Telenowele

cukierki · Wysłany: 0:05:13 27-09-16 Temat postu:

Magdalena.kamila podoba mi sie to ze węszysz

a odpowiedzi shelle na twoje pytania wzbudzaja ciekawość

Oby tak dalej dziewczyny

shelle to dobiłaś do 30000 komentarzy

. Szacun !

Shelle · Wysłany: 0:09:29 27-09-16 Temat postu:

Lineczka · Wysłany: 0:09:33 27-09-16 Temat postu:

Shelle · Wysłany: 0:12:45 27-09-16 Temat postu:

cybills · Wysłany: 0:16:25 27-09-16 Temat postu:

Kochane moje najdroższe:serduszko:

Oczywiście wpadam z opóźnionymi emocjami co do 26go odcinka!!

Ależ co to były za emocje

Nie czytałam waszych komentarzy, więc jeśli coś się powtarza albo coś to z góry przepraszam

Początek odcinka całkowicie mnie zabił, dobił, przejechał walcem, później znowu zabił i znowu przejechał walcem... Dobrze,ze to wszystko szybko się skończyło chociaż zgubiłam się w momencie gdy pokazali już kurującego się Sinana w domu ( nie wiedziałam ile mineło czasu...

) Najbardziej rozbroiła mnie scena, w której Aysegul się "żegna" z Poyrazem, ewidentnie było widać,że wolałaby z nim zostać, przytulić,ten ich wzrok mówił wszystko:love:

no ale oczywiście w tle musiał stać Mete...

ale o nim to później

Baba bardzo pozytywnie mnie zaskoczył swoją reakcją na wieści o postzreleniu Sinana, widać,że jednak maluch skradł jego serduszko

No i spotkanie Poyraza z Babą

8O8O Parę zdań a wiadomo wszystko.... Chociaż z drugiej strony troszkę śmiać mi się chciało z tej sceny

to wszystko wyglądało jak spotkanie kochanków po latach

Mam nadzieję,że w najbliższych odcinkach Aysegul się dowie dlaczego POyraz złożył zeznania

Chociaż zdziwiła mnie reakcja Poyraza na spotkanie z naszą kochaną trójcą... Ja rozumiem,że wściekły i w ogóle, ale troszkę mi ich było szkoda,że tak ich "odrzucił"

Ale scena roku dla mnie to rozmowa telefoniczna Aysegul i poyraza, no myślałam,że padnę

No rozmawiali jakby załatwiali jakieś interesy

w ogóle nie było żadnych emocji

chyba po raz pierwszy w życiu

Ale spotkanie przy balonach

Biedna Aysegul nie wie co ma robić... Kocha go, ale nie może z nim być, ale jednak cały czas nie może się od niego oderwać

To jak jej pokazał jej gumkę do włosów całkowicie zbiło ją z tropu

Ale to było takie piękne

ale jeszcze piękniejsze było to jak Poyraz po tą gumkę wrócił

tak ją podniósł z ziemii jakby to była jakaś relikwia czy coś

Songul za te swoje wywyższanie się mnie strasznie wkurza....

traktuje wszystkich jak śmieci... To jak traktuje nianię ( nie pamiętak jak ma na imię!!) to przechodzi ludzkie pojęcie... Nie dość,że ta zrobi przy Hasanie wszystko to i tak źle...A ta będzie siedzieć na kanapie i pachnieć... No matka roku.. A za to spojrzenie na nianię z góry na dół to bym chętnie przywaliła

Ale Taskafa ją uratuje

Zakochany Taskafa jest taki uroczy

Mete...Mete... No chłop jest pod kreską i no nie da się go oglądać przy Aysegul... co to w ogóle za zagranie z wypytaniem się Semy czy ma u Aysegul szanse... Jedno szczęśćie,że ta jest mądra i na jego oczka nie poleci

Kocham moment gdy ta wita go w drzwiach ( idą na kolację) i idzie po torebkę w międzyczasie cuudnie przewracając oczami

:love:Nie ma to jak umówić się na kolację z chłopem, którego się nie lubi przez faceta, którego się kocha

Scena przymiarki Sefera cudna

nie ma to jak ubrać się modnie na ślub

Ale monolog Zulfikara mnie rozwalił

po prostu kocham

cała scena z wydaniem "córki" jest genialna :d Aysegul wie co i jak

Ale niepokoi mnie to zapominanie Semy... czyżby poważniejsza choroba??

A teraz idę nadrabiać chyba z 11 stron

Eclipse · Wysłany: 0:20:25 27-09-16 Temat postu:

Lineczka · Wysłany: 0:22:43 27-09-16 Temat postu:

Moim zdaniem to był wypadek przy pracy. Bahri na pewno nie chciałby fundować Semie takich "wrażeń".

Shelle · Wysłany: 0:34:37 27-09-16 Temat postu:

cybills, dzięki za komentarzyk, zawsze miło powspominać odcinek oczami kolejnej osoby

Miłego nadrabiania!

Magdalena.Kamila, właśnie dzięki takiemu "czepianiu" się są ciekawe tematy do rozmowy i można przeanalizować rzeczy, na które wcześniej być może nie zwróciło się uwagi.

A co do tego nieszczęsnego zabójstwa ojca Semy to zawsze mnie zastanawiało czy Bahri jakoś uczulał gościa w temacie Semy czy nic nie mówił i facet po prostu popłynął nie zastanawiając się ani trochę nad tym co robi. Szkoda, że nigdy nie podnieśli tego tematu.

Lineczka · Wysłany: 1:14:40 27-09-16 Temat postu:

Odcinek 14

Świetna była scena z Semą rzucającą się Seferowi na szyję.

Martwiła się o niego, na jego widok kamień spadł jej z serca. To mi na reakcję przyjaciółki nie wyglądało.

Kogo ona niby chce oszukać?

Jakoś dziwnym trafem w Zulfo się nie wtulała tylko poklepała go po ramieniu.

A on już do niej ręce wyciągał.

Musiał obejść się smakiem.

Twarz Sefera podczas przytulasa z Semą wyrażała błogość, jakby na chwile odpłynął.

Próbował zgrywać twardziela, ale niezbyt przekonująco mu to wyszło.

Zulfo pocieszający przyjaciela: "nie załamuj się", "no chyba się załamałeś", "nie wolno się załamywać" był pocieszny.

Akcja z uwięzionymi chłopakami dostarczyła wielu emocji, ale i sporo humoru.

Zbuntowany Zulfo, głodny Taskafa, Sadettin popisujący się ciętą ripostą: "Jak on nie dostanie jedzenia to do rana będziemy martwi" (

) - a to tylko niektóre perełki.

Uwielbiam to trio i nawet syn Bahriego mi nie przeszkadzał, bo był jakiś taki bardziej wyluzowany.

Rozbroił mnie chrapiący Taskafa i budzący go Zulfo: "obudź się, śniadanie gotowe".

Ten to ma na niego niezawodny sposób.

Niemożliwi są - bandziory rozlewają przy nich benzynę chcąc ich podpalić a oni robią sobie żarty, rozmawiają o globalnym kapitalizmie (stały punkt programu

), piłce nożnej, humor ich nie opuszcza.

Ten cały Sabri to facet bez zasad i honoru. Miał z Bahrim umowę a ot tak ją złamał. Jego teksty były żenujące: "idź przodem, wiek przed urodą". Ekhm, przed czym?

Poyraz kolejny raz uratował Bahriego i jego wesołą ekipę. Zrobił to bezinteresownie, miał szczere intencje. Nawet Sadrettin nie zrzędził za bardzo i jakoś tak spojrzał na niego przychylniejszym okiem.

Bahri nie krył wdzięczności wobec Poyraza, ale wkurza mnie to, że cały czas próbuje go odsunąć od Aysegul. Może martwi się o córkę, nie chce dla niej życia u boku "mafioza", ale po pierwsze ona jest dorosła i ma prawo do własnych wyborów a po drugie trąci to hipokryzją.

Szkoda, że podsłuchała ich rozmowę, bo poczuła się zraniona i zazdrosna o ojca. Stąd i nietypowe oświadczyny następnego dnia.

Ach te dzisiejsze nowoczesne kobiety.

"Ożeń się ze mną". Mina Poyraza na słowa Aysegul bezcenna!

Chłopaki w sportowych strojach wyglądali komicznie.

Taskafa przypominał wielką limonkę.

Mina Semy na ich widok bezcenna, żarty Bahriego też super.

Rozmowa o butach Zulfo i nawiązanie do globalnego kapitalizmu doprowadziły mnie do śmiechu.

Świetne były ujęcia z chłopakami grającymi w piłkę i przegrywającymi 1:14.

Teksty leciały przednie:
Z: "Jestem ukrytym napastnikiem"
S: "Tak bardzo, że nawet nie dotknąłeś piłki".

Wątek z potrąconym psem i wrażliwością naszych mafiozów przyprawił mnie o łzy. Trzech silnych facetów, na co dzień chodzących z giwerą po mieście i rozprawiających się z bandziorami rozkleiło się na widok rannego zwierzęcia. Poruszający widok.

Jakże wymowne było to, że ci niby źli zainteresowali się losem psiaka a bogaty artysta odjechał martwiąc się tylko o swój zderzak.

Za to uwielbiam ten serial - za odcienie szarości, coś pomiędzy, niejednoznaczność postaci/sytuacji.
Szkoda, że psiny nie udało się uratować. Popłakałam się, gdy go chłopaki zakopali.

Ależ klimat miała ta scena - zdjęcia, muzyka, słowa i łzy w oczach Zulfo. Rewelacja!
Sefer w galerii dał czadu! Miał sporo racji w tym co mówił. Wielcy artyści za jedno wielkie nic wyciągają ogromną kasę i to ma być sztuka?

Ciśnie się na usta: "Ci ludzie powariowali".

Przemowa "malarza" żenująca, sam jest pusty! Ładnie mu Sefer wygarnął a zulfo poprawił, nawet obeszło się bez rękoczynów. Szacun! Aż się prosiło żeby gościowi spuścić lanie!

Cigdem wywarła na mnie pozytywne wrażenie (jej kapelusz mniej

). Między nią i Zulfo jest chemia, patrzyli na siebie jak zahipnotyzowani. Jedyny problem brzmi: "nie ta liga".

Tak Zulfo dogryzał Seferowi a teraz sam znalazł się w podobnej sytuacji.

Świetna była scena Aysegul kontra policjanci.

W mistrzowskim stylu sobie z nimi pogrywała.

Widać w tym szkołę Poyraza: "On jest w mojej kieszeni".

Zabawne też było jej podekscytowanie niedoszłą wizytą na posterunku

Mumtaz to gnojek. Nie cierpię tego egoisty i hipokryty.

Fałszywy do granic możliwości, aż mnie mdli, gdy na przemian próbuje wzbudzić w Poyrazie wyrzuty sumienia i go szantażuje.

Teksty o szansach jakie mu dał to po prostu bezczelność.

Fałszywe urodziny Sinana dzięki Poyrazowi nie przypominały stypy.

Kocha syna całym sercem i chciał go uszczęśliwić. Uroczy gest.

Pomocni sąsiedzi stanęli na wysokości zadania i fajnie wszystko zorganizowali. Najlepsze momenty imprezy: przemówienie Poyraza, życzenia solenizanta (

), śpiew Albaya, wspólne układanie wiersza i grupowe zdjęcie.

swoją drogą to Efe wkopał kolegę. Niby taki bystrzak z niego a nie przewidział konsekwencji swojego kłamstwa i że facebook "prawdę Ci powie".

Szkoda tylko, że to Sinanowi się oberwało.

Wątek z ojcem Semy niezwykle ciekawy. Od początku przeczuwałam, że to Bahri stoi za jego śmiercią. Dziwiło mnie to, że nie chce pomóc Semie w odnalezieniu zabójcy i poznaniu całej prawdy na temat zdarzenia przed laty. Zachowywał się jakby miał coś do ukrycia i przeczucie mnie nie myliło. Szkoda mi Semy, ale i Sefera, który będzie musiał zachować tę informację dla siebie. Znalazł się między młotem a kowadłem.

Czarne chmury zebrały się nad Songul, ale w ogóle nie było mi jej żal. Sama do tego doprowadziła. Myślała, że wszystkich oszuka? Sema nie dała się zwieść jej kłamstwom a Sadrettin jakoś nie ma ochoty płodzić z nią potomstwa, woli bawić się w detektywa i ją śledzić. Oj jak mi przykro.

Songul to hipokrytka - tak to knuła przeciwko Poyrazowi a gdy życie jej mężulka było zagrożone to wymyśliła by zwrócić się do niego o pomoc.

Smutne i poruszające było spotkanie Aysegil z pierwszym pacjentem. W tym uzależnionym od narkotyków i zagubionym chłopaku zobaczyła swojego brata. Nie potrafiła ukryć wzruszenia. Nic dziwnego, że przyjęła pracę w klinice.

Świetna była scena z Zafeem wpadającym w gniew i grożącym Poyrazowi. Idealny przykład psychopaty. Aktor rewelacyjnie wciela się w rolę. Momentami aż ciarki po plecach przechodzą.

Rozmowa telefoniczna Poyraza z Sinanem urocza. Okazanie miłości synowi całkowicie w jego stylu.

Proci w pierwszej części odcinka mieli cudowne sceny. Przytulasy, buziaki, czułe gesty - istne perełki.

Elita tureckiej kuchni według Poyraza rozbroiła system.

Mina Aysegul bezbłędna.

Rozbawiła mnie, gdy była zazdrosna o ukochanego i strzeliła na niego focha.

Poyraz niezłą barierę zapodał i przygotował przeprosiny z pompą - zwinął radiowóz straży miejskiej i zrobił show.

" Piękna kobieto jesteś otoczona".

Ten facet co miał zagrać i zaśpiewać utwór okropnie fałszował. D: Wiersz: "Policjanci też kochają" uroczy.

Udał się Poyrazowi.

Uśmiech Aysegul wyrażał więcej niż tysiąc słów.

Piękne sceny.

Kilka uwag:
* ładnie Canan potraktowała Unsala, szybko mu uśmieszek zszedł z twarzy, gdy wyrzuciła bukiet

skończyła jej się cierpliwość do męża i nic w tym dziwnego, do tej pory nie wiem jak ona tyle lat z nim wytrzymała?

* Zafer chciał pogrążyć Sadrettina nagraniem, ale Mumtaz stwierdził, że to żaden dowód

w sumie trochę to dziwne, bo przecież na podstawie tego co zarejestrowały kamery można by oskarżył syna Bahriego przynajmniej o napaść i ciężkie pobicie

co to za prawo oni tam mają? a może Mumtaz zinterpretował wszystko po swojemu i nie chciał zadzierać z Bahrim mając niewystarczające dowody?

* dziwi mnie, że Aysegul nie drążyła tematu dotyczącego Zafera, miałam nadzieję, że podzieli się swoimi podejrzeniami z Poyrazem i wspólnie odkryją gierki tego psychopaty

niestety zlekceważyła pewne niepokojące zbiegi okoliczności

a tak na marginesie dodam, że Zafer to bezczelny hipokryta - przymila się do Aysegul a kilka sekund później wydaje wyrok śmierci na jej ojca

i to bez mrugnięcia okiem,
* duże wrażenie zrobił na mnie tekst Poyraza, który stwierdził, że nie zginął by przez Bahriego a dla Bahriego, co według niego jest wielką różnicą.

Kaisa · Wysłany: 8:09:45 27-09-16 Temat postu:

Dziewczyny co za śledztwa nocą tu były.

Czasami, aż mi głupio, żę tylu rzeczy nie zauważam, albo je pomijam.

Lineczka Jak miło poczytać komentarz z odc. 14 z rana.

cukierki · Wysłany: 8:46:22 27-09-16 Temat postu:

hoş geldiniz!!!
Co do Semy to znowu sie boje ze zachoruje na to samo co jej matka

albo jej zaniki pamięci do czegos sie nadają w przyszlosci lub cos popsują

bo moze w ostateczności uda jej sie powstrzymac chorobe! Oby!
shelle 10 lat swoje zrobiło ale mam wrazenie ze ty tutaj nie jestes pare minut dziennie

no ja bym miala ciezko wytrzymac

Kaisa · Wysłany: 9:10:16 27-09-16 Temat postu:

Prezencik ode mnie:

Lineczka · Wysłany: 9:10:22 27-09-16 Temat postu: