Telenowele

cukierki · Wysłany: 12:47:49 18-01-17 Temat postu:

Jestem po pierwszym odcinku. Przyznam ze sceny ktore działy się po zabójstwie ojca Beril wywołały u mnie złość. Szczególnie przesluchiwanie Doghana... Jak mozna opracowac takie morderstwo ? Jaki trzeba byc czlowiekiem żeby wrobic kogos w cos takiego okropnego. Pani adwokat wyciąga Doghana po 11 latach z wiezienia. Poczulam radość gdy wysoki sąd uniewinnial doktora ... Brat Selvi powiedział ze więzienie z kota zrobi lwa i sie nie mylil. W końcowej scenie Doghan wyraźnie powiedział ze to nie koniec. Dowie sie kto naprawdę zabil ojca Beril i kim byl...świadek. My juz wiemy ze to Selvi...
Pięknie zrobiony został ten pierwszy odcinek. Muzyka, kolory, przejscia...szczegolnie te w celi Doghana... Cudownie sie ogladalo, czekam na 2 odcinek. Jestem zachwycona. Zarówno gra Engina jak i jego partnerki na wysokim poziomie. Jestem ciekawa konfrontacji doktora z Beril, jak i jej mężem ( czy zleceniodawcą zabójstwa). Z pewnością bedzie sie działo a to lubie!

Nikt nic nie pisze. .. Widzialam fajne ujęcia Doghana z Selvi i Beril na fb. Chyba na jego miejscu nie wybaczylabym bylej narzeczonej..ciekawe co z ich dzieckiem? Usunela?

edka · Wysłany: 20:58:05 18-01-17 Temat postu:

Jantar · Wysłany: 21:19:56 18-01-17 Temat postu:

Mam przetłumaczoną przez Engin Akyurek Polish Fans świetną recenzję pierwszego odcinka Olene Kadar.

Barisea Bazili - Olene Kadar, odcinek pierwszy.
Część pierwsza - "Czy to na pewno serial turecki?" [tytuł nasz - czekamy na Wasze opinie!]

Ukłon dla ekipy Olene Kadar!
Mam wrażenie, że nie oglądałam tureckiego serialu. Sposób filmowania różnił się taaaak bardzo od tego co znamy. Nawet obawiam się, że przez to turecka widownia, przyzwyczajona do pewnych cliche, może być rozczarowana. Poza dolma (gołąbkami) w kapuście, nie było tam nic tureckiego: ani chusty, ani baklavy, ani typowej muzyki, typu amanedes. Inaczej też wyrażono cierpienie doktora – nie było ryków, wyrywania fiołków, czy przewracania stołów (jakżeż ten Engin gra!). Słynnego mostu nie pokazano ani razu! Zamiast tego była dziewczyna w ciąży, sexy prawniczka, zielono-szara kolorystyka i przyspieszona akcja. A jeszcze mogłam posłuchać tureckiego rapu (naprawdę świetny!).
Byłam szczerze zdziwiona, gdy zobaczyłam więzienie, które nie wyglądało jak kawiarnia, w której się gotuje czy parzy herbatę, lecz ciemną, niesympatyczną, odizolowaną celę, i usłyszałam tam więźniów, stukających w drzwi, głośno wyrażających swój podziw dla „doktora” (coś, co często widzimy w filmach amerykańskich) czy też inny posterunek policji – nie obszerny wygodny budynek wyglądający bardziej jak pałac, w dodatku nieco opuszczony, do którego wpada od czasu do czasu przystojny komisarz, lecz prawdziwy – zatłoczony, niewygodny, hałaśliwy, pełen znudzonych policjantów, brzydkich prostytutek, rzezimieszków i przestraszonych ludzi.
Nie było żadnych niepotrzebnych nudnych szczegółów – na przykład w scenie gdy Ender podjeżdża swoim porsche do uciekinierów i krzyczy „Wchodźcie”, w następnej scenie widzimy Beril już siedzącą z tyłu, i wchodzącego do samochodu Daghana. Żadnych wahań, przekonywania, nie musimy też szczegółowo oglądać, jak oboje wchodzą do samochodu. Dla mnie oznacza to, że zarówno reżyser, jak i kamerzysta są prawdziwymi profesjonalistami i wiedzą, czego chcą, oraz jak mogą to osiągnąć.
Kolejny przykład to jednoczesne ubieranie się Daghana i Selvi. To bardzo popularne cliche. Widzieliśmy to nie raz (BBO – gdy Narin i Serdar szykowali się do ślubu, FGSN – Kerim i Fatmagul w dniu ślubu). Ale to cliche najczęściej łączy się z panem młodym i panną młodą. Tutaj reżyser zastosował je w odniesieniu do prawniczki i jej klienta. Może jest to aluzja do tego co nastąpi? Taka wskazówka dla widzów? Tak czy owak, dla mnie był to dowód wyrafinowanego smaku i niepospolitego sposobu myślenia.

Barisea Bazili – Olene Kadar, odcinek 1 cz. 2 Muzyka

A muzyka! Pierwszy raz oglądam film, w którym za muzykę odpowiada aż czterech kompozytorów. Nie mam pojęcia jak dzielą się tym zadaniem, ale rezultaty są naprawdę wspaniałe! Często dobra muzyka to połowa sukcesu filmu (Pamiętacie na pewno niezbyt ambitne spaghetti westerns z lat 70-ych z niezapomnianymi melodiami Ennio Morricone?). Tu jeszcze muzyka połączona była z gamą smutnych, ciemnych, szarych kolorów, tworzących odpowiedni nastrój i dopasowanych do tematu. Wybaczcie, że dla mnie nazwiska tych kompozytorów są zupełnie nieznane. Nie znam muzyki tureckiej i jedyne nazwisko (i twarz) jakie rozpoznaję, to Tarkan. Tematy muzyczne kontrastują ze sobą, natomiast idealnie harmonizują z obrazem. W dwóch momentach przypominały mi muzykę z BKEM – tak rzewną i smutną. Gdy Daghan i Beril leżą w łóżku, muzyka przypominała mi filmy amerykańskie. Z kolei w scenie, gdy Beril mierzyła najbrzydsze chyba suknie ślubne świata – muzyka była wręcz komiczna, w stylu Gorana Bregovica. Czy mam jeszcze komentować rap? Pasował absolutnie idealnie do sytuacji i miejsca! Szczególnie w tym niesamowitym ujęciu kręconym z góry przez drona! Główny temat muzyczny pojawił się przy wyjściu Daghana z więzienia – można powiedzieć, symboliczne!

Barisea Bazili - Olene Kadar, odc. 1. cz 3. Obsada

Nie starczy mi słów do opisania aktorów! Brawa dla tych, którzy wybierali obsadę! Wszyscy aktorzy byli tak autentyczni, jakby urodzili się specjalnie dla tej roli. Ten obcesowy, raczej mało inteligentny, za to złośliwy komisarz... tchórzliwy i zdesperowany brat Selvi... ci „standardowi” rodzice Daghana.... jego słodka siostra (zarówno jako dziecko, jak i dorosła dziewczyna)..., strażnicy w więzieniu traktujący „doktora” z takim szacunkiem.... wszyscy oni byli tak prawdziwi!
Przy okazji – nie sądzę, by Daghan mógł ukończyć swoją edukację w więzieniu; studiów medycznych nie da się ukończyć in absentia; ta masa książek, to raczej sposób, by zapomnieć o swoim smutku, żalu i rozpaczy.
Czarny charakter, Ender, przypominał mi zapaśnika sumo. Widziałam wielu “dużych” ludzi, ale nie TAK dużych – niemal jak Kotooshu (bułgarski mistrz świata, sławny w Japonii). Wielkie ręce, wielkie stopy, wielka głowa, wielkie brwi... naprawdę osoba wzbudzająca strach. Ale przyznaję, że ma charyzmę i nie można nie docenić jego gry aktorskiej. Jego spojrzenia na Daghana i Beril, jego zazdrość, którą próbował ukryć pod krzywym uśmieszkiem, jego złe spojrzenie na martwego Sezaia – wszystko to każe mi wierzyć, że będziemy mieli czarny charakter wysokiej klasy, godnego przeciwnika naszego doktora.
Podobała mi się Beril, choć akurat powierzchowność tej aktorki nie przypadła mi do gustu. Ale to tylko sprawa gustu, nic więcej. Była bardzo słodka, gdy zmieszana mówiła Daghanowi o ciąży, czy gdy przytulała się do niego po ucieczce z domu; także jej uparte spojrzenie na ojca i sposób w jaki odwróciła się do niego było bardzo przekonujące. Podziwiałam ją także w scenie, gdy dowiedziała się o niewinności Daghana. Przy okazji, ta scena zdradzała, że Beril i Ender nie tworzą szczęśliwej pary. Są juz małżeństwem od 10 lat, a nie mają dzieci. Ona leżała samotnie na kanapie, a on czytał gazetę w innym kącie pokoju. Nie miała też zahamowań by w obecności męża płakać za swoim ex, co jest trochę dziwne. Spodziewam się tutaj niezłego dramatu.
Fahriye podbiła mnie w 100 %. Jest taka naturalna, taka prawdziwa! Jej oczy są tak żywe, że aż „mówią”. Naprawdę brak mi słów. Jej skromne uczesanie z włosami za uszami, jej miarowy krok, jej chłodne spojrzenie na bezczelnego strażnika więziennego. I te ręce opuszczone w desperacji, gdy Daghan nie chciał jej wysłuchać… ona żyła swoją bohaterką! A jest także bardzo piękna! O pięknym, ciepłym i delikatnym uśmiechu. Wywołała u mnie łzy w oczach tym uczuciem ulgi namalowanym na jej twarzy, gdy ogłoszono werdykt sądu, a także tą szczerą radością, która promieniowała gdy objęła Daghana. Bardzo się cieszę, że jest partnerką Engina! Jeśli scenariusz i reżyseria pozostaną na tym samym dobrym poziomie, przewiduję, że może ona zostać jego najlepszą partnerką i przyćmić Aslihan czy Farah; grane przez nie bohaterki tak naprawdę nie przeżywały prawdziwej miłości z bohaterami granymi przez Engina. A tu mamy obietnicę prawdziwej miłości...

cukierki · Wysłany: 0:19:31 19-01-17 Temat postu:

Naprawde ciekawa recenzja. Szczegolnie jej pierwsza część. O tym czego nie bylo widac w tym odcinku a co zawsze pokazują w tureckim serialu.
Chyba zapuszcze sobie powtórkę

widze popularnosc OK na fb. Kibicuje temu serialowi z calej duszy

edka · Wysłany: 0:29:48 19-01-17 Temat postu:

Shelle · Wysłany: 0:34:06 19-01-17 Temat postu:

cukierki · Wysłany: 0:42:37 19-01-17 Temat postu:

mysle że ze względu na Engina ranking pójdzie w górę, oby.. Zapowiada się super... Zakroczyl mnie. Uwielbiam Engina. Jego role sa świetne, wiem ze i tutaj sie sprawdzi

turcy go kochają. A jak ranking serialu z Tubą? Cezur... ?

Pan Mert · Wysłany: 0:45:32 19-01-17 Temat postu:

edka · Wysłany: 0:45:36 19-01-17 Temat postu:

Ja Engina nie znalam, bo ja dopiero poznaje tureckich aktorow

Ale spodobal mi sie a szczegolnie spodobala mi sie jego gra

Pan Mert · Wysłany: 0:52:12 19-01-17 Temat postu:

Shelle · Wysłany: 0:53:22 19-01-17 Temat postu:

edka · Wysłany: 0:55:10 19-01-17 Temat postu:

Pan Mert · Wysłany: 1:04:05 19-01-17 Temat postu:

edka · Wysłany: 1:12:24 19-01-17 Temat postu:

I pewnie bede chciala ogladac z nim kolejne seriale