Telenowele

Jantar · Wysłany: 23:46:16 16-01-16 Temat postu:

Haha uwielbiam ten humor słowny w tej teli. Dziś cały dzień chodzę i się brechtam z tekstu Coloso do Virginii (nawet jak to piszę się śmieję) gdy znów jej nie wyszło rozdzielenie Emiliano i Rosario, że Lara wolałby mieć romans z nim niż nią.

Normalnie wycieraczki zamontuję na lapku, bo tak parsknełam śmiechem, że naprawdę.

A teraz kładę się ze wściekłości Sigiego na Larę, gdy ten prawie pobił się znów z Coloso na chrzcinach (aż ten narwaniec

) i w ramach uspokojenia dał mu wnuczkę do bawienia i ma tak z nią siedzieć sam na sam

(z nią się chyba nie pobije....

)

flo · Wysłany: 2:07:54 17-01-16 Temat postu:

Hahaha, tak, ten tekst Coloso był świetny.

On zresztą ma wiele takich wejść, że można spaść z krzesła ze śmiechu. Dlatego, mimo że robi różne świństwa Emilianowi, nie potrafię go nie lubić.

Już jesteś na chrzcie?!

Jesteś naprawdę niezła - chrzest to chyba 54-55 odcinek.

Kurcze, zajęłam się w pierwszej kolejności tymi tłumaczeniami i jakoś mi umknęło, że miałam Ci napisać, że tak, że oczywiście chcę żebyś mi poleciła jakąś inną telkę w tym stylu.
Aa ... i jeszcze wracając do Twojego poprzedniego wpisu: ja miałam identycznie takie same myśli, jeśli chodzi o te akcje z Virginią: że w takiej fajnej telce mogli trochę bardziej wyrafinowane komplikacje między protagonistami wymyślić, bo te to takie żywcem z Televisy wyjęte, ale całe szczęście, że tych częściowo skutecznych akcji Virginii było tylko trzy, że szybko się sprawy wyjaśniały i że za każdym razem po czymś takim relacja protów stawała się coraz bliższa.
I dla mnie też to był taki maleńki minusik, przy tych wszystkich ogromnych plusach.

Wiesz, ja wcale nie byłam tak bardzo pewna, że Ci się ta telka spodobała, nawet się zastanawiałam, czy może nie, no ale bardzo się cieszę, że jednak tak.

Jantar · Wysłany: 18:00:04 17-01-16 Temat postu:

Wychodzi na to, że mniej więcej mamy podobny gust, bo nawet to samo uwierało nas w tytule, czy scenkach.

Ja już jestem około 62 odicnka, wiem że idę jak burza, tela mnie pochłonęła. Wkurza mnie Sigi i pozostali mariachi. Emiliano jest narwany, fakt, ale to Coloso cały czas prowokuje, a oni mu nic nie powiedzą, tylko czepiają sie mi pobre Pachito

Teraz jest załamany po śmierci Marina, mało tego dzwonił już do Miguela i wie, że Martin został zamordowany. Przyznam że aż mnie wzruszenie ścisnęło, gdy taki zdruzgotany Pachito mówi do Fernanda że cóż z tego że ma/miał wszystko, skoro nie ma nic. Nie tylko pieniędzy i rodziny, ale nawet kraju, nazwiska, twarzy, nawet nie ma prawa do tego by zwracano się do niego prawdziwym imieniem. O kurcze cały ten dialog i gra Marka mnie rozwaliły, chapeau bas, do tego Mexico lindo. Mnie samej oczy zwilgotniały. By nie było zbyt mocno, dramatycznie i patetycznie, padam z Mananitas i jego problemów z seksem. Jeszcze te jego tekst do Pachito, ty mnie rozumiesz, w końcu dopiero po ośmiu miesiącach przespałeś się z Rosario. Lałam jak wkurzony Pachito na cały głos w barze, że nie ma problemów z seksem. Hahaha i potem jak ten gej usłyszał jak Manianitas i Pachito o seksie mówią, to pomyślał że Pachito jest innej orientacji i oczka mu puszczał, umarłam ze śmiechu.

flo · Wysłany: 23:21:54 17-01-16 Temat postu:

Hehe, to całkiem możliwe, bo jeszcze "La Mentira" (która podobnie jak Tobie, bardzo mi się podobała) też o tym świadczy.
Ja znalazłam jeszcze dwa malutkie minusiki w LHDM, ale nie będę uprzedzać faktów. Później zobaczymy, czy i w tym się zgadzamy.

Ale wszystkie te minusiki i tak gubią się wśród tego ogromu plusów

Dla mnie ta telka tak czy owak, jest przegenialna.

Mnie Sigi też w pewnym momencie wnerwiał - był bardzo niesprawiedliwy w stosunku do Emiliana. Ciągle mówił, że on jest arogancki, tymczasem Emiliano tylko nie pozwolił sobie wejść na głowę, a prawdziwym arogantem był Coloso. Sigi - znając Coloso od dawna, powinien to wiedzieć.
Inna sprawa, że Coloso zawsze bardzo cwanie potrafił sprowokować Emiliana, a że temu narwańcowi niewiele było trzeba ....

To o czym pisałaś - ta równowaga - ja też już wcześniej kilkakrotnie na to zwracałam uwagę.

Hehe, z jednej strony - równowaga, z drugiej - można to nazwać emocjonalną huśtawką.
No choćby ten odcinek, w którym Pacho dowiaduje się o śmierci Martina - chwilę wcześniej była scena w parku, na której śmiałam się do rozpuku: jak Emiliano wziął na ręce Lucię, żeby ją szybko postawić na drodze tej wyniosłej dziewczynce

A dwie minuty później scena, jak Emiliana ścięło z nóg, na wiadomość, którą przyniósł mu Fer

To już wielkimi krokami zbliżasz się do okresu Laguny.
Najsmutniejszy i jednocześnie najpiękniejszy (dla mnie) okres w teli.
I jeśli jeszcze nie zakochałaś się w Pachu (i jednocześnie w Marku) to teraz zrobisz to na pewno.

EDIT:
Jeszcze przypomniało mi się - z etapu, na którym aktualnie jesteś - że byłam pod wrażeniem rozmowy Emiliana z Estivem.
Słowa Emiliana .... ufff ... mocne!! Ale jakie prawdziwe!

Naomi16 · Wysłany: 22:54:30 18-01-16 Temat postu:

flo · Wysłany: 1:17:40 19-01-16 Temat postu:

Naomi16 · Wysłany: 0:21:27 20-01-16 Temat postu:

Poszłam sobie dalej i właśnie była ta wspomniana przez Ciebie scenka z myciem naczyń

Cudowna

Javierek musiał przynieść takiego wielkiego misia

Pacho wystarczył taki zwykły maluszek

Jantar · Wysłany: 19:17:40 20-01-16 Temat postu:

N i jestem przy Lagunie

Mi pobre Pachito

Ale widać, że nabiera hartu ducha.
Od razu się domyśliłam, że zbliżają się te odcinki, bo poprzednie były bardzo zabawne. Umarłam ze śmiechu, jak Mananitas przyszedł do Pachito po naukę zakładania prezerwatywy, a tu w łóżku Pachita leży gorąca Rosario

Nie wiem moja droga, czy oto ci chodziło, ale podczas Laguny strasznie wkurza znów mnie Rosarita. Oczywiście nie chodzi mi o to że nie potrafi wybaczyć Pachito, bo ja też bym nie wybaczyła, ale ze jest taka łatwowierna. Nie mogę jak Macias i Coloso nią manipulują, a ona wierzy im jak bogom

Zachowuje się jak typowa protka klasyczna.
A poza tym zaimponował mi Sigi tym, że przyszedł do Pachita, myślę że razem z Fernandem go podźwigną.

Jagoda, jak miło że do mnie dołączyłaś

Naomi16 · Wysłany: 19:23:33 20-01-16 Temat postu:

No ja teoretycznie oglądam partiami xD ale na razie wróciłam do oglądania

I dzisiaj zapuściłam sobie kolejny 36 odcinek

I śliczna scenka Pacho i Lucii

Ja również uwielbiam tą dwójkę

Jantar · Wysłany: 20:54:58 20-01-16 Temat postu:

Płaczę ze śmiechu, z tej złośliwej hermosej mendy, czyli Pachito. Hahaha jestem na odcinku, jak Virginia odwiedza w Lagunie Pachita, a ten nie ma się jak od niej odpędzić. Mówi że zmęczony itd. a do niej nic nie dociera. W końcu Virginia proponuje mu, że zrobi mu masaż skoro taki zmęczony... Padłam z tego diabelskiego uśmiechu Pachita i tego, jak zaproponował, że nie ma sprawy, mogą iść do niego, to zrobi mu masaż.

I potem jego i jej mina, jak otworzył drzwi do pokoju

i ten jego tekst, jest tylko parę karaluchów, ale to nie powinno nam przeszkadzać

I najlepsze, jego odpowiedź na koniec, jak nie chciała wejsć i mu zrobić masaż. Co ty masz za pokój, powinieneś go zmienić, bo nie można cie odwiedzać. A co wredota na to? Mam taki pokój właśnie po to byś nie mogła mnie odwiedzać

I jak tu nie uwielbiać takiego wrednego Pachito...

Chyba nauczył się odpędzać od Virginii

Naomi16 · Wysłany: 20:56:46 20-01-16 Temat postu:

haha dobre haha

A zapomniałabym w odcinku 36 była przez mariachis śpiewana piosenka przewodnia z BEMC

Jantar · Wysłany: 22:28:44 20-01-16 Temat postu:

Znów płaczę ze śmiechu, Pachito jest totalnie rąbnięty w lagunie. Uwielbiam Coloso i tą jego "nienawiść" do Lary. Cudowne to było jak niegrzeczni chłopcy (w sumie to się chyba rozwojowo na etapie chłopców- nastolatków zatrzymali)., tacy bracia, okładali się w tym samochodzie, którzy jak są razem się nie cierpią, ciągle biją, wyzywają i wzajemnie prowokują, ale jakby ktoś chciał drugiego skrzywdzić, to w ogień skoczą za sobą. Hahaha widziałam w komentarzach jak ktoś napisał, że Coloso jest chyba bardziej niż Rosario do Lary przywiązany i żyć bez niego nie może.

A teraz właśnie Pachito poszedł serenadę na uniwersytet śpiewać....

flo · Wysłany: 11:38:15 21-01-16 Temat postu:

Jagoda, hahaha, bo Macias pewnie ma jakiś kompleks. Stąd taaaki misiek

A o jakiej piosence mówisz, bo nie oglądam BEMC?

Agnieszka, haha, widzę po zmianie w Twoim podpisie, że moja przepowiednia się sprawdziła

Nie, nie to miałam na myśli, choć ja też w tym czasie byłam trochę zła na Rosario, bo – pomimo, że rozumiałam jej motywy – to całym sercem byłam z Pachem.
W całym wcześniejszym okresie było pokazane jak Emiliano co rusz to tracił kolejną nadzieję na powrót do swojego życia, do swojej rodziny, na wyjaśnienie jego rzekomego udziału w przestępstwie, i za każdym razem coraz bardziej uzależniał się emocjonalnie od Rosario.
On jej zresztą wielokrotnie to powtarzał, że bez niej by nie istniał.
No i nagle ją stracił.
W tym momencie stracił jedyną nadzieję, jedyny jasny punkt w swoim życiu. Stał się emocjonalnym wrakiem.

Ja właśnie jego miałam na myśli: strasznie ciężko mi się go oglądało, takiego nieszczęśliwego, całkowicie pozbawionego nadziei że jeszcze jakoś uda mu się ułożyć życie, któremu nawet się nie chciało wymyślać nowego imienia i nazwiska, szukającego zapomnienia (i chyba unicestwienia) w alkoholu i bijatykach.

Choć z drugiej strony patrzeć na niego w tym czasie – prawdziwa uczta dla moich oczu: w tym nonszalancko noszonym zielonym stroju, z poobijaną twarzą z kilkudniowym zarostem, z włosami w nieładzie ...

Haha, dla mnie najlepszy jego look.

Jest w tym okresie wiele scen, na których trudno się powstrzymać od płaczu: pamiętam, że dla mnie jedną z takich scen była ta, gdy Sigi mówił Fernandowi, że Lara był w Plaza Garibaldi, i że jest z nim bardzo źle. Omal się nie poryczałam na słowa Fernanda: „Gościu miał w Meksyku swoje życie i mu je zrujnowano. Przyjechał do Kolumbii i miał na tyle siły i odwagi, żeby zbudować nowe, i to także mu zrujnowano. Ja nie wiem czy miałbym siłę znieść coś takiego. Ty tak?”

Kochany, wierny Fer

: to jego słowa sprawiły, że Sigi wrócił na Lagunę.

No ale jest też całe mnóstwo scen, na których można piać: hehe, jak ta cała wizyta Virginii na Lagunie – też jedna z moich ulubionych

Uwielbiam tam wszystko: i tych mariachis z Maguey’a, którzy – gdy zobaczyli Virginię – ułożyli sobie całą historię, jak to Pacho na pewno miał z nią romans i dlatego Rosario posłała go do diabła

; i dońię Abidujes albo Adubijes (kurcze, jak Pacho – nie wiem jak się nazywa, ale chodzi o właścicielkę pensjonatu), która na pytanie tej prostytutki, czy przypadkiem El Mexicano nie miał być homo, odpowiedziała: „Ten to bzyka wszystko”

; no i oczywiście najbardziej Pacha i jego teksty o karaluchach

, o świętych, do których codziennie się modli dziękując, że mu się ostatnimi czasy tak dobrze powodzi

, a najbardziej z tego: „tejones, porque no hay liebres”, które powiedział tak, że można się domyślić, że naprawdę chciał powiedzieć: „te jodes”

Hehehe, o diabolicznym uśmieszku nie wspomnę

Druga scena z okresu Laguny, na której płaczę ze śmiechu, to scena jak Coloso namawia Pacha, żeby dał Rosario serenadę

Obaj są w tej scenie przeboscy!

Coloso – "Bethoven de la maldad" (sam się tak określił, jak to zdarzenie opowiadał Jairo, haha) i Pacho – biedny Pachito

, zamroczony po trosze wszystkim: alkoholem, nieszczęściem, złością.
No i dał się zmanipulować Colosowi. Jak zwykle!

Ale są też przepiękne sceny rozmów: Emiliana z Rosario; Emiliana z Fernandem …
Uwielbiam ten okres.