Telenowele

Dulce Maria · Wysłany: 14:05:59 02-07-10 Temat postu:

Dołek, dołek, dołek ;x

Beznadzieja .
Pół nocy przeryczałam, znów ryczę . Mam dość -,-'

Lilijka · Wysłany: 12:37:23 03-07-10 Temat postu:

Dulce, co się stało?

Dulce Maria · Wysłany: 13:18:09 03-07-10 Temat postu:

No właśnie nie wiem - nie mam pojęcia .
Wszystko doprowadza mnie do płaczu ;o
Lekko się wkurzę i już płaczę, zacznę ''głębiej'' rozmyślać i płaczę, leżę w łóżku leci smutna muzyka i już płaczę ; /, wydarzy się coś przykrego od razu łzy mi w oczach stoją . Jestem w jakimś takim nastroju, że ciągle ryczę . Siedziałam już 3 dni w domu i nie wychodziłam z niego nawet ochoty nie miałam . Wczoraj wyszłam do ludzi to trochę lepiej było, ale były momenty kiedy łzy mi w oczach stawały z beznadziejnych przyczyn . Jak coś mnie wkurzy to normalnie nie panuję nad sobą, krzyczę, wyzywam, biję (choćby szafę) i do tego ryczę . I nie wiem czemu ; /

Lilijka · Wysłany: 14:13:04 03-07-10 Temat postu:

a wiesz, też tak mam czasem... strasznie głupie uczucie, a najgorsze, że ja akurat nic nie umiem na nie poradzić, muszę czekać, aż przejdzie. Ale przechodzi, zawsze.

Dulce Maria · Wysłany: 15:39:31 03-07-10 Temat postu:

Wiem, że przejdzie ; )
Już jest lepiej . Zawsze jak napiszę tu na forum w końcu, że jest beznadziejnie to się poprawia, ale to chyba dlatego, że zaczynam tu pisać w momencie kiedy wiem, że muszę coś z tym zrobić to takie siedzenie jest bezsensu . Zawsze najgorsze siedzę cicho i jest beznadziejnie, ale jak wyjdę z tym do ludzi to robi się lepiej .

Lilijka · Wysłany: 22:06:03 30-07-10 Temat postu:

źle...jest mi głupio, jest mi źle. Smutno, beznadziejnie. Tyle chciałam napisać, tak po prostu.

Dulce Maria · Wysłany: 0:33:20 06-08-10 Temat postu:

A to czemu ? Co sie stało ?

Leyla · Wysłany: 0:38:28 06-08-10 Temat postu:

A mi jest źle, bo rodzice mnie wkurzają, wszystko komplikują i utrudniają życie

Dulce Maria · Wysłany: 1:03:21 06-08-10 Temat postu:

A ja ostatnio zaś cholernie zaczęłam doceniać swoich rodziców . Nigdy tak nie miałam i nawet, gdy mnie irytują, denerwują, wkur*iają, to próbuje panować nad sobą i odpuścić . Stwierdziłam, że ich kocham i wszystko co Oni robią to robią dla mojego dobra i że zawsze tak było, tylko wtedy tego nie widziałam i raniłam ich moim zachowaniem . Sama nie wiem jak to się stało, ale teraz ich szanuję jak nigdy wcześniej ; )

Lilijka · Wysłany: 17:23:36 06-08-10 Temat postu:

mnie stara ostatnio dobija. Dziś wkurzyłam się jeszcze dodatkowo, ale na kogo innego i na innym podłożu. Zły dzień pod względem kontaktów międzyludzkich, zdecydowanie.

Leyla · Wysłany: 18:41:03 06-08-10 Temat postu:

Ja nie potrafię powtarzać rodzicom że ich kocham, bo oni nigdy mi tego nie powiedzieli. Może jak byłam niemowlęciem albo małym dzieckiem i tego nie pamiętam. A teraz mama mi w kółko wypomina, że tyle kasy idzie na moją szkołę, na książki, na dojazdy.. a co to jest moja wina? w ubiegłym roku szukałam darmowego transportu, żeby tylko zaoszczędzić, a ona i tak nie potrafiła tego docenić. Ciągle było tylko : tyle kasy, tyle kasy..

Już się nawet w second handach zaczęłam ubierać, żeby tylko zaoszczędzić. A oni potrafią kasę przysłowio przeje*ać w kilka dni, co rok sobie samochód zmieniają

A mi wydać 100 zł na bilet miesięczny to jest problem i wielka łaska. Przecież pieszo 20 km nie będę iść. Wiele razy jeździłam sama na okazję, żeby tylko nie płacić za pociąg. Narażałam życie, a ich to nie obchodzi. Już się boję iść na studia, bo przecież będą mi wypominać każdą złotówkę

Planuję w ogóle odpuścić sobie studia, najwyżej od razu pójdę do pracy

Teraz chcę wynegocjować wyjazd za granicę do siostry, ale już się boję ich reakcji ;/ Pewnie będzie "nie ma pieniędzy". A dziś sobie imprezkę robią ze znajomymi

Spoko. W ferie obiecywali mi tysiąc wyjazdów na wakacje, a przyszło co do czego, to nie ruszam się od 2 miesięcy dalej niż 20 km od miasta

Chciałam jechać nad morze, mamy tam 60 km więc blisko, mówili jutro, jutro, i na obietnicach się skończyło

Nie potrafię za takie coś ich ubóstwiać, bo ja też mam swoje prawa. Jeszcze rok, będę miała 20 lat, a oni dalej będą mnie traktować jak dziecko, któremu powiesz "nie zawracaj mi głowy" i sobie pójdzie bez słowa pobawić się w piaskownicy. Irytuje mnie to strasznie. Ograniczałam czas spędzany przy kompie, wzięłam się za czytanie. To tata miał pretensje, że zapalam światło, że on spać nie może

Ja już nie wiem co mam robić, chyba tylko siedzieć 24 h/ dobę w fotelu patrząc się na zegarek, bo przecież telewizor też prąd ciągnie

Ludzie na starość do reszty wariują, albo mi się wydaje

Lizzie · Wysłany: 18:53:44 06-08-10 Temat postu:

Leyla · Wysłany: 19:20:13 06-08-10 Temat postu:

Liz, ja już całą listę plusów wypisałam, a że mam zniżkę na autobus, a to że teraz nie trzeba daleko jechać i przystanek jest bliżej, no i właśnie z tym prądem że na 2 tygodnie będzie spokój i dużo, dużo innych. Na razie planuję tylko w jedną stronę bilet kupić, resztę na pewno sfinansują inni, bo mam tam nie tylko siostrę, ale też brata, ciocię i chrzestną.. Nie chcę ich obciążać, żeby cały wyjazd mi fundowali, chociaż pół. Ale wiem jacy są rodzice. W ferie się nie zgodzili, jeszcze opieprz dostałam za to, że do siostry dzwoniłam i rachunek był wyższy. Teraz pewnie znów coś wymyślą. Dam sobie rękę uciąć. Oczywiście nie zamierzam się tak łatwo poddawać, ale to do nich należy ostateczny głos. Albo mi dadzą te dwie stówy, albo nie. A najbliższy autobus mam albo w środę albo w sobotę. Portfel już skontrolowałam i widziałam że tyle jest, ale pewnie powiedzą 'że jest przeznaczone na co innego'.

A w ferie nie chcę jechać te co będą, bo matura itd, będę chciała się przygotować porządnie, bo mam zaległości.
Ale się rozgadałam

W każdym bądź razie, jutro zamierzam wysunąć wobec nich te moje argumenty, mam nadzieję że poskutkuje, trzymajcie kciuki

Najwyżej mnie zabiją

A co do tego, co powiedziałaś.. ja już czasami myślę, że gdybym nie żyła, to by i rodzicom było łatwiej i mnie.. Ale odganiam od siebie tą myśl. Ja wiele jestem w stanie zrozumieć, ale oni też nie postępują fair. Przecież wiele nie wymagam, a traktują mnie jak łobuza, który zasługuje na wieczny szlaban.

Lizzie · Wysłany: 19:36:54 06-08-10 Temat postu:

Gdybym była Twoim rodzicem, pozwoliłabym na pewno i jeszcze pochwaliła, że tak wszystko ładnie zaplanowałaś

Trzymam kciuki, oby oni też docenili Twoje starania

Może traktują Cię tak, bo jesteś najmłodsza(?), brat i siostra za granicą, sami się utrzymują, a Ty im jedna zostałaś...
Jeszcze kiedyś to oni Ciebie będą prosić o pieniądze ;P
Może masz w swoim otoczeniu osoby w Twoim wieku, do których mogłabyś się porównać, tak, że wypadłabyś lepiej? Bo mnóstwo jest takich rozpieszczonych nastolatków, którym rodzice dają na każdą potrzebę. Niech rodzice zobaczą jakie mają szczęście z Tobą ;D
Mi też ciężko jest prosić o pieniądze, jak trzeba to rodzice mi dają, ale jakoś upokarzające to jest dla mnie i winna się czuję, ostatnio też prawo jazdy robię, a to tyle kosztuje...Nawet kieszonkowego nie dostaję, bo się wstydzę poprosić, żyję na razie z tego co mam z osiemnastki

Chciałabym jakoś finansowo stanąć na nogi, ale przede mną dopiero studia i tu znowu rodzice muszą za wszystko płacić, mieszkanie itd.

Leyla · Wysłany: 20:28:20 06-08-10 Temat postu:

To zostań moją mamą, będziesz bezrobotna a jakiś tatuś którego sama wybierzesz będzie nas utrzymywać

Dzięki

Tak, jestem. Może.. Może to taka nadopiekuńczość w pewnym sensie. Kiedyś mówili mi że jestem niesamodzielna, ale sami mi nie pozwalają pokazać jak jest naprawdę

Akurat mam taką koleżankę bliską, co nie dość że ćpa, to jeszcze wzięła sobie faceta z dzieckiem. A ja na imprezy nie lubię chodzić, a jakbym lubiła, to ciekawe co wtedy zrobili by rodzice.. chyba mnie wyrzucili z domu

Więc mogę w razie czego się porównać z innymi.

Ja też tak mam, dlatego ze studiami mam dylemat, bo nie wiem czy zdążę sobie znaleźć pracę, czy mi wystarczy pieniędzy na wszystko.. ;/ A teraz ciężko o pracę więc czarno to widzę

A to teraz jazdy masz, tak? A kiedy będziesz zdawać pierwszy raz? Kiedy zaczęłaś na prawko chodzić? Ja z prawkiem też czekam, chociaż wiem że samochód znacznie ułatwiłby mi życie. Też nie dostaję kieszonkowego, nie potrafię prosić o pieniądze, jak mi coś dadzą, to wezmę, ale żeby prosić.. wiadomo, że ciężko pracują, żeby zarobić. Ja najchętniej zrobiłabym sobie roczną przerwę między szkołą średnią a studiami, żeby za ten czas zarobić. Ale to, czy znajdę pracę nie jest takie pewne a i przez ten czas to mózg się rozlasuje i dziwnie wracać po takiej przerwie do szkoły..

Czasami bardzo żałuję, że nie urodziłam się milionerką, przynajmniej nie musiałabym się martwić ciągle o wszystko.