Telenowele

Vondynizer · Wysłany: 22:50:51 26-10-09 Temat postu:

nie wiem jak ona może studiować psychologię. choć mówią, ze idziemy w tym kierunku,z którym sami mają problemy.

Dulce Maria · Wysłany: 15:29:16 29-10-09 Temat postu:

Tak często się tak mówi
że z reguły osoby z problemami zwracają się ku temu kierunkowi
bo rozumieją innych..

Vondynizer · Wysłany: 16:59:11 29-10-09 Temat postu:

o to to! nawet w którymś temacie napisałam dokładnie to samo. i to się sprawdza. ale do czasu, gdy nie przypomnimy sobie, że i nas one dotyczyły. wtedy może być różnie, gdy zbytnio się wczujemy w sytuację.

Cortiza. · Wysłany: 17:11:17 29-10-09 Temat postu:

Ważne jest żeby nie popasc w obsesję, bo w innych widzimy dawnych siebie;/

Vondynizer · Wysłany: 17:21:23 29-10-09 Temat postu:

tak. trzeba znać granice.

Cortiza. · Wysłany: 20:19:20 29-10-09 Temat postu:

Zbyt duża empatia nie prowadzi do szzcęsliwego zakonczenia w tym przypadku

Vondynizer · Wysłany: 22:15:34 29-10-09 Temat postu:

no niestety... dlatego ja nie mogłabym być jednak psychologiem, tak mi się zdaje. no chyba, ze z czasem przejdzie mi takie emocjonalne przykładanie się do każdego problemu innej osoby.

Gabriella · Wysłany: 23:05:55 30-10-09 Temat postu:

Jak zawsze Bóg gdy byłam najszczęśliwszą kobietą świata musiał mi odebrać wszystko:(

Vondynizer · Wysłany: 23:15:04 30-10-09 Temat postu:

Gabriella, Twoje Maleństwo teraz patrzy na Ciebie i pragnie, byś była szczęśliwa. na pewno wspiera Ciebie i Tomka, abyście razem przez to przeszli pokonali smutek.

Gabriella · Wysłany: 23:18:45 30-10-09 Temat postu:

Dziękuje Ci bardzo:*
Za słowa otuchy:)
Wiem, że muszę być silna dla Tomka:)

Vondynizer · Wysłany: 23:20:33 30-10-09 Temat postu:

kochana, wiem ze słowa niczego nie zmienią, ale na prawdę tak uważam. zasłużyłaś na szczęście. a z Waszym Małym Skarbem i tak kiedyś się spotkacie w Krainie Spokoju. ;*

musisz być silna. dla Tomka. dla siebie. dla Maleństwa. i dla Waszego szczęścia.

Gabriella · Wysłany: 23:24:58 30-10-09 Temat postu:

Jesteś naprawdę wyjątkowa:*
Starasz się mnie wspierać i za to Ci dziękuje:*

Vondynizer · Wysłany: 23:30:39 30-10-09 Temat postu:

nie jestem., Gabreialla. ale dziękuję ;*
wiem, że słowa nie zmieniają biegu sytuacji,a le mogą być wsparciem. choćby drobnym, ale jednak. Ty tez mi wiele razy pomagałaś na forum ;* poza tym wiem jak cenne jest życie, ile jest warte dla człowieka.

Gabriella · Wysłany: 12:06:42 31-10-09 Temat postu:

Jestem Ci naprawdę wdzięczna.
Najgorsze jest to, że moja koleżanka jest teraz w ciąży a ja wspominam gdy też w niej byłam. Ona urodzi a ja musiałam swoje pochować w sercu na zawsze. Nie straciłam tylko płodu, zarodka, niemowlęcia, ale i rocznego dzieciaczka, który stawia pierwsze kroki, trzylatka uczącego się jeździć na rowerze, siedmiolatka idącego do pierwszej klasy, 14 latka przeżywającego pierwszą miłość...

Vondynizer · Wysłany: 12:37:03 31-10-09 Temat postu:

ciesze się, jeśli w jakikolwiek, choćby najmniejszy sposób, mogę Ci pomóc.
to ciężkie przeżycie, gdy obok żyje ktoś, kto może się cieszy szczęściem, które nam nie było dane lub zostało odebrane. człowiek rozumie, co stracił i jest mu jeszcze trudniej.
na pewno to bardzo przeżyłaś. w końcu to Twój Skarb, który nosiłaś pod sercem i kochałaś. teraz patrzy na Ciebie i dodaje Ci siły. a kiedyś jeszcze spotkacie się wszyscy w większym gronie. jak kochająca rodzina, którą stworzysz z Tomkiem.