Telenowele

Dulce Maria · Wysłany: 21:22:57 06-07-09 Temat postu:

Ja też..;D Nie znoszę takich dziewczyn..

Chociaż szczerze sama też taka jestem, a raczej byłam..

i nie cieszy mnie to, byłam hmm.. jakąś gówniarą która uważała się za nie wiadomo co..

Grrr... zmieniam się.. też raniłam innych..

facetów zwłaszcza..

ehhh.. szkoda gadać..

Carlisle Ott · Wysłany: 10:43:10 07-07-09 Temat postu:

Ale ważne, że "byłaś" , a nie "jesteś"

Dulce Maria · Wysłany: 13:10:32 07-07-09 Temat postu:

Może, ale wiesz wspomnienia pozostają i ludzie których zraniłam też..

Chciałabym cofnąć czas.. na pewno postąpiłabym inaczej.. lepiej.. Dobrze, że człowiek uczy się na swoich błędach..

Katie:) · Wysłany: 13:13:50 07-07-09 Temat postu:

Tak.. wiele rzeczy chcielibyśmy zmienić, naprawić, ale niestety czasu nie cofniemy.. . Możemy jedynie się zmienić i nie dopuszczać do takich sytuacji, które ranią innych ludzi.

Dulce Maria · Wysłany: 13:18:14 07-07-09 Temat postu:

I ja staram się tak robić, nie powiem zdarzy mi się kogoś zranić, a raczej po prostu zawieźć czy coś, ale też nie da się uszczęśliwić wszystkich.. a szkoda.. chociaż uważam że ważne iż w ogóle się zmieniłam..

Carlisle Ott · Wysłany: 14:13:15 07-07-09 Temat postu:

Niestety... Ja również często żałuję swoich decyzji...

A zdolność wyciągania wniosków z błędów jest bardzo dobra

Dulce Maria · Wysłany: 14:14:18 07-07-09 Temat postu:

Szkoda, że u mnie tak późno się pojawiła, chociaz dobrze, że w ogóle się pojawiła..

Carlisle Ott · Wysłany: 14:27:04 07-07-09 Temat postu:

No właśnie

Kiedy wiesz, że źle postępowałaś, możesz chociaż częściowo błędy spróbować naprawić

Gabriella · Wysłany: 15:59:39 12-07-09 Temat postu:

Daniłku Mój Kochany,
widocznie trafiłeś na jakąś "sukę"

Carlisle Ott · Wysłany: 16:00:41 12-07-09 Temat postu:

Gabi :* Rzeczywiście, ona chyba jest suką... Teraz na dodatek spadła praktycznie na samo dno...

Gabriella · Wysłany: 16:06:34 12-07-09 Temat postu:

Kochanie Moje:***
Chciałam iść na studia, na resocjalizacje lub psychologie jako drugi kierunek po dziennikarstwie.
Postanowiłam najpierw sprawdzić czy jestem w stanie pomóc komuś, kto upadł na dno.
Starałam się, ale nic to nie dało, więc dałam sobie spokój.
Poddałam się, gdy ktoś urodził się z tendencją wpadania w tarapaty i uległością dla towarzystwa jest skończony na starcie.
Poza tym zasługujesz na wszystko co najlepsze:)

Dulce Maria · Wysłany: 19:29:46 12-07-09 Temat postu:

Gabriella · Wysłany: 10:13:32 14-07-09 Temat postu:

Najpierw zanim ocenisz kogoś może dowiedziałabyś się o co dokładnie chodzi!!
Bo tak się składa, że to nie byli ani moi przyjaciele, ani nawet bliscy.
Alkoholicy, którzy nie znaczyli dla mnie nic.
Wierzyłam w nich, widziałam zmiany, ale po chwili było to samo.
Gdy zauważyłam, że to oni zatruwają moje życie uciekłam...
Ja zawsze miałam cudowne życie.
Urodziłam się w złotej koronie i nigdy nie miałam tendencji do opadania na dno.
Gdy patrzyłam na nich płaszczących się dla alkoholu, poniżających się na każdym kroku, cierpiących... upadłych ludzi wycofałam się.
Postanowiłam nie wybierać się na psychologię i resocjalizacje.
Zrezygnowałam ze swoich marzeń, bo wiedziałam, że nie podołam.
Nie każdy jest reformowalny.

Dulce Maria · Wysłany: 14:26:37 14-07-09 Temat postu:

Nie byli ani przyjaciele ani bliscy, ale co z tego..? To nie oznacza, że nie można komuś pomóc, ja nawet nie brałam pod uwagę że to mógł być ktoś znajomy...
Alkoholika nie wyleczy się tak nagle z nałogu, przecież to jest choroba, czasem gorsza on innych chorób.. ona wyniszcza ich, ale oni nie wyleczą się bo powiedzą NIE! To jest sliniejsze od nich, sami sobie nie poradzą... a więc jeśli do tego wracali to mieli za małą pomoc, oni powinni być zamknięci w ośrodku, tam bym im pomogli..
Jeśli zatruwali Ci życie, to dobrze zrobiłaś, bo po co następna osoba ma spadać na dno..? To nie ma sensu, alkoholik musi być zamknięty w zakładzie, ja tak uważam, wtedy może się wyleczyć..
Nie obraź się, wiem że nie zawsze to jest racja, ale ja nie znam wyjątku od reguły, ale tak jest osoby, które od dziecka sa traktowane jak księżniczki itp, później nie umieją pomagać innym.. patrza tylko na siebie.. sama mam coś z tym wspólnego, może nie dużo, bo żadna ze mnie księżniczka.. ale od dziecka jestem dobrze traktowana, ale jesli czegoś się podejmę itp to walczę, nie walczę o swoje szczęście, bo nie umiem, ono się nawet dla mnie nie liczy, walczę o szczęście innych, ale również i ranią innych..
I jeśli wiesz, że nie podołasz to dobrze zrobiłaś..

Gabriella · Wysłany: 23:55:58 14-07-09 Temat postu:

No więc...
To, że jestem Księżniczką w złotej koronie nie oznacza, że nie umiem pomagać innym. Wybrałam sobie kierunek, w którym mogłabym pomóc potrzebującym.
Jestem egoistką, ale potrafię podać pomocną dłoń... byłam wolontariuszką i nauczyłam się, że nie ma nic bardziej kształcącego niż widok osoby bezbronnej, która leży w szpitalu... umiera a w jej oczach widać nadal radość. Nie chodzi o to, że nie podołałabym, ale pomagając im opadałam na dno. Byłam poniżana... nie jestem do tego typu rzeczy przyzwyczajona. W pewnym momencie zdałam sobie sprawę, że mimo moich starań oni i tak woleli staczać się coraz niżej. Myśleli, że tak nie będą myśleć o bólu, ale to tchórzowskie wyjście. Smutki idealnie pływają w kieliszku wódki, a następnego dnia atakują ze zdwojoną siłą. Pojawia się moralny kac i człowiek musi wypić znowu, żeby nie myśleć. Ale co to za życie? To po prostu droga na skróty. I tłumaczenie pod tytułem: Pije, bo wtedy nie myślę, jest po prostu żałosne. Jeśli człowiek tylko poprzez picie umie zapomnieć o problemach, to oznacza, że one go pożerają, a on nie potrafi stanąć z nimi na ringu. A przecież z każdej sytuacji jest wyjście, w każdej sytuacji można odnaleźć pozytywy.