Telenowele

Shelle · Wysłany: 11:23:06 28-09-16 Temat postu:

Kaisa, wielkie dzięki za te ohydne animki

Ja też mam trochę przedpoyrazowego Ilkera:

Kaisa · Wysłany: 11:28:42 28-09-16 Temat postu:

Shelle · Wysłany: 11:30:37 28-09-16 Temat postu:

Kaisa · Wysłany: 11:36:14 28-09-16 Temat postu:

Shelle · Wysłany: 11:43:32 28-09-16 Temat postu:

Kaisa · Wysłany: 11:53:16 28-09-16 Temat postu:

szymolajda · Wysłany: 12:25:22 28-09-16 Temat postu:

Witajcie ja dopiero niedawno dołączyłam do rodziny fanów Poyraza i reszty ekipy......ten serial mna zawladnal

Shelle · Wysłany: 12:25:31 28-09-16 Temat postu:

Kaisa · Wysłany: 12:48:06 28-09-16 Temat postu:

szymolajda Witaj

Zapraszamy do naszej szalonej, poyrazowej dyskusji.

Shelle · Wysłany: 13:16:32 28-09-16 Temat postu:

Przypomniał mi się mem cybillis o tym jak Aysegul uczyła się jeździć i odezwała się wena z kolejnym o Aysegul blondynce

Lineczka · Wysłany: 13:28:41 28-09-16 Temat postu:

Odcinek 16

Konfrontacja Poyraza z Unsalem i Mumtazem cudowna! Zobaczyć miny tych dwóch panów po wysłuchaniu obciążających ich dowodów - bezcenne.

Dobrze im tak! Poyraz w końcu mógł wyrzucić z siebie gniew i złość, przestał stwarzać pozory. W mistrzowskim stylu wygarnął im prawdę i pokazał kto jest panem sytuacji.

Żenujące było zachowanie Mumtaza, który jeszcze bezczelnie próbować się tłumaczyć.

Powinien ze wstydu zapaść się pod ziemię. Unsal nawet nie miał argumentów na swoją obronę.

Zostali pokonani własną bronią.

U Poyraza koniec jednych problemów oznacza pojawienie się drugich.

Facet nie ma ani chwili spokoju, wytchnienia. Rozprawił się z byłym teściem i fałszywym przyjacielem to do gry musiała wrócić matka Sinana i to jeszcze w najmniej odpowiednim momencie.

Sceny protów urocze, zabawne, ale i z pazurem.

Poyraz dał czadu z publicznym wystąpieniem w klinice dla uzależnionych. Ma gadane, ale to żadna nowość.

Znowu zawstydził Aysegul, jej mina była bezcenna.

Nie wiedziała czy się na niego gniewać czy śmiać: "Idź, zostań, zamknij się".

Krótko, zwięźle i na temat.

Pomysły Aysegul i Poyraza na dostanie się do sejfu Bahriego w celu pozyskania nagrań obciążających Mumtaza - mistrzowskie.

Co jeden to lepszy.

Przejaskrawiona gra aktorów genialna, zwłaszcza w tym drugim wyobrażeniu z Semą i Bahrim.

Miazga! Pokładałam się ze śmiechu. Naszym protom zrobiło się głupio, gdy po odstawionej szopce Bahri sam z siebie wręczył im kasety z dowodami. Nic dziwnego, że mieli wyrzuty sumienia.

Należało się im!

Nagranie z bliskimi Aysegul wzruszające, piękna pamiątka.

Jej płacz był naturalny, jak najbardziej na miejscu. Aktorka świetnie zagrała te emocje!
Piękne sceny protów wieczorem, gdy leżeli przytuleni do siebie na kanapie i rano gdy Poyraz przyglądał się śpiącej Aysegul i ją obudził.

Uroczo wyglądali, gdy się przekomarzali, patrzyli na siebie z miłością i wzajemną troską. Cudowne ujęcia, zwłaszcza ich uśmiechy i pocałunek.

Spojrzenie i mina Sefera, gdy Sema powiedziała, że nie okłamuje się ludzi, których się kocha, chwytające za serce.

Miałam ochotę go przytulić, zwłaszcza gdy siedział smutny i samotny w ogrodzie.

Dla niego ta sytuacja też nie jest łatwa, przecież robi coś wbrew sobie. Dobrze, że Bahri uświadomił Semę, iż to na jego prośbę Sefer chroni mordercę jej ojca. Trochę to oczyściło ich relację.
Podjarałam się wieczorną sceną Semy i Sefera.

Cudowny klimat, hipnotyzujące spojrzenia, chemia, napięcie.

On szczerze wyznał, że ukrywał prawdę, bo chciał jej dobra, ona go zrozumiała i przytulia.

Idealnie! Sefer zadowolony, ja uśmiechnięta a tu się okazało, że to był podstęp ze strony Semy by wykraść numer z jego komórki.

Sprytna jest, bystra i konsekwentnie dąży do celu. W końcu dorwała mordercę ojca, co zapowiada świetne sceny.

Byłam zaskoczona, gdy Poyraz postrzelił Zulfo, by udaremnić mu atak na Zafera.

Cóż za emocje i napięcie! Takiego obrotu spraw nie przewidziałam. Zdążył w ostatniej chwili i uratował nie tylko Sadę, ale i Aysegul. Ależ Mumtaz był wkurzony, gdy jego genialny plan nie wypalił.

Wątek z rannym Zulfo opatrywanym u weterynarza rozbroił system.

Nie mogłam przestać się śmiać.

Taskafa był pocieszny, gdy rozmawiając przez telefon z Cigdem zwrócił się do niej "szwagierko" i zaczął opowiadać o strzelaninie.

Co za papla, drugi Sinan.

Uwielbiam wkurzonego Zulfo, jest taki pocieszny.

Poyraz znowu musiał go ratować i ściemniać Cigdem.

Jego tekst, że weterynarz dostaje oferty z domów mody, bo tak świetnie zszywa rany mistrzowski.

Prawie się popłakałam ze śmiechu!

Zulfo ma wiele talentów m.in. poetycki: "Kiedy dotknęła mojej dłoni uderzył piorun i pojawiła się tęcza".

Zafer wymyślił sprytny plan pozbycia się Bahiego. Uśpił jego czujność zgrywając wielce skruszonego a później przystąpił do ataku i podrzucił mu narkotyki.

Aczkolwiek sceny z ich spotkania świetne. Mój ulubiony moment to gdy Bahri rzucił aluzję na temat maleńkości Zafera i nie podał mu ręki.

Dziwi mnie, że Poyraz nie nabrał podejrzeń podsłuchując rozmowy tego psychola. Na kilometr było czuć, że coś tu nie gra.

Ekipa Bahriego też się nie popisała.

Zafer ze swoim prawnikiem odegrali istną szopkę po odkryciu pluskwy - fałsz, przejaskrawione teksty, jakby nastąpiła u nich zmiana o 180 stopni.

Aresztowanie Bahriego naładowane emocjami, niecodzienny widok! Podobało mi się, gdy Sadrettin bronił ojca i wyrywał się policji. Po tych ostatnich odcinkach jakoś bardziej go polubiłam.

Sinan odstawił w szkolę wielkie show.

Początkowo wszystko szło znakomicie, ale wejście Pelin go zdekoncentrowało.

Biedaczek! Reakcja Poyraza i Aysegul przednia, śmiałam się na cały głos.

Kiedy Sinan próbował improwizować to wyszedł z niego cały ojciec - teksty, mimika.

Aysegul też to zauważyła. :DKomentarz Efe mistrzowski: "Chyba mu się znowu styki przepaliły".

To sobie Młody znalazł odpowiednie miejsce i czas na wyznawanie uczuć Pelin.

Albay z grupą wsparcia próbował ratować sytuację.

Tak na marginesie dodam, że Sinan uroczo wyglądał w garniturze i czerwonym krawacie.

Między Zulfo i Cigdem jest chemia, niestety sporo ich dzieli.

Nie zachwycają mnie tak jak Sema z Seferem i Aysegul z Poyrazem, jednak są uroczy i z przyjemnością się na nich patrzy. Podobały mi się sceny z ich randki, gdy Zulfo zaśpiewał dla Cigdem piosenkę.

Poyraza nie przebił, ale też dał czadu i fajnie się zaprezentował.

Szkoda tylko, że nie wyznał Cigdem prawdy o swojej pracy i że dziewczyna dowiedziała się tego w bardziej drastycznych okolicznościach. Szkoda mi się go zrobiło, miałam ochotę go przytulić.

Sadrettin upozorował zabójstwo lekarza i wrobił w to jego narzeczoną, niewinną osobę!

Nie przewidział tylko, że dziewczyna jest leworęczna, przez co jego plan będzie miał spore luki.

Na dodatek pojawił się niewygodny świadek w postaci dziewczynki, która jechała z nimi windą.

Songul już schizy dostaje i męczą ją nocne koszmary.

A niech się boi, w dużej mierze to ona przyczyniła się do tej tragedii. Jej pytanie: "Czy my jesteśmy mordercami" świadczy o tym, że jest odrealniona. Mina i tekst Sadrettina bezbłędne.

Rozbawiło mnie jego stwierdzenie przy Aysegul: "Kochamy Poyraza, kochamy".

Cóż za cięta riposta.

zabawne też było ujęcie jak zdziwili się z Songul, gdy Sema poinformowała ich o śmierci lekarza a Sadrettin na to: "Nasz ginekolog?".

Niby tak się mówi, ale u niego zabrzmiało to komicznie.

Kilka uwag:
* słowa Poyraza do Mumtaza: " Sinan kochał Cię bardziej niż mnie" to spora przesada

zagalopował się tylko po to by dodać tej scenie więcej dramatyzmu

* rozbroił mnie Taskafa i jego hobby ze składaniem broni na czas i utrudnieniem w postaci opaski na oczach

* szkoda mi Oguza, smutna ta jego historia życia

* fajną mają relację Aysegul i Sada, dziewczynka bardzo się z nią zżyła i zaprzyjaźniła, ich sceny podczas kolacji urocze

* ładnie Poyraz pozbył się Songul podsłuchującej pod drzwiami gabinetu Bahriego, jego spostrzeżenia były nad wyraz celne

Kaisa · Wysłany: 13:34:27 28-09-16 Temat postu:

O jak miło, że się wena u Ciebie Shelle pokazała.

Mam nadzieję, że bedzie wpadać częściej.

Lineczka Jak zawsze z przyjemnością czytałam twój komentarz.

Chłoapki z postrzelonym Zulfo u weterynarza miażdzyli system.

A na ratunek Poyraz.

Uwielbiam tą piosenkę którą Zulfo spiewał dla Cigdem

choć za tą parką nie przepadałam.

Na samą myśl o akcji poyraza w ośrodku Aysegul i potem ich wyobrażeniach o jak obrabować sejf Bahriego chce mi się śmiać.

Uwielbiam zdemaskowanie Mumtaza i Unsala, mocna scena a winni chcieli się zapaść pod ziemię.

No, ale jak to w serialowym wyczuciu czasu się Poyraz nie nacieszył, bo wróciła najbardziej urocza osóbka świata - Begum.

Szerii · Wysłany: 13:42:58 28-09-16 Temat postu:

Shelle · Wysłany: 14:20:07 28-09-16 Temat postu:

Lineczka, tradycyjnie chłonęłam każdą linijkę Twojego komentarza

Dobrze, że jeszcze tylko odcinków zostało Ci do opisania

Wystąpienie Poyraza w klinice oczywiście bardzo często przewijało się w naszej ankiecie dotyczącej 1 sezonu

Świetna scena!!

Wyobrażenia Poyraza i Aysegul dotyczące zdobywania nagrań po prostu zabójcze!!

Cała byłam popłakana ze śmiechu

Tak zresztą jak podczas sceny u weterynarza

Konfrontacja z Unsalem i Mumtazem boska, ale niestety Poyraz i Aysegul niezbyt długo nacieszyli się spokojem

Scenki Semy i Sefera zdecydowanie do zakochania się

A co do płaczu Aysegul to ja już tyle razy zachwycałam się Burcin i jej grą, że powtarzanie wciąż tego jaka ona jest genialna nie ma większego sensu

Kaisa, wena na razie tylko wskoczyła i wyskoczyła, ale sądzę, że niebawem powinna wpaść na dłużej

Szerii, dzięki za ostrzeżenie co do spamu - przynajmniej wiem, żeby wieczorem nie wchodzić na forum

Kaisa · Wysłany: 14:29:51 28-09-16 Temat postu: