Telenowele

Cortiza. · Wysłany: 18:54:42 10-11-09 Temat postu:

Ale miłośc jest piekna... I nie myślę że jest to przesycone egoizmem uczucie;)
Same początki tego są wspaniałe

Jeśli dwoje ludzi się kocha to żadnego egoizmu nie widac;)

minomalistka · Wysłany: 19:33:27 10-11-09 Temat postu:

Cortiza. · Wysłany: 20:12:02 10-11-09 Temat postu:

Mamy różne zdania na ten temat, ja myslę w inny sposób.
Ludzie są stworzeni do miłości, to że kogos kochamy nie jest złą rzeczą czy tez egoistyczną...
Czy dwoje ludzi nie może sie kochac, tak jak matka kocha dziecko? Może i jest to nie porownywalne z jednej strony, ale z drugiej osoby się kochające akceptują swe wady, zmieniają się dzięki sobie...
Poza tym miłośc daje szczęście. A do tego w życiu dążymy.

Vondynizer · Wysłany: 20:13:17 10-11-09 Temat postu:

przecież często ktoś mówi 'zakochałam się' odnośnie osoby, która nie zwraca na nią uwagi. i nie jest to żaden egoizm. chcemy tylko dzielić się uczuciem, a nie ej jedynie dostawać. często miłość to jedynie ból i łzy... i jak w takim wypadku mówić o egoizmie?

Dulce Maria · Wysłany: 20:17:00 10-11-09 Temat postu:

No dokładnie.
Miłość często sprawia nam ból, a nie tylko dobre odczucia, a więc gdzie tu ten egoizm? Ja go nie widzę.
Egoizm jest wtedy kiedy wmawiamy jakiejś osobie, że ją kochamy, żeby czerpać z tego korzyści chociażby materialne..
a w miłości to my coś dajemy od siebie i druga osoba od siebie..

Cortiza. · Wysłany: 20:17:43 10-11-09 Temat postu:

Pod postem Vondy też się podpisuję. Czy to że kogoś kocham znaczy że jestem wpatrzoną w siebie egoistką?
Może tak... Nie wiem. Ale nie widzę czubka własnego nosa, bo zależy mi na tym, żeby drugiej osobie było przy mnie dobrze, by czuła się kochana. Odbieram to w ten sposob.

Vondynizer · Wysłany: 20:20:55 10-11-09 Temat postu:

minomalistka ma rację połowiczną to prawda, są osoby, które w 'miłości' (bo w ich przypadkach to rożnie bywa) szukają jedynie spełnienia swoich potrzeb, pragnień, marzeń itd. są takie osoby. oni kochają tylko siebie, a nie osobę, z która są.

jednak wg mnie częściej się zdarza miłość nieodwzajemniona. ta, w której nie ma egoizmu ze strony osoby zakochanej. ta odczuwa tylko ból i łzy płynące po policzkach. niestety, takie życie,. w zabieganym świecie nie mamy często czasu, by zauważyć szczęście.

ze względu na ciągły bieg za czymś, ludzi coraz rzadziej spotyka miłość prawdziwa, szczera, taka na zawsze. dziś jest ciężko wytrwać w niej, gdy są kłopoty. mimo to trzeba o nią walczyć.

Cortiza. · Wysłany: 20:25:23 10-11-09 Temat postu:

Zdarza się też prawdziwa miłośc, bez checi wzbogacenia się materialnie... Nie wiem tylko czy mowiac o egoizmie minimalistka miala na mysli tylko nie ktore przypadki. Moze to zle zrozumialam ale mi sie zdawalo ze mowi tak o kazdej milosci, nie zaleznie od wszystkiego..

minomalistka · Wysłany: 22:19:14 10-11-09 Temat postu:

jajajaj

Się dyskusja zrobiła, to dobrze. Ja bardzo przepadam za dyskusjami.

Gdybyśmy analizując to uczucie skupiły się na przyczynach i źródle, a więc dlaczego ona powstaje i kiedy ona się pojawia to dojdziemy do wniosku że to uczucie miłości jest wyprodukowane przez nasze własne pragnienia.
Pragnienie czegoś dla siebie - nie mówię tutaj o chęci posiadania osoby kochanej, ale o pragnieniu odczuwania euforii, odczuwania adoracji, motyli w brzuchu itd.
Tu jest egoizm dziewczyny. To jest naturalne, bo człowiek jest tyko człowiekiem i nie jest w stanie wyrzec się swoich egoistycznych pobudek. Natura człowieka, mimo że jak słusznie któraś napisała jest on stworzony do miłości, jest niestety naturą egoistyczną. I nie chodzi tutaj o egoizm świadomy, taki który dostrzagamy w zachowaniach ludzi. Bardziej chodzi o podświadomość ludzką, która zawsze będzie okazywac oznaki tego egoizmu.
Oczywiście to ma też drugą stronę medalu, bo aby dawać coś od siebie trzeba najpierw pomyśleć jak w siebie zainwestować. Nie ma innej możliwości.
W miłości jesteśmy egoistami po to by móc być też altruistami.

Vondynizer · Wysłany: 23:03:01 10-11-09 Temat postu:

co do tego, że chęć zaspokajanie własnych potrzeb jest normalna- zgadzam się. jednak nie oznacza to, że wtedy chcemy być z kimś, bo nie ma kto spełniać naszych pragnień. rożnie to bywa, naprawdę różnie. ale fakt, ze może gdzieś podświadomie jakaś cząstka nas chce by była zaspokojona i szczęśliwa, bez względu na wszystko. jednak człowiek, który naprawdę kocha chce przede wszystkim dawać to uczucie ukochanej osobie, nawet gdy ona go nie odwzajemnia.

minomalistka · Wysłany: 23:36:30 10-11-09 Temat postu:

Vondynizer · Wysłany: 23:43:40 10-11-09 Temat postu:

z tym się już nie zgodzę. nie wiem, może Ty masz jakieś złe doświadczenia, nie powiodło Ci się albo coś (nie jest to żaden cios w Twoją stronę, tylko luźna myśl, która pewnie zdementujesz lub potwierdzisz zaraz)fakt zakochujemy się w kimś z jakichś powodów, ale najczęściej dlatego bo ktoś jest wartościowym człowiekiem, potrafi dzielić się uczuciem. ale nie tylko dawać, ale i również przyjmować je od nas. ale gdy się zakochujemy- nie sprawdzamy listy naszych pragnień, które osoba ta spełnia bądź nie. w miłości nie ważne są nasze ideały i kryteria, które sobie ustalamy- gdy człowiek się zakochuje, traci często dawne upodobania, bo okazuje się że w miłości nie jest ważny wygląd i inne takie, a zrozumienie, uczucie jest kwintesencją. w miłości dwie osoby bezinteresownie się uzupełniają. gdy coś się robi z zamiarem osiągnięcia większych korzyści dla siebie- to już nie jest prawdziwa miłość. zrozumie to ten, kto był naprawdę zakochany.

minomalistka · Wysłany: 0:10:16 11-11-09 Temat postu:

Vondynizer · Wysłany: 0:25:21 11-11-09 Temat postu:

to nie chodzi o doświadczenie tylko, ale również o podejście do drugiej osoby i do miłości. miłość można rozważać pod względem naukowym, ale tylko do czasu. do momentu, gdy się człowiek zakocha- wtedy zapomina o wszelkich normach, kryteriach i wymaganiach. taka jest miłość- nie zależy jej na pięknie zewnętrznym a wewnętrznym. oni podchodzili do miłości z dystansem i mierzyli ja swoimi własnymi wiarami, obserwowali. ale nie byli w stanie odczuć jej, posługując się nimi. nie mówię, ze kryteriów nie ma. ale ti nie jest tak 'zakochałam się z w nim, ale nie ma zielonych oczu, to z nim nie będę'. w miłości to serce wytycza kryteria i my działamy podświadomie. dopiero z czasem wychodzą, które cechy partnera są najbardziej wartościowe. ale to nie jest bezinteresowność podstawowa, a taka która jest potrzebą dawania i odczuwania uczucia. więc można by polemizować długo na ten temat.

no to tym bardziej zdziwiło mnie twoje podejście, skoro masz męża.

poświęcenia z miłości nie są łatwe. bo wybieramy miedzy dwoma sprzecznymi, ale często równorzędnymi, wartościami. nie można uciec do problemu. miłość na pomagać je rozwiązywać a nie rodzić obawę, przed problemami z tym związanymi. kochająca osoba nie boi się poprosić partnera o pomoc, bo wie, że ukochana/ukochany jej pomoże.

minomalistka · Wysłany: 0:48:23 11-11-09 Temat postu:

Kobieta jest odzwierciedleniem mężczyzny i odwrotnie. Jesli wartości Twoje nie są conajmniej zbliżone do wartości drugiej osoby, nie ma mowy o zakochaniu. Takie wartości wd których żyjemy są kryteriami. Jesli chodzi o wygląd to kryterium może być fakt iż dana osoba ma wszystkie zęby. O spełnianie tego typu warunków mi chodzi, dojrzałych warunków, nie dziecinnych, mało znaczących.
Bezinteresowność to bezinteresowność, bazuje na tym że nie oczekujemy nic. A my wiecznie czegoś oczekujemy, świadomie czy nie, wiecznie. I to jest normalne.
A jakie jest moje podejście

Naukowe i praktyczne. Połączenie jest wyjątkowo trafnym eliksirem na trwały związek.
Widzisz...polemizujemy tyle i z Twojej wypowiedzi wynika że ten kto kocha powinnien głównie myśleć o drugiej osobie. Po czym... teraz piszesz że powinien poprosić o pomoc, co jest oczywistym mysleniem o samym sobie. To jak to w końcu jest?