Telenowele

Gosik · Wysłany: 16:24:07 19-12-09 Temat postu:

a ja wczoraj odkryłam ciekawą i straszną rzecz że ja tak na prawdę chce być sama. nie chce nikogo obok siebie, nie potrzebuję tego i nie chce. wiem że jestem inna pewnie nienormalna ale trudno...

Lizzie · Wysłany: 16:37:33 19-12-09 Temat postu:

W jaki sposób to odkryłaś Gosiu, bo to ciekawe?
Wiesz, ja mam tak, że smutno jest mi, naprawdę smutno jak widzę innych roześmianych i radosnych z przyjaciółmi, wystarczy obejrzeć kilka zdjęć na naszej-klasie i się zdołować; a jak trafi się ktoś z kim mogę porozmawiać to jakby odsuwam się od niego, boję się tego...

Lilijka · Wysłany: 16:52:14 19-12-09 Temat postu:

Dziewczyny, to nie jest nienormalne moim zdaniem, bo są ludzie potrzebujący niemal panicznie towarzystwa innych, przyjaźni, a są też tacy, którym zbyt wiele często niepotrzebnych znajomych jest nieprzydatne do niczego. Na pewno są/znajdą się/ osoby, z którymi chętnie spędzicie wolną chwilę, pogadacie, pomilczycie... wiem po sobie, czasem jestem otoczona ludźmi, których naprawdę nie chcę obok siebie, zwłaszcza w trudnych chwilach, ale są takie osoby, które samą swoją obecnością poprawiają mi nastrój i przywracają wiarę w to, że będzie lepiej/jest dobrze.

Dulce Maria · Wysłany: 19:06:37 19-12-09 Temat postu:

Ja tak mam xD
uwielbiam ludzi w okół siebie, dla mnie oni są bardzo wazni, ale zdarza się, że czasem mam takiego doła, że potrzebuję tylko mojej przyjaciółki i ciszy..

Gosik · Wysłany: 20:47:38 19-12-09 Temat postu:

Liz ja mam dokładnie tak jak Ty.
a w jaki sposób to odkryłam postaram się to napisać w wielkim skrócie, byłam wczoraj na spotkaniu z chłopakiem z którym idę na studniówkę i siedzieliśmy sobie w pizzeri a potem odwiózł mnie do domu, tyle że ja po pierwsze w ogóle nie miałam ochoty wychodzić z domu (domatorka) po drugie nie umiałam z nim gadać i (o zgrozo) nawet mi się nie chciało. najchętniej poszłabym na tą studniówkę sama miała bym święty spokuj ale nie bo u nas w klasie to oczywiście każdy z kimś musi iść

zawsze sobie wmawiałam (taka ochrona jakby) że chcę być sama że mi to pasuje i chyba tak to sobie wmówiłam że teraz tak się czuję.

i ogólnie mam teraz okropny humor cały czas mi się chce ryczeć bo wiem że przez taki charakter będę miała utrudnione życie.

Lizzie · Wysłany: 13:21:40 20-12-09 Temat postu:

Gosiu, a ten chłopak jaki był? Miły?
Jeśli spotkasz pokrewną duszę to będziesz chciała z nią rozmawiać

Tylko takie osoby jak my muszą długo czekać, żeby kogoś podobnego do siebie spotkać

Gosik · Wysłany: 14:28:40 20-12-09 Temat postu:

no może masz racje ale ja siebie w ogóle nie widzę w roli dziewczyny jakiegoś chłpaka

moja wyobraźnia do takiego obrazka nie sięga

a chłopak miły był i to chyba jeszcze bardziej mnie zdołowało, to było moje pierwsze spotakanie tak tylko z chłopakiem, nawet jeśli tylko w interesach

czyli studniówka

Lizzie · Wysłany: 14:35:30 20-12-09 Temat postu:

Nie mówiłam, że musiałabyś być czyjąś dziewczyną, ale przyjaciółką

A jak Ci się z nim rozmawiało? Omawialiście tylko sprawy techniczne związane ze studniówką czy tak o sobie tez rozmawialiście, żeby się lepiej poznać?

Gosik · Wysłany: 14:48:20 20-12-09 Temat postu:

no w roli przyjaciółki ale dziewczyny nie chłopaka bo mnie to strasznie krępuje.
trochę technicznie a trochę o nas o szkole itp.

Lizzie · Wysłany: 15:56:02 20-12-09 Temat postu:

Bycie przyjaciółką chłopaka jest krępujące? Jak wiecie, że żadne drugiego nie pociąga, to co w tym złego?

Przyjaciele się między sobą nie krępują

Gosik · Wysłany: 16:53:15 20-12-09 Temat postu:

ale chodzi o to że to chłopak, no może jakbym spotkała takiego fajnego z charakteru i w ogóle to bym nawet o tym nie myślała że to chłopak ale najpierw trzeba go poznać a z tym byłoby gorzej.

Lizzie · Wysłany: 16:54:49 20-12-09 Temat postu:

Bałabyś się, że chcąc od niego tylko przyjaźni mógłby się w Tobie zakochać, albo Ty w nim?

Gosik · Wysłany: 16:59:26 20-12-09 Temat postu:

hehe nie tego to się nie boję jeśli chodzi o to że on we mnie

nawet jakbym ja w nim to bym to potrafiła ukryć

tu chodzi sama nie wiem o co, może o to że ja nigdy nie byłam blisko z chłopakami, nie gadam z nimi ani się nie koleguję, i nie potrafię z nimi normalnie gadać tylko się stresuję

wiem że to głupie ale tak mam i nie umię tego zmienić, ale w końcu chyba będę msiała wziąść się w garść. Dobra koniec nie będę zanudzać moimi psychozami

do tego trzeba psychiatry

Lizzie · Wysłany: 17:42:54 20-12-09 Temat postu:

Gosia, nie zanudzasz, wręcz przeciwnie

Ale co to przeszkadza, że chłopak? Nie każdy to imprezowicz nie umiejący normalnie rozmawiać.
Moja dobra rada to zaprzyjaźnić się z chłopakiem, który ma dziewczynę

Przy takim jest się bardziej na luzie. To prawie to samo co z koleżanką

Gosik · Wysłany: 17:59:45 20-12-09 Temat postu:

taaa jasne już uwierzę

ale dla mnie chłopak to jak trędowaty jakiś

nie potrafię zagadać, pogadać. Nie umie tego wytłumaczyć. to jakby strach przed nimi

Głupia jestem wiem