Telenowele

Denisse · Wysłany: 15:01:44 01-07-11 Temat postu:

David

Opowiedział żonie o swoich podejrzeniach co do upozorowanego samobójstwa siostry

Ale nie słuchaj mnie...to tylko takie moje dziwne myśli

madoka · Wysłany: 15:07:05 01-07-11 Temat postu:

Marfil

Słuchała podejrzeń męża w osłupieniu, z szeroko otwartymi ustami.

Jej, to brzmi tak niewyobrażalnie, że nawet nie wiem, co o tym sądzić...Myślisz, że byłaby do tego zdolna??

Zapytała z niedowierzaniem.

Nie, nie...To niemożliwe...

Denisse · Wysłany: 15:15:14 01-07-11 Temat postu:

David

Zabrał z samochodu kwiaty i znicze i ruszył wraz z Marfil w miejsce w którym miała spocząć Rosario

Masz rację...to brzmi jak z jakiegoś kryminału...na pewno by tego nie zrobiła

Rzucił jednak nie do końca przekonany

madoka · Wysłany: 15:21:38 01-07-11 Temat postu:

Marfil

Czuję wahanie w Twoim głosie...Chcesz to sprawdzić??

Zapytała, nie chcąc by kiedykolwiek jej mąż żałował, że czegoś nie zdążył zrobić.

Możemy zaczynać?? - zapytał starszy ksiądz, stojąc obok trumny, w której spoczywała Rosario.

Denisse · Wysłany: 15:26:42 01-07-11 Temat postu:

David

Objął Marfil w pasie i spojrzał smutno na trumnę

Tak...możemy zaczynać...

madoka · Wysłany: 15:46:36 01-07-11 Temat postu:

Marfil

Serce się jej krajało na widok bólu, jaki malował się w oczach Davida. Ścisnęła mocniej jego dłoń, gdy ksiądz prosił Boga o łaskę dla zmarłej i przebaczenie jej wszystkich grzechów, jakich dopuściła się w ciągu tak krótkiego życia.

Niech spoczywa w pokoju wiecznym... - zakończył swoją mowę, kropiąc trumnę wodą święconą i odchodząc. Marfil patrzała z żalem na kawałek drewna, który zaczął znikać w wykopanym wcześniej dole.

"A miałaś jeszcze okazję się zmienić i zrehabilitować za swoje czyny..."

Denisse · Wysłany: 15:48:35 01-07-11 Temat postu:

David

Nie mógł się powstrzymać i uronił kilka łez rzucając kilka kwiatów na trumnę siostry którą po chwili całkowicie przysypano ziemią. Umieścił tam resztę kwiatów i zapalił znicze

Żegnaj Rosario...na zawsze...

madoka · Wysłany: 15:57:06 01-07-11 Temat postu:

Marfil

Może na tamtym świecie będzie jej lepiej...

Powiedziała cicho, ocierając z policzków kilka łez, które spłynęły po nich podczas ceremoni pogrzebowej. I choć obie z Rosario się nienawidziły to jedno je bez wątpienia łączyło - miłość do tego samego mężczyzny.

"Obiecuję, że zajmę się Twoim bratem najlepiej, jak będę potrafiła..." - dodała w duszy, przytulając męża.

Denisse · Wysłany: 16:04:04 01-07-11 Temat postu:

David

Mocno przytulił Marfil czując ból w duszy gdyż zawsze bardzo kochał swoją starszą siostrę

Może jakoś uda mi się z czasem z tym pogodzić....Muszę dać sobie radę prawda?

Spytał i wysilił się na uśmiech

madoka · Wysłany: 16:16:16 01-07-11 Temat postu:

Marfil

Wiem, że jest Ci ciężko, ale właśnie tak - musisz dać sobie radę. A ja obiecuję Ci w tym pomóc...

Zapewniła, gładząc go po policzku. Patrząc jednak na zdjęcie młodej, uśmiechniętej Rosario żałowała, że ta nie znalazła w sobie na tyle sił, by wyjść na prostą.

"Mogłaś być wzorową siostrą, cudowną ciotką dla Lucasa i kobietą, która znalazłaby w końcu miłość...A tak musimy dzisiaj opłakiwać Twoją śmierć..."

Denisse · Wysłany: 16:24:54 01-07-11 Temat postu:

David

Kucną przy grobie siostry i dotkną jej zdjęcia

Nigdy Cię nie zapomnę....

Uśmiechną się lekko

Mam nadzieję, że mimo wszystko tam gdzie trafiłaś zaznasz w końcu odrobinę spokoju i szczęścia

madoka · Wysłany: 16:30:59 01-07-11 Temat postu:

Marfil

Wiesz...Chciałabym mimo wszystko włożyć takie samo zdjęcie do naszego albumu...

Zaczęła niepewnie.

By Lucas w przyszłości mógł wiedzieć, że miałeś siostrę, a on ciocię.

Denisse · Wysłany: 16:37:33 01-07-11 Temat postu:

David

Spojrzał na Marfil

Tak? Na prawdę? To cudowna wiadomość

Powiedział do żony

Mam cały album z naszymi wspólnymi zdjęciami

madoka · Wysłany: 16:47:48 01-07-11 Temat postu:

Marfil

Naprawdę.

Odparła z uśmiechem, łapiąc go za rękę.

Po powrocie do domu zrobimy zatem porządki i kilka najlepszych zdjęć przełożymy do naszych wspólnych albumów, dobrze??

Zaproponowała, ciesząc się, że tą informacją sprawiła radość Davidowi.

Dzięki temu i Ty będziesz miał pamiątkę po siostrze, a nasz synek dowód na istnienie cioci. Nie chcę bowiem by kiedykolwiek dowiedział się o jej złych czynach. Niech w jego świadomości funkcjonuje jako sympatyczna ciotka...

---------------------

Rosario

Leżąc w ciemnej trumnie, dwa metry pod ziemią, otworzyła szeroko oczy, wciągając głęboko powietrze. Działający specyfik zaczął powoli ustępować, jednak jej mięśnie nadal były na tyle zwiotczałe, że nie mogła się poruszyć. Podobnie, jak nie mogła z siebie wydać żadnego głosu.

Denisse · Wysłany: 18:54:07 01-07-11 Temat postu:

David

Tak...zajmiemy się tym po powrocie do domu...

Uśmiechną się i jak by na chwilę rozpogodził

A Lucas na pewno nigdy nie dowie się o jej występkach...ehh...niech zapamięta ją to znaczy wspomina jak najlepiej...

Przytulił żonę i po raz kolejny spojrzał na zdjęcie siostry

Oho...zaczyna padać...lepiej się zbierajmy...