Telenowele

Gabriella · Wysłany: 10:59:43 01-11-09 Temat postu:

Wiem o tym:)
Ja nie tracę nadziei bo mój Tomek nią jest:)

Vondynizer · Wysłany: 12:49:23 01-11-09 Temat postu:

wspaniałe, ze druga osoba potrafi dawać tyle radości i wiary w lepsze jutro.

Dulce Maria · Wysłany: 19:40:08 01-11-09 Temat postu:

To jest coś wspaniałego..

Vondynizer · Wysłany: 19:45:40 01-11-09 Temat postu:

nawet nie wyobrażam sobie, ze mogłabym znaleźć kogoś takiego.

Dulce Maria · Wysłany: 23:09:29 01-11-09 Temat postu:

Ja tam już nawet o tym nie śnię, bo mnie to i tak nie spotka..

Vondynizer · Wysłany: 23:16:22 01-11-09 Temat postu:

miałam takie samo podejście. nie tylko do miłości,a le ogólnie do wszelakiego szczęścia. i w sumie dalej mam znikomą nadzieję, bo nie mam siły walczyć z życiem. ale jednak trzeba mieć wiarę, choćby najmniejszą...

Gabriella · Wysłany: 23:36:31 01-11-09 Temat postu:

Wiara jest najważniejsza idzie w parze z nadzieją, a nadzieja z ludźmi, którzy mogą zyskać wszystko i stać się wygranymi w grze nazywanej życiem

Vondynizer · Wysłany: 23:40:12 01-11-09 Temat postu:

nie da się tego lepiej ując, Gabriella. to nadzieja rodzi z czasem głęboką wiarę, bez której człowiek zatraciłby się w tym szarym pędzącym do przodu świecie.

Dulce Maria · Wysłany: 0:00:13 02-11-09 Temat postu:

Macie rację
I mimo iż się z Wami zgadzam to ja sama jestem już bez nadziei, wiary ;<

Vondynizer · Wysłany: 0:07:15 02-11-09 Temat postu:

najgorsze, ze mam tak samo. wiem, ze nie mogę tracić nadziei, a jednak czasem wydaje mi się, że nie wierze już w nic.
na szczęście poznałam smak utraty wszystkiego, co może człowieka spotkać. utraty przyszłości. to gorzki smak.

Dulce Maria · Wysłany: 0:12:37 02-11-09 Temat postu:

ja tego nie poznałam, ale chyba zaznam, a może i nie xD

i to jest dziwne, moge mówić o tym jaka to nadzieja, wiara są ważne dla ludzi, ale ja nie potrafię już ich w sobie wydobyć, wynaleźć jakiś resztek, które mogłby by znów się roznieść po moim ciele.

Vondynizer · Wysłany: 0:16:32 02-11-09 Temat postu:

nie mów tak, proszę Cię. jak czytam Twoje słowa- przypominam sobie siebie z przed kilku miesięcy. mówiłam tak samo i byłam gotowa na ten krok. potem leżałam w szpitalu i byłam rozżalona, że ktoś mnie uratował. a dziś wiem, że podarował mi coś cennego- życie.

no to masz ten sam problem co ja. ja np chce pomóc wszystkim dookoła, tylko nie sobie. dlaczego? bo często nie wierze, że mi się w życiu coś może udać. i to jest mój błąd.

Dulce Maria · Wysłany: 0:21:03 02-11-09 Temat postu:

A co np. może mi się w życiu udać? szkoła beznadzieja, życie prywatne beznadzieja, rodzina beznadzieja.. kompletnie nic mi się nie może udac -,-'

ludziom mogłabym pomagać.. choć w sumie się do tego nie nadaję, ale gdy widzę cierpienie innych.. sama je odczuwam ;/

Vondynizer · Wysłany: 0:24:42 02-11-09 Temat postu:

mi tez się nic na dzień dzisiejszy nie układa. w szkole sajgon, nie mam ambicji. w domu kłótnia na kłótni, płacz, krzyk. inne życie? nie maa. jestem sama, nie mam z kim dzielić smutków i radości. ale co będzie ze mną za miesiąc, rok, dwa alta? nie wiem. ale chcę wiedzieć, dlatego żyję, walczę resztkami sił.

ja bym bardzo chciała pomagać kiedyś innym. ale zbytnio angażuje się emocjonalnie w problemy innych i ja czuję się jeszcze gorzej wtedy niż osoba, która potrzebuje mojego wsparcia.

Dulce Maria · Wysłany: 0:27:57 02-11-09 Temat postu: