Telenowele

ewelcia · Wysłany: 15:53:47 24-04-09 Temat postu:

A ja tutaj wypatrzyłam pozytywne rzeczy, chociażby to:"że bronię osób które lubię (nie daję ich obgadywać)" czy "że dość często głośno wyrażam swoją opinię"

Lilijka · Wysłany: 16:11:45 24-04-09 Temat postu:

Lizzie · Wysłany: 16:24:42 24-04-09 Temat postu:

BlackFalcon · Wysłany: 23:17:40 24-04-09 Temat postu:

Gabriella · Wysłany: 9:38:33 25-04-09 Temat postu:

Vogue. · Wysłany: 19:46:36 17-05-09 Temat postu:

Doły zdarza mi się łapać dość często, głównie ze względu na to, że nie mam się komu wygadać.
Tak generalnie jestem koleżanką wszystkich - chłopcy mogą ze mną pogadać o piłce nożnej, dziewczyny - o ciuchach.
Ale brak mi przyjaciółki/przyjaciela, z którym mogłabym porozmawiać, który mógłby mnie pocieszyć.
To boli, bo jednak wszyscy mi się zwierzają,
ale ja nie mogę nikomu.
Przez to czasami jednak czuję się samotna.

Co do krytyki - ta akurat mnie mobilizuje. Jak mnie skrytykowała moja nauczycielka z geografii, że za mało umiem na etap rejonowy z olimpiady z geografii to efekt był taki, że zostałam finalistką i kobieta jest teraz ze mnie dumna

.

Carlisle Ott · Wysłany: 14:21:44 20-05-09 Temat postu:

A na mnie właśnie krytyka działa strasznie dołująco, odpychająco i wywołuje efekt odwrotny od oczekiwanego...

Lilijka · Wysłany: 15:26:34 20-05-09 Temat postu:

No zależy jeszcze jaka krytyka... jeśli taka, która tylko mobilizuje do działania, to oczywiście jest potrzebna, ale taka w stylu "jesteś do niczego, beznadziejny i w ogóle fe" to tylko zdołuje...

ewelcia · Wysłany: 15:40:45 20-05-09 Temat postu:

Zależy to też od tego, czy osoba krytykująca robi to w dobrej wierze czy tylko po to abyśmy poczuli się gorzej i żeby nam to sprawiło przykrość. Takie dwa typy krytyki da się szybko wyczuć. Akurat jeżeli chodzi o krytykę od nauczycieli, to przyjmuję ją spokojnie, często z radością. Dzięki temu uświadamiam sobie, że nie jestem tak do końca tępa i dzięki intensywnej pracy mogę dużo osiągnąć. Z krytyką od strony rodziny też jakoś sobie radzę, w końcu u nich mam pewność, że robią to, bo mnie kochają i chcą dla mnie jak najlepiej.

Gabriella · Wysłany: 8:23:47 22-05-09 Temat postu:

Mnie krytyka przyjaciół i osób dla mnie ważnych mobilizuje.
Natomiast krytyka ludzi mi obojętnych mnie nie tyka i nie obchodzi.

BlackFalcon · Wysłany: 13:30:47 22-05-09 Temat postu:

I to jest najzdrowsze podejście.

Gabriella · Wysłany: 8:53:04 23-05-09 Temat postu:

Jeśli chodzi o moje podejście to dziękuje bardzo:*

BlackFalcon · Wysłany: 17:06:40 23-05-09 Temat postu:

Oczywiście, że o Twoje. Obcy ludzie często chcą nas krytykować, żeby nas skrzywdzić - wiem coś o tym. A najgorsi są ci, którzy uważają, że robią to dla naszego dobra, bo oni chca dobrze. Dawniej mnie to strasznie dołowało, teraz tylko wkurza. A jak jest mi źle, załączam pewną muzykę i samoczynnie się uśmiecham po minucie - działało już mnóstwo razy!

Gabriella · Wysłany: 9:42:42 27-05-09 Temat postu:

Ja nawet na chwile się nie smucę.
Krytykę bliskich biorę do siebie i myślę nad nią.
Ludzie nie ważni dla mnie mi wiszą.

Dulce Maria · Wysłany: 22:58:26 29-05-09 Temat postu:

gabriella ja mam tak samo.. a w ogóle to nie znosze ludzi którzy własnie nie znają a krytykują..;/ ale od zawsze leję na to co mówią.. a czasem to sprawia mi tylko powód do smiechu.. chociaz teraz wcale nie chce mi się śmiac..