Telenowele

Pulek · Wysłany: 22:03:04 15-10-07 Temat postu:

Rozumiem. Isabelita powiedz mi w takim razie, jak myslisz o czym mysli dziewczyna w wieku 14-16 lat? Jaki jest jej tok rozumowania? Na co stawia? Co jest dla niej w danej chwili najwazniejsze?

Nevisse · Wysłany: 15:57:04 16-10-07 Temat postu:

Ja na przykład nie popieram różnicy wieku takiej dużej, jak np. 6 lat.

Issabelita · Wysłany: 16:39:11 16-10-07 Temat postu:

Pulek · Wysłany: 22:45:51 16-10-07 Temat postu:

Widze ze jednak sie chyba nie zrozumiemy

Issabelita · Wysłany: 15:45:06 17-10-07 Temat postu:

czmu z gory zakladas zze sie nie zrozumiemy?? ja nie widze problemu w roznicy wieku, wiem z wlasnego doswiadczenia, ze to w niczym nie przeszkadza jezeli ludzie potrafia ze soba rozmawiac i szanuja swoje uczucia

Mujer ingrata · Wysłany: 3:27:54 07-11-07 Temat postu:

Ja mam 21 lat i troszke na ten temat wiem, zawsze dopuszczałam różnice wiekową między dziewczyną i chłopakiem góra 2 lata, oczywiście chłopak starszy, jednak zazwyczaj spotykałam sie z kims w moim wieku i tak było najlepiej, odbieraliśmy na podobnych falach, wychowaliśmy się w podobnych przekonaniach i wartościach, chociaż oczywiscie nie zawsze, to było zależne od tej osoby ale nie było zbytniej odskoczni pomiedzy naszym dorastaniem etc. Moja najlepsza przyjaciółka za to zawsze zakochiwała sie w młodszych o około 2 lata chłopakach, nigdy jej nie wychodziło, byli zbyt mało rozwinieci psychicznie co do zwiazku zbyt dziecinni, ale mnie też żadko sie układało, zazwyczaj były to zwykłe randki, młodzieńcze miłości, póżniej sobie odpuściłam skupiłam się na sobie , zero związków, miłości, praca, studia. Nigdy nie byłam w dłuższym związku, opartym na prawdziwej miłości ale okiem obserwatora moge powiedzieć że wiekszość moich koleżanek szukała sobie starszych chłopaków o ok 3-5 lat, twierdziły ze w naszym wieku są niedojrzali itd ale czego mozna oczekiwac od dziewczyn którym jednym z punktów i wyznaczników miłości było to ze facet musi mieć auto:-/ dla mnie to oczywiście żenada. Nie patrzyłam na wiek tylko na to jak sie będziemy dogadywac, porozumiewać, miałam wielu kumpli niektórzy byli starsi niektórzy młodsi czasami ci młodsi byli bardziej dojrzali niż ci starsi, wszystko zależy od osoby. W obecnej chwili mam 21 lat, podoba mi sie chłopak który ma 25 lat i mówiąc szczerze jest to dla mnie duża granica wiekowa, z którą trudno sie pogodzić, wiem ze w miłości nie patrzy się na wiek jednak układając swoje życie trzeba na to patrzeć, 25-letni facet całkiem inaczej podchodzi do życia, czego innego oczekuje od kobiety i zwiazku,powoli dąży do stabilizacji życiowej, myśli o załozeniu rodziny, ślub? dzieci? dla mnie to odległa przyszłość, może kiedyś za 5-6 lat, dla niego to już na pewno zbyt długo, wspólne mieszkanie? jesteśmy z dwóch różnych miast, blisko położonych ale nie chce nigdy opuszczać swego tu mam prace, najblizszych, tutaj dorastałam, a w przyszłości decydując się na wspólne życie trzeba byłoby porzucić wszystko do czego sie doszło przez te wszystkie lata, tak wiec nie tylko wiek ale nawet i np miejsce zamieszkania moze stanowić bariere związku, jeśli wybiega sie planami w przyszłość. Obecnie nie wybiegam planami daleko żyje chwilą, codziennością chcę być z kimś by móc na tą osobe liczyć, by czuć sie bezpieczna, kochana, z jego strony sa to już dużo bardziej istotne sprawy. Nie rozmawiamy o tym, nawet nie jesteśmy parą, chociaż wszystko w tym kierunku zmierzało. 25 lat - Facet w tym wieku ma swoje potrzeby a co gdy dziewczyna nie jest gotowa by sie z nich wywiązać, sprostać im? wtedy nawet najwieksza miłość moze sie posypać, jeśli facet kocha i jest rozsądny poczeka, ale jak długo można czekać, wkońcu nadarzy sie sytuacja i przyjdzie taka pokusa na którą mężczyzna sie połaszczy i wszystko może runąć w gruzach, czy też różnice w planach zyciowych rozłacza to co los złączył... Wiele aspektów przemawia na niekorzyść związków w których różnica wieku jest stosunkowo duża, jednak najważniejsza jest przedewszystkim miłość i jeśli sie ją czuje , jest sie pewnym drugiej osoby to najlepiej posłuchac nie ludzi a własnego serca, lecz trzeba byc racjonalnym przy podejmowaniu takiego wyboru bo może on bardzo wpłynąc na nasze życie, byle tylko nie był to wpływ negatywny. Mówią że faceci starsi sa bardziej odpowiedzialni, bardziej dorośli, nie wierzmy w to wszystko, zakochując sie w mojej obecnej sympatii myślałam ze on będzie taki właśnie: dorosły, mądry a tymczasem on zachwouje sie jak dzieciak, jestem od niego 4 lata młodsza ale mam wiecej oleju w głowie, zawsze postepowałam wobec niego fair, zawsze dla niego byłam, starałam sie sprawiac miłe niespodzianki, adorować go, on czesto to olewał, mimo ze mówił ze mu na mnie zalezy to jednak nie był zbyt wylewny w uczuciach, ja czułam sie nie pewnie nie upewniało mnie to w jego słowach,potrzebowałam pewności, stabilności, a on zamiast pokazywac że serio mu zalezy nie robił nic, co z tego ze chciał sie spotykać gdy na gg cieżko było mu odpisać, często chciałam z nim rozmawiać na komunikatorach internetowych, lubiłam z nim pisać, zawsze było tak łatwiej niż na żywo, on chyba preferował spotkania oko w oko, zakończyłam znajomośc, popeniliśmy wiele błędów, on popełnił, chociaż ja pewnie też, ale główna wina tkwi po jego stronie może jeszcze kiedyś to sie jakoś ułoży, jednak droga ku temu będzie bardzo długa, on mnie ranił, może nie świadomie, nie moge sobie na to pozwolić, nadal bardzo mi na nim zależy, bardzo za nim tęsknie ale nie moge pozwolić sobie by mna manipulował. Piszemy zazwyczaj kiedy chce, siedzi na gg ja napisze cos ważnego ale on nie potrafi mi odpisać, nie odzywa sie przez bardzo długi czas a nagle dzwoni lub pisze jakby nigdy nic, nagle sobie o mnie przypomina, może i on taki jest, może taka jego natura ale mnie to nie odpowiada, szkoda jednak że nadal darze go uczuciem, modle sie o to by ono zgasło a on stał sie dla mniee obojętny ale chyba sama w to nie wierze. Wracając do tematu to wiek stanowi ogromną różnicę, nie jest powiedziane że ktoś dużo młodszy lub dużo starszy nie stworzy z nami idealnej, fajnej pary i nie będziemy z tą osoba szczesliwi, ja osobiście jestem przeciw takim związkom i najlepsza jest jak najmnijsza różnica ale jesli kogoś kochamy i jesteśmy dla siebie stworzeni to wiek nie gra zadnej roli

ważne jest dopasowanie charakterów i miłość

Sorki za błędy :] pozdróweczki :*

Notecreo · Wysłany: 10:55:46 07-11-07 Temat postu:

co do mlodszych facetow, to roznie z nimi bywa, bo moj terazniejszy chlopak, z ktroym jestm juz dwa lata, jest ode mnie mlodszy o rok, a jest madrzejszy i bardziej odpowiedzialny od chlopakow 26 letnich, ktorych znalam...sama zreszta zauwazylas, ze jestes bardziej dojrzala od swojego kilka lat starszego chlopaka..co sie zas tyczy bohatera tego watku, to wyszlo szydlo z worka, bo w innym temacie okazalo sie, ze lubi mlode dziewczyny, nawet takie majace mniej niz 16 lat, wiec w jego przypadku to sie ociera o lamanie prawa, a nie o fascynacje jedna dziewczyna

CCR · Wysłany: 12:02:55 07-11-07 Temat postu:

To mnie, k...a zadenuncjuj, jak taka jesteś mądra i "porządna"! Myślisz, że się internetowych napinaczy przestraszę?!?!?!?!?!

A co do tematu to możecie go zamknąć, ten temat jest już dawno nieaktualny...

nici · Wysłany: 16:07:29 07-11-07 Temat postu:

A co ty taki agresywny?

Issabelita · Wysłany: 16:22:25 07-11-07 Temat postu:

Hmm ja uwazam ze roznica 4 lat jest niczym. Nie liczy sie roznica wieku tylko uczucie i wzajemny szacunek miedzy dwojgiem