Telenowele

Gabriella · Wysłany: 17:57:58 22-04-09 Temat postu:

Myślenie, że szczęście trwa chwile sprawia, że cierpimy, bo ze strachu z niego rezygnujemy.

Lizzie · Wysłany: 19:05:53 22-04-09 Temat postu:

Ja czasami mam tak, że gdy jest jakaś miła chwila, czuję się dobrze to też nie mogę wyzbyć się myśli, że to zaraz minie...Nie potrafię się tym w pełni cieszyć, zamiast żyć chwilą i nie myśleć o jutrze

Carlisle Ott · Wysłany: 8:09:35 23-04-09 Temat postu:

Nałogowy pesymizm jest okropny

Wczoraj znowu mi się zrobiło przykro, bo stwierdziłem, że jestem traktowany gorzej od innych, a moje prawo do wolnego słowa jest ograniczane

Ostatnio coraz częściej zauważam, że siedzą we mnie dwie, a może i trzy osoby, co jest naprawdę irytujące i przykre dla mnie

Skończę z roztrojeniem jaźni i będzie świetnie

Gabriella · Wysłany: 18:24:17 23-04-09 Temat postu:

Przede wszystkim Daniłku pozostań sobą, bo za to Cię kocham.

Carlisle Ott · Wysłany: 7:29:17 24-04-09 Temat postu:

Tylko która z tych osób jest mną

Bo ja już czasem sam nie wiem

Gabriella · Wysłany: 7:58:44 24-04-09 Temat postu:

Kochanie w każdej z tych osób jest cząstka Ciebie:*

Carlisle Ott · Wysłany: 11:12:51 24-04-09 Temat postu:

Niestety... Jedna mówi "zrób mu coś złego, zemścij się", druga "nie rób tego, nie bądź taki jak on" , a trzecia "miej wszystko gdzieś"

Lilijka · Wysłany: 12:17:15 24-04-09 Temat postu:

Ja bym posluchala Twojego trzeciego ja

Zresztą sama tak często robię... moze to durne, czy cos, ale trudno... nie rozumiem chłopaków, albo moze inaczej - rozumiem tych, których uwazam za kolegów, innych za nic nie mogę pojąć... wychodzi na to, ze jestem nienormalna:(

Carlisle Ott · Wysłany: 13:07:43 24-04-09 Temat postu:

Tylko, że wbrew pozorom od niedawna "trzecie ja" najmniej mi się podoba, bo mam kolegę, który dokładnie tak się zachowuje. Jest on jednym z niewielu "normalnych" chłopaków w szkole, ale przez to, że się tak zachowuje (tzn mówi, że ma na wszystko "wyj**ane") i traktuje wszystko olewacko, gdy z nim rozmawiam albo coś to mam poczucie takiego znudzenia, ale też żal mi go, bo to czyni go pustym, bez zainteresowań, który żyje, bo musi, coś w stylu żywego trupa...

Ostatnio coraz bardziej kontrolę przejmuje to "agresywne ja", może zaczął się proces mojego dojrzewania psychicznego

Ale tak wcześnie

Lilijka · Wysłany: 13:17:09 24-04-09 Temat postu:

Ale o takie zupelnie poczucie wyj***nia na wszystko to mi nie chodzilo, trzeba znac umiar

Po prostu gdy cos nie idzie, to przynajmniej ja mam tak, że staram się to olewać, mieć gdzieś...

Carlisle Ott · Wysłany: 13:22:26 24-04-09 Temat postu:

Niestety, dla mnie olanie kojarzy się z poczuciem bezradności

Lilijka · Wysłany: 13:54:32 24-04-09 Temat postu:

No bo to w pewnym sensie jest poczucie bezradności... dla mnie to wszystko wydaje się teraz strasznie trudne, nie wiem co robić, jak się zachować, co myśleć o czym...

Carlisle Ott · Wysłany: 14:22:53 24-04-09 Temat postu:

Mi jest strasznie trudno, jak ktoś mnie krytykuje - już teraz mam strasznie niskie poczucie własnej wartości, a inni widząc to, nadal wytykają mi moje wady/błędy. Czasami nie wytrzymuję i mówię, że ja nie wytykam innym wad i że mogę zacząć, a ludzie mi odpowiadają, że jestem narcystyczny, bo nie mogę słuchać uwag pod moim kątem i źle na nie reaguję. W ogóle jak komuś powiedziałem, że nigdy nikt mnie nie chwali (chyba że ironicznie), tylko zawsze mi wszyscy wytykają to co najgorsze i mi ktoś odpowiada, ze przesadzam, bo mnie więcej wychwalają niż ganią

Ja nie wiem, jak można tak kłamać w żywe oczy

Pochwałę to ja słyszę raz na tydzień albo rzadziej, a krytykę średnio 2 razy w ciągu jednej h (czy to od rodziny, znajomych czy w szkole). Nie wiem, że też im to sprawia przyjemność. Tylko tutaj mnie ludzie pocieszają

ewelcia · Wysłany: 14:58:35 24-04-09 Temat postu:

Krytykę trzeba umieć znieść, ale pochwały też są nam jak najbardziej potrzebne, moim zdaniem to powinno się równoważyć. Kiedyś, gdy usłyszałam na swój temat nieprzychylne słowo załamywałam się, ale teraz wiem, że trzeba z tej krytyki wyciągać wnioski i zmieniać te złe rzeczy, o ile ta krytyka jest szczera, nie wywołana zazdrością, bo niektórym ludziom sprawia radość ból innych. Za to pochwały pozwalają nam czuć się wartościową osobą, oczywiście nie można z nimi przesadzać, bo to często prowadzi do egoizmu i samolubstwa.

Carlisle Ott · Wysłany: 15:16:32 24-04-09 Temat postu:

Ja jestem krytykowany głównie za to:

-że nie mogę się powstrzymać przed obgadywaniem osób, których nienawidzę
-że jestem leniwy, bo nie chcę się uprawiać żadnego sportu i dlatego, że nie lubię sprzątać i chodzić po zakupy
-że jeśli mnie nikt nie kontroluje, mogę przesiedzieć cały dzień przy kompie
-że na podniesienie głosu odpowiadam podniesieniem głosu
-że nie uznaję zasady, że każda starsza osoba zasługuje na szacunek, tylko wyznaję zasadę, że na szacunek każdy musi zasłużyć
-że bronię osób które lubię (nie daję ich obgadywać)
-że dość często głośno wyrażam swoją opinię
-że na lekcjach czasami zadaję nauczycielom pytania "ponad program", żeby się czegoś dowiedzieć
-że moje teksty są sucharami (chociaż jeśli ktoś z "elity" powie później to samo, to się staje tekstem miesiąca)