Telenowele

Shelle · Wysłany: 10:27:32 02-05-17 Temat postu:

Kurczę, ja się ostatnio strasznie opuściłam z Ezelem, ale tak mi dobrze idzie tłumaczenie, że nie chcę się wybijać z rytmu

Ale wrócę, wrócę i jeszcze Cię dogonię Lineczka

sułtAnka, wielkie dzięki za wrzucenie swoich rysunków

Blackie, wielkie dzięki za wszystkie prezenty i wspomnienie

Kasjopeja · Wysłany: 11:09:12 02-05-17 Temat postu:

Blackie włączam kompa, aby zobaczyć, czy są jakieś fotki od Ciebie, bo usycham ... a Ty czytasz w moich myślach

Czekam na Eysan cobym nie musiała pić drugiej kawy

Lineczka · Wysłany: 11:22:05 02-05-17 Temat postu:

Blackie, dzięki za fotki.

To były odcinki, to były testy.

Emocje ogromne!

Shelle, miałam pytać jak stoisz z Ezelem.

Na którym odcinku się zatrzymałaś?

Shelle · Wysłany: 11:29:34 02-05-17 Temat postu:

Blackie · Wysłany: 17:08:01 02-05-17 Temat postu:

Kasjopeja · Wysłany: 21:12:08 02-05-17 Temat postu:

Blackie · Wysłany: 21:29:57 02-05-17 Temat postu:

Kasjopeja · Wysłany: 22:24:36 02-05-17 Temat postu:

sułtAnka · Wysłany: 0:41:23 03-05-17 Temat postu:

Shelle, bardzo dziękuję! <3
Kasjopeja, Blackie, dzięki za odpisanie i zapewnianie mnie, że jednak nie będzie tak jak myślałam. Nie było i jestem pozytywnie zaskoczona, choć uczucia wciąż mam mieszane - z innych powodów.
Obejrzałam 150, 151 i pół 152.
Zamiast krwawego sporu dostaliśmy kameralny odcinek o Ezelu próbującym odnaleźć w sobie dawne życie. Bardzo mi się ten wątek podobał - płacz Ezela przy grobie, to, że Ali nie zostawił przyjaciela, choć mieli się rozejść, jego propozycja terapii, ujęcia z lustrem. Dochodzenie powoli co czyniło Omera Omerem. Niestety, konkluzja już ani trochę mi nie odpowiadała. Mam nadzieję, ze okaże się to być jakiś haczyk, że Omera definiowała miłość do Eysan, ale też to, że przez tą miłość dał się wrobić, że równa się ona zbyt dużej naiwności.
Za każdym razem gdy widzę Cukierkową Dobrą Eysan robi mi się nie dobrze i jednocześnie czuję się winna. Ezel potrafił jej wybaczyć, ja ciągle czuję agresję gdy widzę kobietę na ekranie. Nie umiem wybaczać jak Omer. Poza tym to wszystko, wybaczenie Omera, piękna scena z Cengizem (triumf miłości nad nienawiścią w Ezelu/Omerze), to wszystko powinno mnie kupić, zwykle by mnie kupiło. Jestem idealistką, wierzę w takie rzeczy i jejku, jak teraz mało takich wątków w filmach. Sceny jak Ezel przekonał ojca i Alego do swojej decyzji cierpliwością i dobrymi uczynkami - bardzo ładne. Ale coś mi nie pasuje. Ezel mógł wybaczyć Eysan, ale trudno mi uwierzyć, ze Ali to zrobił i spędzili na tej łódce milusio czas. Wydaje mi się, ze Ali po prostu zaakceptował decyzję kumpla, ale do Eysan nie pała sympatią. To szczęście Ezela i Cukierkowej Eysan, ten powrót do życia sprzed 14 lat, to wszystko mi nie pasuje. Jest tak słodko, że aż nierealistycznie. W rozmowie z Sebnem widać, że Ezel ma jakieś tam obawy, ale to nie zmienia tego, że cały obraz wydaje się fałszywy. Nie można wrócić do alternatywnej wersji życia sprzed lat. Mert nie żyje. Bade gdzieś czeka. Najlepszy kumpel już nie jest mechanikiem samochodowym, a mafiozem, mężem córki dawnego mentora. Co ze Stryjem, z pamięcią o nim, z tym, czego Ezela nauczył (nie mam tu na myśli zabijania itd, ale ogłady, snucia planów, zachwytów nad literaturą)? Co z Tefo? To szczęśliwe życie z Eysan, zapomnienie 14 lat, wydaje mi się takie egoistyczne.
Autentycznie szkoda mi było Cengiza, jako jedyny nie dostał szczęśliwego zakończenia. Jest podłym człowiekiem, ale miejscami mu nawet kibicowałam by popsuł sielankę Ezela i Cukierkowej Eysan. Ich szczęście jest jego tragedią.
I podobał mi się wątek z mafią, chyba najbardziej intrygujący i mój ulubiony z obejrzanych dziś odcinków. W żartach nabijałam się z tego, że Ali po roku sprawi, że mafia Stryja zbankrutuje, i jego współpracownicy mają podobne obawy. Nie sądziłam, że zostanie to podniesione. Mają rację w tym, że Ali nie jest Stryjem ani Ezelem, ale zareagowali zbyt brutalnie. Liczę, że to jeszcze pociągną, bo Ezel by zostawił przyjaciela z niezłymi kłopotami po tym jak wkroczył, gdy zauważą, ze faktycznie odszedł.
Podobał mi się wątek Cana i koleżanki, uroczy był.
Ach, i Eysan nawet jak mówiła o wielkiej miłości to i tak przy okazji obraziła Asad ("nie rozumiesz mojej miłości do Omera, bo ty takiej nie przeżyłaś! nie byłaś palona ogniem! Nie chcecie by nasza miłość okazała się prawdziwa, bo wasza wtedy byłaby marna" - do kobiety w szczęśliwym związku i z małym dzieckiem). Kochana kobieta. -.-

Blackie · Wysłany: 9:27:11 03-05-17 Temat postu:

sułtAnka Trafiłaś w punkt, też mam takie odczucia! Na odmianę poszatkuję dziś z niekłamaną przyjemnością Twojego posta hihi

Kasjopeja · Wysłany: 10:51:38 03-05-17 Temat postu:

Blackie · Wysłany: 14:27:50 03-05-17 Temat postu:

sułtAnka · Wysłany: 17:32:08 03-05-17 Temat postu:

Obejrzałam Ezela do końca.
Powiem tak, zakończenie mi się podobało i sporo płakałam. Wciąż uważam, ze to najlepszy serial jaki oglądałam. Scena w pociągu - geniusz.
Ale kompletnie mi się nie podobało jak przedstawili w tym epilogu, ostatnich odcinkach Eysan. Świętą, cudowną matkę, kochającą partnerkę Omera, chodzące słoneczko, bleh.
I cieszę się, że zmarła, ale nie podoba mi się to, ze została zgwałcona przez Cengiza. Wszystko by wzbudzić w widzach sympatię do niej. Nigdy nie miałam wrażenie, ze twórcy Ezela na siłę manipulują emocjami widzów, wszystko było na miejscu - sceny, które maiły wywoływać łzy potęgowały nasze wcześniejsze uczucia. Nie podoba mi się to, że Cengiz zginął jak powinien, jako zdrajca, a Eysan "zmieniam strony i krzywdze ludzi w zależności od moich fochów została potraktowana lepiej niż Ali, który był przy Ezelu od kiedy tylko dowiedział się o jego tożsamości. Nie kupuję tej wielkiej, płonącej miłości Eysan i Omera, ona nie jest zdrowa, odebrała Ezelowi rozum, ostrożność, znów się dałby wrobić, gdyby Cengiz już nie świrował i bardziej wszystko dopracował.
Uważam, ze takie poprowadzenie postaci Eysan to błąd ze strony twórców, nie wyszło przekonująco, tyle rzeczy zrobili mistrzowsko. Wiem, ze zakończenie było pewnie planowane takim, a nie innym od początku, ale jak Eysan miała być postacią tragiczną, to jej akcje z 2 sezonu, wręcz obrzydzanie postaci, nie pomagają.
Sądzę, ze Ezel nie umarł, Stryj wszystko przewidział, ostatnie sceny i jego narracja "A może jednak, hehe" na to wskazują. Sądzę, że to był narkotyk, nie trucizna. Dobrze, ze nie pozwolił się zabić Ezelowi przez tą babę, obojętnie jak ją próbują ukazać pod koniec.
Odpiszę na komentarze i może dłużej się wypowiem na temat finału trochę później.

Lineczka · Wysłany: 17:51:02 03-05-17 Temat postu:

Blackie, dzięki za fotki i świetne opisy.

Faktycznie Kenan i Bensu wyglądają jakby reklamowali linię ubrań.

Oboje piękni, wizualnie bardzo do siebie pasują. Na Ezela mogłabym się gapić i gapić.