Telenowele

Dulce Maria · Wysłany: 17:12:38 26-11-09 Temat postu:

Potrafię myśleć o nim, o tym śnie cały czas. Ciągle tylko on mi w głowie. To się robi nienormalne xD

Lilijka · Wysłany: 11:04:01 31-01-10 Temat postu:

obiecywałam sobie, że niczego nie będę w życiu żałować.
i żałuję jak cholera.

noc osłodziła nieco gorzki smak łez, zabrała większość emocji i chwała jej za to.
wcześniej rach-ciach i od razu lepiej, ale czy to jest wyjście? dla większości może i nie, mi pomaga. czemu z tym nie skończę? bo podświadomie chyba nawet tego nie chcę...

Natalia · Wysłany: 12:27:08 31-01-10 Temat postu:

Czasami przemawia do mnie coś takiego

że każdy dobry człowiek dla mnie tak naprawde jest
zły a tak ten zły tak naprawde jest dobry

Boże zaczynam wariowac

Lilijka · Wysłany: 13:12:57 31-01-10 Temat postu:

kazdy człowiek jest przede wszystkim istotą rozumną(jak się powszechnie twierdzi przynajmniej), tak więc może lawirować pomiędzy dobrem i złem. Wiele też zależy od naszego postrzegania tych dwóch wartości.
Nie wszystko złoto co się świeci, nie wszystko co czarne musi od razu być złe...

wariacja - chwilami przyjemny stan...

Dulce Maria · Wysłany: 14:06:12 31-01-10 Temat postu:

chwilami owszem.

Mi podły nastrój odchodzi, choć zawsze nocą jak leżę powraca, z dnia na dzień coraz bardziej się nasila, coraz bardziej niszczy mi chyba psychikę. Nie wie co robić. Po prostu gubię się w swoich rozmyśleniach, mam do siebie pretensje za błędy z przeszłości, za błędy które popełniam. Mimo wszystko od dawna nie wylałam już łzy, a czuję że chyba powinnam, może to by pomogło, zapomniałam już jak się płacze . . .

Lilijka · Wysłany: 14:20:49 31-01-10 Temat postu:

Tak, płacz przynosi ulgę. Wczoraj niemal wycisnęłam sobie te łzy, musiałam. Po stokroć wolę cierpieć przy akompaniamencie ich gorzkiego smaku. Mimo wszystko nie było ich zbyt wiele, a to podłe uczucie samaniewiemczego zostało. Czuję się okropnie, chociaż przyzwyczaiłam się już do faktu, iż szczęście jest pojęciem względnym i rzeczą ulotną. Niektórzy mają go w nadmiarze, inni w ogóle. Ja co jakiś czas dostaję resztki ze stołu euforii.

Dulce Maria · Wysłany: 15:45:09 31-01-10 Temat postu:

Właśnie, a ja mam doła i nie umiem uronić łzy, a teraz wiem, że czasem trzeva, bo one pomagają. Kiedyś często płakałam, jedna obietnica tak się jej trzymałam, że zapomnialam jak to się robi. Kiedyś łzy cisnęły mi się do oczu i splywały, ale to uczucie było inne, to co czuję teraz, nie umiem tego pojąć, brak mi słów, to jest we mnie w środku mnie i tak potrafi mnie omamić, że nie umiem z tym walczyć, nie umiem podjąć walki, gdzie tu mówić o wygranej.

Gabriella · Wysłany: 8:57:10 03-02-10 Temat postu:

Ja gdy jestem smutna płaczę. Wypłakuje się w jedyne wierne ramię.

Dulce Maria · Wysłany: 12:28:34 03-02-10 Temat postu:

Dwa dni temu mi się udało, to nie trwało nawet minuty, seryjnie. Oczy mnie szczypią, są czerwone, pełne smutku, czuje jak napływają mi łzy do nich, ale się nie wylewają. Po 5 sekundach mi przechodzi i już jest normalnie.

Lilijka · Wysłany: 18:49:27 04-02-10 Temat postu:

Moje łzy przychodzą w najbardziej nieodpowiednich chwilach, a gdy naprawdę ich potrzebuję, zawodzą.

Dulce Maria · Wysłany: 21:52:06 04-02-10 Temat postu:

Ja dziś niby czuję się wyśmienicie, a niby fatalnie.
Chce mi się raz płakać raz skakać z radości.
Chodzę tanecznym krokiem, a po chwili chodzę zgarbiona bez chęci do wszystkiego.
Mam taka ochotę zrobić coś głupiego, straszna ochotę.

Gabriella · Wysłany: 23:31:28 04-02-10 Temat postu:

To nie myśl i szalej Kochana:)

Dulce Maria · Wysłany: 12:33:30 05-02-10 Temat postu:

Mam ochotę, nie mam sił . Nie mam możliwości .

Lilijka · Wysłany: 13:13:18 05-02-10 Temat postu:

Parszywe uczucie ograniczonej swobody... chcesz, ale nie możesz... mam zupełnie inną sytuację niż Ty, Dulce, ale takie odczucie jest mi świetnie znane niestety... ;\

Dulce Maria · Wysłany: 13:15:00 05-02-10 Temat postu:

O dokładnie. Ja ostatnio mam straszne ograniczenia. Każdy podejmuje za mnie decyzję, jakbym nie miała swojego zdania, swojego życia. Dlatego mam taką ochotę na jakiś czas odejść gdzieś, móc zapomnieć ;x