Telenowele

honey_moon · Wysłany: 0:08:13 04-04-07 Temat postu:

cd

ODCINKI TRZECIEGO SEZONU:

W typowym podmiejskim domu nieznana nam kobieta wkłada płytę do odtwarzacza CD i przygotowuje się do przyjęcia gości. Kim jest? Dlaczego jest zdenerwowana? Obserwujemy ją, kiedy przygotowuje ciasteczka, podśpiewując pod nosem. W czasie spotkania klubu książki, w momencie, kiedy dyskusja nad jednym z utworów zaczyna być „gorąca”, wszystko zaczyna drżeć. Czy jesteśmy świadkami trzęsienia ziemi? Kiedy uczestnicy spotkania wybiegają przed dom zobaczyć, co się stało, możemy zauważyć, że znajdują się na osiedlu zbudowanym z wielu podobnych domów i domków. Nagle słyszymy huk i widzimy rozpadający się w powietrzu samolot – jego tylna część ląduje w morzu, podczas gdy reszta kadłuba rozbija się po drugiej stronie wyspy. Widzimy Henry’ego, który wydaje reszcie zgromadzonych ludzi rozkazy, a my uświadamiamy sobie, że właśnie byliśmy świadkami katastrofy lotu 815 linii Ocean Flight... Podmiejskie domki to mieszkania Innych... witamy z powrotem na Wyspie.

Jack budzi się w podzielonym na pół przeźroczystą szybą ciemnym pomieszczeniu, w którym znajduje się stalowy stół, a z sufitu zwisają łańcuchy. Próbuje się z niego wydostać, jednak pokój jest zamknięty i zabezpieczony.

Gdzieś na zewnątrz Sawyer odzyskuje przytomność w klatce z dziwnym urządzeniem. W tym samym czasie Kate budzi się w szatni, gdzie jeden z Innych każe jej wziąć prysznic i ubrać się w specjalnie dla niej przyniesioną sukienkę.

Jacka odwiedza kobieta, którą widzieliśmy na początku odcinka. Przedstawia się jako Juliet i próbuje nawiązać rozmowę, jednak Jack uparcie odmawia wszelkiej kooperacji, uporczywie pytając o Kate i Sawyera. Kiedy Juliet oferuje mu jedzenie w zamian za współpracę, odpowiada, że nie będzie grał według zasad Innych i kłamie odpowiadając na pytania dotyczącego jego osobistego życia.

W retrospekcji widzimy, że Jack nie chciał dopuścić do rozwodu z Sarah i za wszelką cenę chciał się dowiedzieć kim jest jej nowy wybranek. Jest do tego stopnia zdesperowany, że dzwoni pod wszystkie numery, które znajdują się na billingu starego numeru Sary. Kiedy odkrywa, że Sarah dzwoniła do Cristiana, ojca Jacka, od razu zakłada, że to właśnie jego ojciec jest jej nowym partnerem.

Sawyer rozpracowuje urządzenie znajdujące się w jego klatce i po długich zmaganiach otrzymuje nagrodę: rybne ciasteczko, wodę i zboże. Kiedy Kate zostaje zamknięta w klatce znajdującej się naprzeciwko, Sawyer rzuca jej ciastko i podczas „posiłku” obojgu udaje się ponownie nawiązać kontakt i nić porozumienia.

Juliet ponownie odwiedza Jacka, który decyduje się posłuchać instrukcji i siada w oddalonym od drzwi kącie pokoju, tak, aby Juliet mogła wnieść jedzenie. Kiedy kobieta wchodzi, Jack zrywa się i trzymając ją jako zakładniczkę domaga się, aby go uwolniono. Chwilę później pojawia się Henry i próbuje mu wytłumaczyć, że jeśli uda mu się otworzyć drzwi, z którymi właśnie Jack się mocuje, wszyscy zginą. Niepomny na te ostrzeżenia, Jack wzmaga swoje wysiłki i... udaje mu się przekręcić zawór. Henry’emu udaje się uciec tuż przed tym, jak ogromne ilości wody z niebywałą siłą zaczynają wypełniać pomieszczenie. Aby ujść z życiem, Juliet i Jack są zmuszeni do współpracy. Przedostają się do innego pomieszczenia, gdzie udaje im się odprowadzić wodę i opanować sytuację. Tuż po tym Juliet ogłusza Jacka, pozbawiając go przytomności.

W retrospekcji, Jack widzi swojego ojca rozmawiającego przez telefon. Myśląc, że rozmawia z Sarą, śledzi go i z impetem wpada na spotkanie AA, w którym uczestniczy jego ojciec. Kompletnie tracąc panowanie nad sobą, atakuje Cristiana i rozpętuje burdę, po której trafia do aresztu.

Kaucję za niego wpłaca... Sarah, która, zaniepokojona telefonem od Cristiana, postanowiła poważnie porozmawiać ze swoim (prawie) byłym mężem. Kiedy wychodzą na zewnątrz, Jack zauważa młodego mężczyznę czekającego na Sarę przy samochodzie. Na jego pytanie, czy to właśnie ON, Sarah odpowiada, że Cristian był tak pijany, że ledwo mogła go zrozumieć... Sugeruje Jackowi, że znów ma on coś do naprawienia i że na tym powinien skupić swoją uwagę.

Jack ponownie budzi się w „swoim” pokoju. Po drugiej stronie szyby siedzi Juliet wraz z grubą teczką. Potwierdza domysły Jacka mówiąc, że znajdują się w akwarium, kolejnej stacji Inicjatywy Dharma, o nazwie Hydra. Wskazując na teczkę Juliet mówi, że posiada w niej wszystkie informacje na temat Jacka i jego życia, przyznając się tym samym, że wie o wiele więcej niż na początku twierdziła. Załamany tą informacją Jack posłusznie siada w rogu pokoju i pozwala Juliet wnieść jedzenie.

Kiedy Juliet mija na korytarzu Henry’ego, ten chwali ją mówiąc: „Dobra robota”. Juliet ze skromnym uśmiechem odpowiada: ”Dziękuję”...

CIEKAWOSTKI:
:: To pierwszy odcinek, w który bezpośrednio zaangażował się J.J. Abrams od pierwszego sezonu.
:: W retrospekcji, Jack rozmawia z tą samą pielęgniarką, z którą rozmawiał Locke po przeszczepie nerki.
:: Jack, Kate, Sawyer i Ben to jedyni główni bohaterowie, którzy pojawiają się w tym odcinku.
:: Promocyjne zdjęcia pokazywały młodą dziewczynkę stojącą w celi Jacka. Ostatecznie usunięto tę scenę z odcinka.
:: Pudełko CD, po które na początku sięga Juliet to "Speaking in Tongues" - Talking Heads, płyta znajdująca się w środku to "Okemah and the Melody of Riot" - Son Volt, a tymczasem piosenka, którą słyszymy to "Downtown" Petuli Clark. Kolejna cudowna tajemnica Wyspy?

:: Książka, którą wybrała Juliet na spotkanie klubu książkowego to 'Carrie' Stephena Kinga.
:: Klatka, w której umieszczony został Sawyer to tzw skrzynka Skinnera, aparat do badań warunkowania instrumentalnego, w którym zwierzę musi wykonać odpowiednią czynność (np. nacisnąć dźwignię), by uzyskać nagrodę lub uniknąć kary.

CYTATY:
Kate: Po co kazałeś mnie tu przyprowadzić? Dlaczego kazałeś mi założyć tę sukienkę? Dlaczego oferujesz mi śniadanie?
Ben: Przyprowadziłem cię tutaj, żebyś mogła patrzeć na ocean. Patrzeć na niego wiedząc, że twoi przyjaciele też na niego patrzą. Dałem ci tę sukienkę, żebyś mogła poczuć się jak dama. I zaprosiłem cię na śniadanie, żebyś mogła zjeść posiłek w cywilizowany sposób. Zrobiłem to wszystko, żeby dać ci jakieś miłe wspomnienie. Ponieważ następne dwa tygodnie będą dla ciebie bardzo nieprzyjemne.

Na ekranie widzimy kryształową figurkę baletnicy, która przez nieuwagę wymyka się z rąk 7-letniej Sun i spada... rozpryskując się w drobny mak. Ze strachu przed karą dziewczynka kłamie, że figurkę stłukła służąca w czasie sprzątania, mimo iż wie, że służąca zostanie za to wyrzucona z pracy. Ojciec Sun zdaje sobie sprawę, że dziewczynka kłamie i jest bardzo zawiedziony jej postawą, ale udaje, że wierzy w historię, którą opowiedziała Sun.

Na jachcie Sayid, Jin i Sun stają się coraz bardziej zaniepokojeni brakiem sygnału od Jacka, Kate, Sawyera, Hurleya i Michaela. Sayid chce okrążyć góry i rozpalić ogień po drugiej stronie plaży myśląc, że być może znajdujący się w głębi lądu rozbitkowie nie mogą dostrzec ognia rozpalonego przez Sayida wcześniej na plaży. Bojąc się o zdrowie żony Jin chce zawrócić i argumentuje, że jest jedynym, który potrafi sterować łodzią. Niespodziewanie Sun wyjawia Sayidowi, że zna się na żeglowaniu i popiera plan Sayida.

W “Hydrze” Colleen informuje Bena, ze “Irakijczyk” posiada łódź i przez to może zlokalizować ich kryjówkę. Ben wydaje jej polecenie wyruszenia wraz z ekipą i odbicia łodzi.

Sawyer i Kate są świadkami czułego pożegnania Colleen i Picketta, po czym zostają zapędzeni do pracy w kamieniołomach, gdzie Pickett wyjaśnia im zasady, za których złamanie grozi im surowa kara. Kate usiłuje grać na zwłokę, jednak Pickett okazuje swoją bezwzględność, porażając Sawyera prądem.

Żeglując, Sayid natrafia na molo, z którego odpłynęli Michael i Walt i na którym rozegrał się finał sezonu drugiego. Oznajmia Jinowi, że jest to dobre miejsce na rozpalenie kolejnego sygnału dymnego, później jednak wyjawia Sun swój prawdziwy plan: jest przekonany, że ich przyjaciele są więźniami Innych i chce, aby nowy sygnał przyciągnął napastników. Następnie planuje zabić grupę Innych, którzy się zjawią, pozostawiając przy życiu jedynie dwóch, aby wyciągnąć z nich informacje. Niespodziewanie dla nich Jin domyśla się prawdziwego planu, ponieważ jego znajomość angielskiego jest na tyle dobra, że zrozumiał, o czym Sun rozmawiała z Sayidem. Jin zdaje sobie również sprawę, że Sun go okłamała.

W tym momencie przenosimy się do retrospekcji, w której widzimy Sun w łóżku z... Jae Lee. Daje jej on w podarunku sznur pereł i prosi, żeby opuściła Jina i wyjechała z nim do Ameryki. Sun odmawia. W tym momencie do pokoju wchodzi ojciec Sun i zdegustowany każe jej się ubrać i wyjść. Później w firmie pan Paik oznajmia Jinowi, że Jae Lee okradł go i przyniósł mu wstyd, dlatego Jin otrzymuje rozkaz zabicia go. Kiedy Jin chce odmówić i odejść z pracy, Mr.Paik oznajmia mu, że musi wykonać to zadanie, gdyż jest to sprawa honoru rodziny, do której Jin należy.

W czasie pracy, Sawyer podejmuje zaskakującą decyzję: podchodzi do Kate, obejmuje ją i namiętnie i gwałtownie całuje... a Kate odpowiada mu pocałunkiem. Pickett i dwóch innych strażników odciągają go, jednak Sawyer próbuje walczyć i łamie Pickettowi nos. Juliet kończy walkę mierząc do Kate z pistoletu. Pickett wyładowuje swoją złość, porażając Sawyera prądem, aż ten traci przytomność.

W Seulu, Jin “dostarcza wiadomość” od ojca Sun, brutalnie bijąc Jae Lee. Nie potrafi się jednak zdobyć na zabicie go, każe mu więc natychmiast wyjechać z kraju i nigdy nie wracać. Kiedy Jin wsiada do samochodu, na maskę spada ciało Jae Lee... w ręku Jae widzimy kurczowo trzymany naszyjnik z pereł.

Na pogrzebie Jae Lee, Sun spotyka swojego ojca, który każe jej wracać do domu, do męża. Na jej pytanie, czy powie on Jinowi o jej romansie, ojciec retorycznie pyta, czy ktoś miałby z tego jakikolwiek pożytek. Następnie mówi jej, że wie, że to ona stłukła figurkę baletnicy...

Wracamy na Wyspę. Na łodzi Colleen składa Sun niezapowiedzianą wizytę. W obronie własnej, Sun strzela i desperacko próbuje uciec. Przebywający na brzegu Jin i Sayid słyszą strzały, a następnie widzą, jak Inni podpalają łódź. Jin boi się, że Sun została uprowadzona, jednak dostrzega ją w wodzie i natychmiast spieszy jej z pomocą.

W klatkach, Sawyer wyjawia Kate, że całując ją chciał wypróbować prawdomówność Innych. Zawiedziona, ale pozostająca pod wrażeniem Kate pomaga ułożyć Sawyerowi plan ucieczki. Oboje pozostają jednak nieświadomi faktu, że ukryta kamera rejestruje ich każde słowo i ruch, a w pokoju obserwacyjnym Ben slyszy każdą część przygotowywanego planu...

Przybitego i załamanego Jacka odwiedza Ben, który oznajmia mu, że jedyne, czego wymaga od Jacka to zmiana punktu widzenia. Ben składa mu propozycję nie do odrzucenia: pomoże mu wrócić DO DOMU, jeśli tylko zrobi to, o co go poprosi. Następnie udowadnia Jackowi, że Inni mają kontakt ze światem zewnętrznym, pokazując mu nagranie, na którym Red Sox zdobywają mistrzostwo świata...

...i niespodziewanie Jack zaczyna mu wierzyć.

CIEKAWOSTKI:
:: Odcinek miał być początkowo wyemitowany jako trzeci, ale z nieznanych powodów został zamieniony z Further Instructions.
:: Ben podał aktualną datę: 29 listopada 2004 roku.

CYTATY:
Pickett: Jeśli zaczniecie rozmawiać, dotykać siebie albo ociągać się, zostaniecie porażeni. Oberwiecie za wszystko, co mnie wkurzy. Jasne? To do roboty.

Locke budzi się w dżungli. Jest totalnie zdezorientowany, nie mając pojęcia, w jaki sposób się w niej znalazł. Nagle słyszy jakiś hałas w pobliskich zaroślach. Widzi zupełnie nagiego Desmonda, który próbuje znaleźć ścieżkę wyprowadzającą go z dżungli. Kiedy Locke próbuje go zawołać, okazuje się, ze jest… niemy.

W obozie Locke buduje wigwam. Kiedy Charlie podchodzi i próbuje dowiedzieć się, o co chodzi, Locke na migi tłumaczy mu, że chce porozmawiać z Wyspa i prosi Charliego, aby ten stał na straży.

W środku Locke przygotowuje dziwną miksturę, którą następnie zjada. Po chwili wpada w trans i… widzi Boone´a siedzącego tuż obok. Razem przemierzają lotnisko w Sydney. Boone informuje Locka, że ktoś znajduje się w niebezpieczeństwie i tylko on może go uratować. Czy jest to Charlie i Claire, czekający wraz z Aaronem na odprawę? Kłócący się Sun i Jin, których uspokaja Sayid? Hurley i Desmond, pracownicy linii Oceanic? Czy Jack, Kate i Sawyer, stojący w kolejce przed bramką wykrywająca metal, przy której stoi strażnik – Ben?

To nikt z nich. Locke znajduje pałkę Mr. Eko, całą pokrytą krwią. Boone, nagle cały zakrwawiony i sponiewierany mówi Locke´owi, że nie ma dużo czasu na uratowanie Eko...

Locke budzi się w wigwamie i zaraz potem zostaje zaatakowany przez niedźwiedzia polarnego. Locke´owi udaje się wydostać z namiotu, gdzie czeka na niego Charlie. John poznał swoją misję: musi uratować Eko przed niedźwiedziem polarnegym.

W retrospekcji widzimy podróżującego po północnej Kalifornii Johna, który zabiera przypadkowego autostopowicza, Eddiego, i zawozi go do swojej “rodziny”. Przedstawia mu Mike’a i Jan, którzy prowadzą małą farmę na wzór hippisowskich komun, w której żyje i mieszka około 20 osób. Wszyscy przyjmują Eddiego bardzo serdecznie. Locke oprowadza go po farmie, pokazując mu między innymi wigwam medytacji, w którym można spokojnie zastanowić się nad swoim życiem i odkryć jak to ujmuje Locke: czy jest się „myśliwym”, czy „farmerem”.

Na Wyspie, Locke i Charlie zmierzają w kierunku włazu, który implodował. Idąc dalej natrafiają na niedźwiedzia polarnego, przed którym starają się uciec, jednak bezskutecznie. Locke wyciąga nóż, rzuca nim w kierunku niedźwiedzia i… słyszymy krzyk zaskoczonego Hurleya! Locke przedziera się przez krzaki i spotyka go, trzymającego menażkę, w która wbity jest nóż Locke´a. O mały włos… Hurley kontynuuje wędrówkę w kierunku obozu i spotyka nagiego Desmonda, któremu daje swoja bluzkę. Desmond mówi Hurleyowi, że ma się nie martwic o Jacka, Sawyera i Kate, bo Locke powiedział, że ich uratuje. Ale przecież Locke nic takiego nie powiedział... o czym Desmond właściwie mówi?

Na farmie, Eddie pyta Locke’a o widoczną w pewnej odległości szklarnię. John obiecuje, że spyta Mike’a i Jan, co sądzą o zaprowadzeniu tam Eddie’go. Locke znajduje ich zdenerwowanych i spanikowanych wewnątrz szklarni, która wypełniona jest… marihuaną. Informują Johna, że Eddie jest policyjną wtyczką, która zbiera dowody, aby ich aresztować.

Locke wyprowadza Eddie’go do lasu i bierze go „na muszkę”, chcąc wydobyć z niego wszystkie informacje. Eddie przyznaje się, że jest szeryfem i że wybór Johna był celowy. Wściekły i zraniony Locke (tak, znowu został zdradzony…) chce zastrzelić Eddie’go, jednak ten oddala się mówiąc, że przecież John jest „farmerem” i nie potrafi zabić człowieka. I rzeczywiście, Locke nie jest w stanie zdobyć się na strzał…

Na Wyspie, Locke i Charlie docierają do kryjówki niedźwiedzia. Locke znajduje w środku żółtą ciężarówkę- zabawkę, ludzkie kości, podartą koszulkę z logo stacji „Perła” oraz zranionego Eko. Niedźwiedź polarny ponownie atakuje, jednak Locke’owi udaje się odeprzeć jego atak i wyciągnąć nieprzytomnego Eko na zewnątrz.

W drodze powrotnej Charlie idzie napełnić butelki wodą. W tym czasie Locke przeprasza Eko, który niespodziewanie się budzi i mówi Locke’owi, że odnajdzie on Kate, Jacka i Sawyera, ponieważ jest „myśliwym”. Jednak kiedy wraca Charlie, Eko pozostaje nieprzytomny. Czy była to tylko halucynacja?

Po powrocie do obozu, Hurley i Locke opowiadają pozostałym, co zaszło po drugiej stronie Wyspy. Wszyscy rozbitkowie patrzą na Locke’a tak, jak wcześniej patrzyli na Jacka – traktują go jako nowego lidera. Locke bez trudu wchodzi w nową rolę i zapewnia, że na pewno odnajdą Jacka, Kate i Sawyera, ale w tym momencie należy pomóc Eko. Hurley uświadamia sobie, że Desmond przewidział mowę Johna… W jaki sposób? Jak to możliwe? W chwili, kiedy John przemawia, Desmond stoi z dala od grupy, wrzucając kamienie do oceanu…

CIEKAWOSTKI:
:: Odcinek miał być początkowo wyemitowany jako drugi, ale z nieznanych powodów został zamieniony z The Glass Ballerina.
:: Amerykańska wersja tego odcinka jest o minutę krótsza niż kanadyjska.
:: Oficjalny opis tego odcinka zawierał zdanie: 'Claire znajdzie Nikki i Paulo w namiocie Jacka'. W samym odcinku nie ma tej sceny. Wycięto też scenę, w której Eddie aresztuje Locke'a i jego znajomych oraz kiedy Locke stoi z pochodnią w dżungli i opowiada jak przegrał swoje życie.

CYTATY:
Charlie: Chyba nie bierzesz narkotyków? Pytam z powodu tej zerowej tolerancji, którą sam propagowałeś. Nie chcę, żebyś musiał sam walić się pięściami po twarzy.

Kiedy Ben zbliża się do klatki, Sawyer próbuje wprowadzić w życie swój plan ucieczki, jednak Ben informuje go, że wiedział o całym planie i bije Sawyera do nieprzytomności. Sawyer budzi się przywiązany do stołu w momencie, kiedy Inni za pomocą ogromnej igły wstrzykują mu coś w okolice serca...

Później Ben pokazuje mu klatkę z królikiem. Nagle zaczyna potrząsać klatką, strasząc królika, który po chwili pada martwy na dno klatki. Ben oznajmia zszokowanemu Sawyerowi, że królik miał rozrusznik serca, taki sam, jaki chwilę wcześniej wprowadzono do serca Sawyera... Rozrusznik zacznie działać, jeśli Sawyer się zdenerwuje, przestraszy lub będzie musiał zdobyć się na duży wysiłek (np. przy ucieczce...). Ben daje Sawyerowi zegarek mierzący jego puls. Jeśli puls przekroczy 140 uderzeń na minutę, jego serce eksploduje. A jeśli Sawyer powie Kate, co mu zrobili, ją również spotka podobny los...

Mimo natarczywych pytań Kate, Sawyer nie mówi jej ani słowa o tym, co się stało. Kate przedstawia Sawyerowi swój plan ucieczki – zauważyła, że kraty u góry są na tyle szerokie, że będzie mogła się przez nie przecisnąć i wydostać na zewnątrz, a następnie rozwalić kłódkę przy klatce Sawyera., jednak on próbuje jej to wyperswadować i zdecydowanie odmawia udziału. Zaskoczona Kate nie rozumie, dlaczego mają zrezygnować z okazji do ucieczki…

W retrospekcji widzimy Sawyera w więzieniu, w którym pojawia się nowy skazaniec, Munson, osądzony za kradzież i ukrycie 10 mln $ publicznych pieniędzy. Munson oczywiście nie przyznaje się do winy, jednak Sawyer ostrzega go, że kierownik więzienia, Harris, nastawi żonę Munsona przeciwko niemu i w ten sposób zdobędzie pieniądze. Pytany, dlaczego oferuje taką radę “za friko”, Sawyer odpowiada, że nienawidzi Harrisa i nie chce, aby pieniądze znalazły się w jego rękach.

Z powrotem na Wyspie. Do obozu Innych przyniesiona zostaje blada i ranna Colleen. Juliet prosi Jacka o pomoc. Podczas przygotowywania się do operacji Jack zauważa zdjęcia rentgenowskie, jednak Juliet mówi mu, że nie należą one do Colleen i nie powinny go interesować. Na sali operacyjnej Juliet przyznaje się, że nie jest chirurgiem i nie umiała powstrzymać krwawienia. Kiedy Jack odnajduje jego źródło, jest już za późno – Colleen umiera na stole.

Pickett wpada w furię i zbliżając się do klatek, krzyczy, że to wszystko stało się z winy rozbitków. Na oczach Kate brutalnie bije Sawyera i domaga się, aby wyznała czy kocha Sawyera czy nie. Kiedy Kate mówi, że go kocha, Pickett przestaje bić.

Z powrotem w więzieniu widzimy, jak Munson kłóci się o coś ze swoją żoną. W tym samym czasie Sawyera odwiedza Cassidy, która pokazuje mu zdjęcie ich córeczki Clementine. Cassidy ma nadzieję, że Sawyer napisze do niej list, w którym wytłumaczy całą skomplikowaną sytuację, w jakiej się znaleźli, jednak zdenerwowany Sawyer odmawia wzięcia odpowiedzialności za dziecko i mówi, że nie posiada dzieci.

Munson przyznaje Sawyerowi rację – naczelnik chce wykorzystać jego żonę i w ten sposób dowiedzieć się, gdzie ukryte są skradzione pieniądze. Prosi Sawyera o pomoc w przeniesieniu pieniędzy.

Na Wyspie Kate przeciska się przez pręty klatki i próbuje zniszczyć kłódkę od klatki, w której przetrzymywany jest Sawyer. Zdaje sobie sprawę, że Sawyer kłamał mówiąc, że Inni nic mu nie zrobili. Pyta, dlaczego Sawyer nie próbował stawiać oporu, kiedy Pickett go bił. Sawyer odpowiada, że jeśli naprawdę go kocha, niech ucieka sama, na co Kate odpowiada, że powiedziała to tylko po to, żeby powstrzymać Picketta… wraca do klatki przypominając hasło powiedziane kiedyś przez Jacka: “Live together, die alone”.

Juliet mówi Jackowi, że jest lekarzem zajmującym się problemami płodności, Jack natomiast domaga się uzyskania informacji, do kogo należały zdjęcia rentgenowskie, które widział przed salą operacyjną. Na pewno należą do mężczyzny, 40-latka, u którego rozwinął się bardzo groźny i duży rak w okolicy kręgosłupa. Jack chce się dowiedzieć, kogo tak naprawdę ma tutaj uratować…

Desmond oznajmia Claire, że ma uszkodzony dach namiotu i sugeruje, żeby przeszła w inne miejsce na czas, kiedy on będzie go naprawiał. Charlie, poczuwając się do obowiązku mówi, że jeśli zajdzie taka potrzeba, on naprawi uszkodzony dach, który na razie wydaje się być w zupełnym porządku.

Desmond pożycza od Paulo kij golfowy i przywiązuje go do długiego bambusa, który ustawia w pobliżu namiotu Claire. Nagle zaczyna się burza i piorun uderza w kij golfowy – Desmond użył go jako piorunochron. Charlie uświadamia sobie, że Desmond właśnie ich uratował, ale w jaki sposób mógł przewidzieć, co się wydarzy?

W więzieniu, Sawyer wyjawia Munsonowi, że oszukał go, ponieważ w zamian za to zostanie mu darowane ostatnie 6 lat wyroku. Sawyer przekazuje miejsce ukrycia pieniędzy władzom, a należną mu prowizję każe wpłacić na konto Clementine Phillip. Zastrzega jednak, że nie może się ona nigdy dowiedzieć, od kogo pochodzą pieniądze…

Na Wyspie Ben zabiera Sawyera na przechadzkę, w czasie której okazuje się, że rozrusznik serca był tylko blefem – jedyną rzeczą, którą „zafundowali” Sawyerowi Inni były wątpliwości…

Na szczycie wzgórza, Ben pokazuje Sawyerowi dużą Wyspę, ze znanymi konturami i rzeźbą – to jest Wyspa, którą Sawyer zna i na której od dwóch miesięcy przebywają rozbitkowie. Oni natomiast znajdują się na mniejszej wyspie, cała sytuacja przypomina Alcatraz. Jeśli nawet udałoby się Sawyerowi i Kate wydostać z klatek, nie mieliby dokąd uciec… Ben przypomina Sawyerowi, że jedyną drogą do zdobycia uznania w oczach oszusta jest... oszukanie go. Sawyer jest bardzo dobrym oszustem, ale Inni są lepsi...

CIEKAWOSTKI:
:: Rozrusznik serca działa inaczej niż opisał to Ben, co więcej pacjent jest w stanie go wyczuć, nawet przez dotyk.

CYTATY:
Juliet: Jestem położną. Nie przywykłam do widoku śmierci.
Jack: Jak miała na imię?
Juliet: Col. Coleen. Powinnam była wcześniej po ciebie przyjść.
Jack: To i tak nie miałoby znaczenia. Nic więcej nie mogłaś dla niej zrobić. Była martwa jeszcze zanim tu trafiła.
Juliet: Mówisz to, żeby mnie pocieszyć?
Jack: Nie obchodzi mnie twoje samopoczucie.

Ben: Zwiedzałeś kiedyś Alcatraz? Stoisz właśnie na wyspie dwa razy większej od Alcatraz. A tamta wyspa... To jest właśnie twoja wyspa. Ta, którą zdążyłeś już poznać i pokochać. Chciałem ci tylko pokazać, że nie masz dokąd uciec.
Sawyer: Zrobiłeś to wszystko po to, żeby zatrzymać mnie w jakiejś klatce?
Ben: Zrobiliśmy to, ponieważ szacunek oszusta mogliśmy zdobyć jedynie poprzez oszukanie jego samego. Jesteś w tym naprawdę dobry, Sawyer. Ale my jesteśmy lepsi.

Nieprzytomny Eko śni o czasach, kiedy razem ze swoim bratem, Yemim, byli dziećmi. Pewnego razu włamali się do kościelnej spiżarni by ukraść jedzenie, jednak zostali przyłapani na gorącym uczynku. Siostra zakonna stwierdziła, że głód nie może być usprawiedliwieniem dla kradzieży i kazała im się wyspowiadać. Kiedy Eko niespodziewanie się budzi, w swoim namiocie widzi… dorosłego już brata w koloratce, który mówi mu, ze nadszedł czas wyznania grzechów, spowiedzi i sądu.

Tymczasem, Ben zabiera Jacka na pogrzeb Colleen. Jack pyta o zdjęcia rentgenowskie i domyśla się, że należą one właśnie do Bena, jednak ten zaprzecza. Później wypytuje Juliet, dlaczego zdradziła Jackowi, że jest chory, jednak ona twierdzi, że niczego Jackowi nie powiedziała.

Sayid, Jin i Sun wracają do obozu. Locke wpada na pomysł, aby pójść do stacji “Perła” i za pomocą komputerów skontaktować się z Innymi w celu odbicia Sawyera, Kate i Jacka. W międzyczasie Eko znika z namiotu; Locke domyśla się, że podąża on w stronę nigeryjskiego samolotu, jako ze przed zniknięciem mamrocząc powtarzał imię brata. “Zbiegiem okoliczności”, samolot znajduje się tuż obok wejścia do “Perły”.

W retrospekcji widzimy, ze po śmierci brata Eko wraca do kościoła, gdzie zdaje sobie sprawę, że jest w pełni odpowiedzialny za śmierć Yemi’ego. Przeglądając Biblię, należącą do brata, znajduje wetknięte między stronami zdjęcie przedstawiające ich obu, kiedy byli dziećmi. Nagle w kościele pojawia się Amina, pytająca o księdza Yemi’ego. Eko tłumaczy, że będzie go zastępował. Wtedy Amina przedstawia swojego syna, Daniela, który jest ministrantem.

Na zewnątrz słychać strzały. Emeka i jego gang przyjechali po szczepionki. Amina informuje ich, że przybędą one w piątek, a następnie tłumaczy „nowemu księdzu”, że wioska dostaje 10% transportu, reszta zaś wędruje w ręce gangu, jako swoista zapłata “za ochronę”. Eko mówi, że nie boi się Emeki, więc ten, aby zademonstrować swoja władzę, zabija przypadkową kobietę, stojącą z boku i przyglądającą się całej sytuacji. Eko jest wściekły, ale powstrzymuje się od gestu, który zdradziłby, że nie jest księdzem. Emeka zapowiada, że powróci po szczepionki.

Na Wyspie Eko przemierza dżunglę w malignie, co chwila robiąc krótkie odpoczynki, potykając się, przewracając i czołgając. Widzi Emekę i jego kompanów zakrwawionych i zmasakrowanych. Potem widzi Daniela, który nakłania go do spowiedzi. Ostatnimi siłami dochodzi do strumienia. Pijąc wodę, słyszy nadciągający Dym oraz widzi jego złowieszcze odbicie w strumieniu. Jednak Dym nagle znika, a po drugiej stronie strumienia pojawiają się Locke, Desmond, Sayid, Nikki i Paulo. Razem z Eko kontynuują podroż do “Perły”.

Ben przyznaje się Jackowi, jak doskonały plan ułożył, aby go złamać. Jednak plan ten stał się bezużyteczny, kiedy Jack przypadkowo (?) zobaczył zdjęcia rentgenowskie i domyślił się, że Ben umiera. Ben prosi Jacka o uratowanie życia, a następnie pyta, czy Jack wierzy w Boga: dwa dni po odkryciu, ze jest śmiertelnie chory na raka, który rozwinął się w okolicach kręgosłupa, z nieba na Wyspę spada chirurg. Jeśli to nie jest dowodem na istnienie Boga, Ben nie potrafi znaleźć lepszego...

W kolejnej retrospekcji Eko planuje wziąć szczepionki dla siebie i je sprzedać. Kiedy Emeka słyszy ten plan chce mu „tylko” odciąć dłonie, mając na względzie stan duchowny Eko. Jednak w Eko wściekłość przeważa nad rozwagą i zarzyna cały gang we wnętrzu kościoła…

Widzący to Daniel pyta Eko, czy jest złym człowiekiem, na co ten mu odpowiada, że jedynie Bóg zna odpowiedź na to pytanie. Roztrzęsiona Amina mówi, że gang Emeki szybko zostanie zastąpiony następnym, więc czyn Eko nie miał żadnego sensu.

Ludzie we wiosce chcą zburzyć kościół, ponieważ nie jest on już uświęcony. Amina mówi, że Eko musi się skruszyć i żałować za każde życie, które odebrał.

W “Hydrze” Juliet pokazuje Jackowi film. W czasie jego trwania przeprasza Jacka za wszystko, co mu zrobili i namawia go do przeprowadzenia operacji na Benie. Jednak w tym samym czasie na filmie Juliet trzyma plansze z rożnymi napisami, które są zupełnie sprzeczne z tym, co mówi w pomieszczeniu. Ben jest niebezpieczny, ludzie chcą zmiany, a Jack mógłby sprawić, że śmierć Bena wyglądałaby na czysty przypadek, konsekwencje zbyt trudnej operacji… Jack jest kompletnie zdumiony.

Tymczasem, w “Perle” Sayid stwierdza, że nie mogą wysłać wiadomości Innym. Sprawdzają monitory i kamery w innych stacjach, większość z nich jest pusta. Nagle na jednym z monitorów pojawia się obraz z nieznanej stacji i widzimy przerażającą twarz przybliżającą się do ekranu – twarz mężczyzny, którego prawe oko zakryte jest przepaska. Mężczyzna wyłącza kamerę i obraz zanika.

Na zewnątrz Yemi pyta Eko, czy jest gotowy do spowiedzi. Eko zaprzecza i mówi, że nie będzie się spowiadał, gdyż w swoim mniemaniu nie zgrzeszył. Zabijał, aby uratować ich życie. Nie żałuje tego, co zrobił, przeciwnie – jest z tego dumny i pyta, co Bóg zrobił dla niego.

Yemi strofuje Eko za to, że mówi do niego, jakby był jego bratem. Nagle pojawia się Dym, który rzuca Eko o drzewa. Locke, który usłyszał ryki potwora, wybiega ze stacji, jednak kiedy zbliża się do Eko, ten jest już umierający. Locke stara się go uspokoić i pomóc, jednak jest za późno. Przed śmiercią Eko szepcze: jesteście następni…

CIEKAWOSTKI:
:: Piosenka, którą słychać podczas pogrzebu Colleen to 'I Wonder' w wykonaniu Brendy Lee.
:: Inni noszą białe szaty podczas pogrzebu Colleen, co może wskazywać na związki z kulturą hinduską.
:: Claire, Sun, Jin, Sawyer i Kate nie pojawiają się w tym epizodzie.
:: Emeka to w tym odcinku nigeryjski watażka. Pierwotnie, było to imię postaci granej przez Adewale Akinnuoye-Agbaje, czyli Eko.

CYTATY:
Ben: Dobry wieczór, Jack.
Jack: Dobry wieczór, Ben.
Ben: Zgodzisz się pójść ze mną na mały spacer?
Jack: Po co się pytasz? Jeśli się nie zgodzę, zarzucisz mi na głowę worek i wywleczesz mnie stąd.
Ben: Więc zgódź się.

W retrospekcji widzimy Kate, która melduje się w hotelu i spogląda na swój ślubny welon. Nagle policjant dobija się do drzwi i domaga się, aby Kate je otworzyła. Czy zostanie aresztowana? Jednak po otwarciu drzwi Kate rzuca się w ramiona funkcjonariusza – Kate zamierza poślubić policjanta!

W „Hydrze” Jack przegląda zdjęcia Bena i dokumentację choroby. Oznajmia Benowi, że w przeciągu tygodnia rak stanie się nieoperowalny i że operacja musi być wykonana natychmiast, jednak on się jej nie podejmie. Poinformował Bena o tym wszystkim tylko po to, żeby wiedział kiedy i w jaki sposób umrze.

Locke mówi Nikki, Paulo, Sayidowi i Desmondowi, że Eko został zamordowany przez zwierzę, jednak Sayid mu nie wierzy. Kiedy zostają sami pyta, co tak naprawdę się stało. Locke odpowiada, że ludzie nazywają to potworem, jednak on nie wierzy w potwory. Mówi, że Eko zginął w jakimś celu, jednak jeszcze nie wie, co to był za cel.

W czasie pracy Kate i Sawyer nagle słyszą alarm, a po chwili z dżungli wybiega Alex, uzbrojona w procę i kamienie i domaga się informacji, gdzie Inni przetrzymują jej chłopaka. Kiedy zostaje pojmana i odprowadzona, krzyczy do Kate, że Inni zamierzają zabić jej chłopaka (mając na myśli Sawyera) tak, jak zabili chłopaka Alex.

Juliet mówi Kate, że Pickett zabije Sawyera, jeśli Kate nie przekona Jacka do przeprowadzenia operacji na Benie. Spotkanie Jacka i Kate jest pełne emocji; mimo, że Kate nie cierpi być wykorzystywana, mówi Jackowi, ze musi wykonać tę operację. Jack jest wściekły, że Kate wierzy Innym oraz że prosi go o uratowanie Sawyerowi życia…

W retrospekcji widzimy Kate, zdenerwowaną przed ślubem. Matka Kevina, Suzanne, daje jej w prezencie piękny wisiorek, który w rodzinie Kevina przechodzi z matki na córkę. W czasie ceremonii pastor mówi o szczerości, prawdomówności Kate, która według niego jest osobą, której można ufać bez ograniczeń. Jest tylko jeden mały szkopuł: Kevin, Suzanne i pozostali zgromadzeni goście są przekonani, że Kate nazywa się Monica i nie mają pojęcia o jej przeszłości...

Jakiś czas później Kate dzwoni do oficera Marsa. Mówi mu, że nie chce już dłużej uciekać, chce się osiedlić i spokojnie żyć, wiec prosi go, aby przestał ją ścigać. Oficer domyśla się, że w życiu Kate pojawił się mężczyzna i pyta, kim jest. Kate odpowiada, że go kocha. Oficer Mars mówi, że przestanie ją ścigać, kiedy Kate naprawdę się osiedli, zadomowi, założy rodzinę, zerwie z wiecznym uciekaniem.... Jednak oboje wiedzą, że tak się nigdy nie stanie, ponieważ Kate nie jest przyzwyczajona do takiego życia.

Na Wyspie Kate mówi Sawyerowi, że widziała Jacka i opowiada o prośbie, jaką względem niego mają Inni. Sawyer jest zadowolony z odmownej decyzji Jacka. Zdenerwowana Kate wychodzi ze swojej klatki i rozbija kłódkę klatki Sawyera. Jeśli Sawyer nie chce, aby Jack uratował mu życie, musi sam je sobie uratować! Sawyer w końcu mówi Kate, że nie mają szans na ucieczkę, ponieważ znajdują się na innej wyspie. Sawyer tłumaczy, że nie powiedział jej tego wcześniej, ponieważ chciał, aby zachowała nadzieję na ratunek i ucieczkę.... W swoisty sposób starał się ją ochronić.

Cała ta sytuacja, emocje jej towarzyszące, rodząca się między tą dwójką chemia doprowadza do tego, że Kate całuje Sawyera, a Sawyer nie pozostaje jej dłużny. Być może myślą, że Pickett zabije Sawyera, być może naprawdę się w sobie zakochali. Jedyne, co się dla nich liczy to to, że w tym określonym momencie są razem...

W międzyczasie Locke przygotowuje pogrzeb Eko. Kiedy wbija pałkę Eko w ziemię, tak, aby oznaczyć jakoś miejsce jego spoczynku, niespodziewanie widzi wyrytą nową „wiadomość”, nowy tekst: spójrz na północ, John 3:05 (John 3:05 może być ten odczytane jako Jan 3,5). Locke uśmiecha się: w końcu odnalazł dalsze instrukcje. W „Hydrze” ktoś otwiera drzwi pomieszczenia, w którym przebywa Jack. Kiedy ten wychodzi na zewnątrz, znajduje inne pomieszczenie pełne broni oraz pokój, z którego Ben śledzi wydarzenia w stacji. Na jednym z monitorów widzi Kate i Sawyera, półnagich, leżących w klatce Sawyera. Patrząc na jego twarz, nietrudno jest wyobrazić sobie, co w tej chwili przeżywa. Nagle pojawia się Ben, który również wygląda na zaskoczonego. Mówi, że obstawiał, że Kate wybierze Jacka... Jack decyduje się przeprowadzić operacje, jednak domaga się dotrzymania obietnicy, którą Ben wcześniej mu złożył: Jack chce się wydostać z Wyspy...

W retrospekcji widzimy, że Kate wykonuje test ciążowy. Wynik jest negatywny, co przyjmuje z widoczną ulgą. Przynosi Kevinowi mrożoną herbatę i... wyjawia prawdę o sobie: mówi, że ucieka i ukrywa się przed wymiarem sprawiedliwości, ponieważ zabiła swojego ojca. Mówi, że nie pasuje do uporządkowanego, normalnego domowego życia, w którym do rangi problemu urasta menu następnego obiadu. Kiedy Kevin próbuje protestować, Kate mówi, że Monica jest zmyślonym imieniem. Mówi, że go kocha, ale nie może zostać. Kiedy Kevin próbuje wstać, ma problemy z równowagą- okazuje się, że Kate dosypała mu narkotyków do napoju, tak, aby nie mógł w żaden sposób przeszkodzić Kate w ucieczce. Kiedy Kevin zasypia, Kate wkłada mu w dłoń wisiorek, który otrzymała od jego matki i opuszcza ich wspólny dom.

W „Hydrze” Jack rozpoczyna operację, w tym samym czasie Pickett idzie po Sawyera i zaskakuje Sawyera i Kate, kiedy są razem. Zmusza Sawyera do uklęknięcia i mierzy pistoletem w jego głowę. Chce go zabić i chce, aby Kate to widziała...

...Jednak w tym momencie odzywa się jego walkie-talkie. Jack przechytrzył wszystkich i przecinając jedną z nerek Bena, zagroził, że jeśli Inni nie puszczą Kate i Sawyera wolno, pozwoli się Benowi wykrwawić na śmierć! Jack przez walkie-talkie rozkazuje Kate uciekać. Kiedy już będą z Sawyerem bezpieczni, ma przez radio opowiedzieć mu historię, która on opowiedział jej pierwszego dnia po katastrofie. Kate nie chce uciekać bez niego, jednak Jack krzyczy do słuchawki, że ma uciekać natychmiast, teraz!

CIEKAWOSTKI:
:: Kate mówi, że Sawyer i ona są drużyną: on kruszy kamienie, a ona je wywozi. To odwrotność zadań jakie zostały im przydzielone w odcinku The Glass Ballerina.
:: Radia jakie używają Inni to Motorola CP100.
:: Model broni jaką Jack znajduje w zbrojowni to Walther P-38.
:: Claire, Hurley, Jin, Sun i Charlie nie pojawiają się w tym odcinku.

CYTATY:
Sawyer: Ja nie chcę uciekać, ponieważ nie ma dokąd uciec.
Kate: O czym ty mówisz?
Sawyer: Nie jesteśmy na naszej wyspie. Jesteśmy na innej wyspie, jak Alcatraz. Kilka mil od brzegu. Jeśli nie jesteś syreną albo nie masz łodzi, nie ma sensu uciekać.
Kate: Kiedy zamierzałeś mi powiedzieć?
Sawyer: Nigdy.
Kate: Dlaczego?
Sawyer: Chciałem, żebyś wierzyła, że mamy jakąś szansę.

Kate: Zostaw go! Błagam! Zrobię wszystko!
Pickett: Chcę, żebyś na to patrzyła.
Sawyer: Zamknij oczy.
Kate: Wstań.
Sawyer: Zamknij oczy!
Kate: Nie rób tego! Nie!
Pickett: To za Coleen, ty sukinsynu.

W pierwszej scenie odcinka widzimy siedzącą na plaży płaczącą Juliet. Po chwili możemy się zorientować, że kobieta nie znajduje się na Wyspie, lecz jest to scena z retrospekcji. Idąc w odwiedziny do siostry na korytarzu mija... Ethana, który pozdrawia ją słowem „Hello”. Juliet aplikuje siostrze eksperymentalny lek mający zwiększyć jej szanse na zajście w ciążę, ma jednak wątpliwości, czy powinny kontynuować kurację. Kiedy odsłania zasłony w apartamencie siostry widzimy oszałamiający widok plaży. Siostry znajdują się w Miami.

Na wyspie wywiązuje się bójka pomiędzy Sawyerem i Dannym, w wyniku której Inni lądują w klatce Sawyera, w czasie kiedy on z Kate zaczynają uciekać. Na sali operacyjnej w Hydrze Juliet wydaje jednemu z Innych polecenie przyprowadzenia uciekinierów z powrotem, dodaje również, że w razie konieczności można ich zastrzelić... Zdenerwowany Jack w obecności Toma oskarża ją, że w ten sposób chce zrealizować swój plan zabicia Bena – posługując się szantażem Jacka. Tom rozkazuje Juliet opuścić salę operacyjną.

W następnej retrospekcji widzimy Juliet wchodzącą wieczorem do medycznego centrum badawczego. Rozglądając się uważnie dookoła zabiera z przeszklonej szafki te same lekarstwa, które wcześniej aplikowała siostrze. Nagle ktoś wchodzi i zapala światło, Juliet udaje się w ostatnim momencie ukryć za szafką, jednak dzwoniący telefon zdradza jej obecność. Mężczyzna wraz z atrakcyjną brunetką pyta się Juliet, co właściwie robi w centrum o tak później porze, na co kobieta odpowiada, że musiała poprawić niektóre dane w swoich badaniach, ponieważ uzmysłowiła sobie ich niepoprawność. Kiedy brunetka nalega, aby mężczyzna je sobie przedstawił, okazuje się, że jest on byłym mężem Juliet i zarazem jej pracodawcą.

Następnego dnia były mąż wzywa Juliet do gabinetu i mówi, że wie o wynoszeniu przez Juliet eksperymentalnych leków i przypuszcza, że korzysta z nich Rachel, siostra Juliet. Początkowo lekarka zaprzecza, jednak mąż nie daje się zbić z tropu. Mówi jej, że nowy lek ma w sobie ogromny potencjał, lecz z drugiej strony może wywołać głośną etyczną i moralną dyskusję. Następnie próbuje przekupić Juliet mówiąc, że jej proceder pozostanie tajemnicą, jeśli zgodzi się na „kolaborację” polegającą na opublikowaniu badań pod jego nazwiskiem.

Później Juliet idzie na prezentację firmy Mittelos z Portland, podczas której pewien mężczyzna proponuje jej intratny kontrakt zapewniający pełną swobodę w prowadzeniu badań nad problemami z płodnością. W tej scenie widzimy, jak bardzo „dzisiejsza” Juliet różni się od tej z Miami. W czasie prezentacji Juliet jest bezradna, zdenerwowana, bardzo emocjonalnie podchodzi do różnych spraw. Mówi, że nie jest liderem i nigdy nie będzie. Zrezygnowana odmawia, tłumacząc, że jest związana kontraktem ze swoim byłym mężem, który nie pozwoli jej odejść, chyba że jej mąż „zostanie przejechany przez autobus”. Po powrocie do domu uradowana siostra oznajmia jej, że udało jej się zajść w ciążę, dzięki lekowi wynalezionemu przez Juliet! Uradowana lekarka następnego dnia dzieli się tą nowiną z byłym mężem. Kiedy zaczynają przechodzić przez ulicę dochodzi do małej sprzeczki, mężczyzna zatrzymuje się na środku pasów i... zostaje śmiertelnie potrącony przez przejeżdżający autobus.

W czasie operacji Ben niespodziewanie się budzi mówiąc, że słyszał wcześniejszą rozmowę pomiędzy Juliet a Jackiem. Prosi o rozmowę w cztery oczy z Juliet. Nie słyszymy, o czym mówią, ponieważ obserwujemy scenę rozmowy razem z Tomem i Jackiem z pokoju obserwacyjnego znajdującego się na górze. Po wyjściu z sali operacyjnej Juliet mówi Jackowi, ż może kontynuować operację, ponieważ ona zgodnie z wolą Bena pomoże Kate i Sawyerowi w ucieczce.

Kiedy Kate i Sawyer dobiegają do brzegu kontaktują się z Jackiem mówiąc, że potrzebują łodzi. W tym samym momencie jednak z dżungli wybiega Danny z dwójką innych osób i niszczy walkie-talkie Kate. Rozbitkom udaje się uciec w głąb dżungli, gdzie z niespodziewaną pomocą przychodzi im Alex, najpierw wskazująca im kryjówkę, a następnie oferująca im łódź, na której mogą uciec z wyspy. Prosi jednak, aby wcześniej pomogli jej uwolnić jej chłopaka, Karla. Znajdują go w jednym z ukrytych w dżungli budynków, w celi #23, nafaszerowanego środkami odurzającymi, narkotykami i zmuszonego oglądać migoczące, szybko zmieniające się obrazy oraz pojawiające się co jakiś czas napisy: „jesteś winowajcą swojego własnego cierpienia”, „wszystko się zmienia”, „przemyśl swoje życie” przy psychodelicznej muzyce.

Kiedy docierają w czwórkę do plaży, Pickett już ich oczekuje. W momencie, w którym chce zabić Sawyera pojawia się Juliet, która trzykrotnie strzela w jego kierunku, pozbawiając go życia. Następnie mówi Alex, że Kate z Sawyerem i Karlem mogą uciekać, jednak ona musi zostać na wyspie, ponieważ jedynym sposobem, aby Karl przeżył jest spotkanie Alex z ojcem kiedy ten obudzi się po operacji...

Na sali operacyjnej pozostał Jack i Tom, który... nie lubi widoku krwi, jednak zmuszony jest pomóc Jackowi kiedy ten przypadkowo rozcina jedną z tętnic.

Kiedy Kate i Sawyer chcą odpłynąć, Juliet podaje Kate krótkofalówkę aby mogła skontaktować się z Jackiem. Poruszona Kate opowiada historię, którą przytoczył Jack pierwszego dnia po katastrofie i w tym samym czasie Jackowi udaje się opanować krwotok i spokojnie kontynuować operację. Jack wymusza na Kate obietnicę, że nigdy nie wrócą z Sawyerem ani z innymi rozbitkami na tę wyspę aby go odszukać. Po Sawyerze widać, jak bardzo niezręcznie czuje się na widok bólu, który pojawia się na twarzy Kate, kiedy usłyszała te słowa...

Po operacji Jack obserwuje Bena zza szyby na górze. Kiedy dołącza do niego Juliet pyta, co obiecał jej Ben w zamian za ocalenie jego życia.

W finałowej retrospekcji widzimy Juliet płaczącą nad dokumentami w kostnicy. Nagle ktoś podaje jej chusteczki... to Ethan. Chwilę później na sali pojawia się również mężczyzna, który wcześniej przeprowadzał z Juliet wywiad w sprawie pracy w Mittelos. Aby uspokoić zaskoczoną kobietę wyjaśnia, że na wieść o tej tragedii osobiście chciał złożyć jej życzenia kondolencyjne. Kiedy Juliet wspomina, że niedawno „życzyła” byłemu mężowi śmierci pod kołami autobusu, jej rozmówca zaprzecza mówiąc, że nawet nie pamięta, żeby o czymś takim wspominała i w żadnym wypadku nie może siebie obwiniać za to, co się stało. Chwilę później ponawia propozycję pracy tłumacząc desperacją swoją natrętność i pośpiech. Juliet zaczyna czuć się niepewnie i rodzą się w niej pierwsze podejrzenia, kiedy mężczyźni wspominają o ciąży Rachel, o której powiedziała tylko byłemu mężowi... Mężczyźni oferują jej półroczny kontrakt, tak, aby zdążyła wrócić do Miami zanim siostra urodzi dziecko. Na pytanie, dlaczego Juliet nie może zabrać Rachel ze sobą mówią, że miejsce pracy jest odległe i odosobnione i dlatego nie jest wskazane zabieranie kobiety w ciąży w taką podróż. Miejsce, do którego się udają nie jest bowiem położone Portland...

Na pytanie Jacka, o czym rozmawiała z Benem Juliet wyznaje, że ten wreszcie pozwolił jej wrócić do domu. Juliet spędziła do tej pory na wyspie 3 lata, 2 miesiące i 28 dni.

CIEKAWOSTKI:
:: Kiedy Juliet odsłania zasłonki w pokoju siostry, za oknem widzimy przelatujący samolot Oceanic Airlines.
:: Test ciążowy siostry Juliet został wyprodukowany przez Widmore Corporation.
:: Na autobusie, który potrącił Edmunda, widać reklamę batonów Apollo.
:: Juliet stwierdza, że jest już na wyspie 3 lata, 2 miesiące i 28 dni, co oznaczałoby, że przybyła na nią 5 września 2001 roku.

CYTATY:
Juliet: Od trzech lat mieszkam na tej wyspie. Od 3 lat, 2 miesięcy i 28 dni. Powiedział, że jeśli... pozwolę mu żyć... i pomogę tobie... to on pozwoli mi w końcu wrócić do domu.

Charlie i Hurley przeszukują namiot Sawyera i grzebią w jego rzeczach. Wątpliwości Hurleya, czy na pewno postępują słusznie, zostają zagłuszone wywodem Charliego, że Sawyer na pewno chciałby, aby reszta rozbitków skorzystała z jego zapasów. W czasie przeszukania znajdują między innymi pokaźny zapas pism pornograficznych... Nagle podchodzi do nich Desmond i prosi, aby oboje udali się za nim do dżungli. Des zaprowadza Hurleya i Charliego do Sayida i Locke’a, który informuje ich, że Mr. Eko został zabity przez Wyspę.

W pewnym momencie Desmond zaczyna się zachowywać naprawdę dziwnie, a po chwili spanikowany biegnie w kierunku plaży, po czym rzuca się w fale, próbując ratować kogoś, kto ewidentnie się topi… Obserwujący całe zajście z brzegu Charlie zauważa Sun opiekującą się Aaronem i po krótkiej wymianie zdań wie, że topielcem jest Claire… Charlie chce pomóc Desmondowi, jednak ten dobrze radzi sobie sam. Po zrobieniu Claire sztucznego oddychania dziewczyna odzyskuje przytomność i wszystko kończy się dobrze. Kiedy Charlie dopytuje się, skąd Desmond wiedział, że Claire się topi, Hurley śpieszy z odpowiedzią: człowieku, przecież on widzi przyszłość!

Później do siedzącego na plaży Desmonda, wpatrującego się w jego wspólne z Penny zdjęcie, podchodzi Claire, chcąc podziękować za udzieloną pomoc. Zazdrosny Charlie próbuje im przeszkodzić, a później postanawia dowiedzieć się, co dokładnie wydarzyło się w Łabędziu podczas implozji. Po uwadze Hurleya, że żaden z jego planów się nie powiedzie, skoro Desmond umie przewidzieć przyszłość, Charlie wpada na pomysł upicia go, tak, aby stracił kontrolę nad sobą…

Charlie podchodzi do Desmonda i udając zakłopotanego i bardzo sympatycznego dziękuje za „pomoc udzieloną Claire”. Oferuje wspólne opróżnienie butelki na zgodę, ale Desmond odmawia tłumacząc, że ostatnio często był pijany, jednak wybucha śmiechem i zmienia zdanie, kiedy Charlie pokazuje mu, jaki alkohol przyniósł: butelkę whisky MacCutcheon.

Charlie, Hurley i Desmond szybko upijają się i przy ognisku zaczynają śpiewać pijackie piosenki. Dobry i niefrasobliwy nastrój przerywa pytanie Charliego, skąd Desmond wiedział, że Claire tonie, na co ten odpowiada, że słyszał jej krzyki, co było przecież niemożliwe. W związku z tym Charlie wypytuje, czy Desmond słyszał także błyskawicę, która uderzyłaby w namiot Claire gdyby nie „piorunochron” zbudowany naprędce przez Desmonda wcześniej na plaży. Zdenerwowany Desmond chce odejść, jednak kiedy Charlie nazywa go tchórzem, ten rzuca się na niego i zaczyna dusić, krzycząc, że Charlie nie chce wiedzieć, co się z nim stało w bunkrze. W tym momencie przenosimy się do chwili, kiedy Desmond przekręca klucz we Włazie, a niebo staje się purpurowe…

Widzimy Desmonda całego we krwi… nie, moment… to tylko czerwona farba. Pijany próbował pomalować sufit w swoim mieszkaniu i spadł z drabiny. Zmartwiona i zaniepokojona Penny próbuje mu pomóc, jednak Desmond wygląda całkiem dobrze. Widzimy retrospekcję Desmonda czy… to właśnie stało się, kiedy Desmond przekręcił klucz?

W następnej scenie widzimy Desmonda próbującego zawiązać sobie krawat, zerkającego nerwowo na zegarek – na wyświetlaczu widnieje godzina 1:08.Z krawatem idzie mu marnie i potrzebuje pomocy swojej dziewczyny. Penelope mówi mu, że nie potrzebuje on pracy u jej ojca… Nagle słyszymy znajomy sygnał z bunkra – sygnał oznajmiający, że zostały mniej niż 4 minuty do wpisania kodu… uff, okazuje się, że to tylko mikrofalówka. Desmond usiłuje sobie wmówić, że to tylko deja vu.

Desmond pyta w recepcji o pana Widmore’a, z którym ma umówione spotkanie, kiedy goniec podaje recepcjonistce przesyłkę dla 815. Przed oczyma Desmonda przebiegają Liczby, jednak udaje mu się opanować. Czy to, co oglądamy jest retrospekcją próbującą nam powiedzieć, że Desmond miał problemy z psychiką, czy…?

W czasie rozmowy kwalifikacyjnej ojciec Penny sarkastycznie komentuje niezbyt ciekawe CV Desmonda, na co ten komplementuje model łodzi, stojący na bocznej półce. Pan Widmore informuje go o organizowanych przez niego regatach dookoła świata, przez co Desmond przypomina sobie swój jacht oraz kilka zdarzeń z Wyspy. Kiedy Widmore chce mu zaoferować jakieś stanowisko w administracji, Desmond wyjawia prawdziwy cel swojego przybycia: chce prosić pana Widmore’a o rękę jego córki, Penelope, z którą spotyka się od 2 lat, którą kocha i która właśnie się do niego wprowadza. Widmore odpowiada, że jest pod wrażeniem i proponuje Desmondowi whisky marki MacCutcheon, jednocześnie pytając, czy Desmond zna ten alkohol. Des zaprzecza, w związku z czym Widmore opowiada historię człowieka, który stworzył ten gatunek trunku. Mimo, iż wyjął dwie szklanki, tylko do jednej nalewa alkohol, po czym komentuje, że ta odrobina whisky znajdująca się w szklance jest warta więcej, niż Desmond zarobi w ciągu miesiąca i że Des nigdy nie będzie wielkim człowiekiem. Skoro Desmond nie jest wart wypicia tej whisky, jak może być wart Penny…

Zdenerwowany Desmond po wyjściu z biura ojca Penelope rzuca krawatem o ziemię, po czym słyszy grającego na ulicy mężczyznę, śpiewającego „Wonderwall” grupy Oasis… to Charlie. Desmond twierdzi, że zna go, jednak nie potrafi powiedzieć, skąd, na co Charlie odpowiada, że na pewno by go zapamiętał, gdyby dał mu jakieś pieniądze. Nagle Desmond widzi dziwaczną sytuację we Włazie i zaczyna o tym mówić na ulicy: o włazie, komputerze, Wyspie… Riposta Charliego nie pozostawia złudzeń: „człowieku, jesteśmy na wyspie, to Anglia…”. Desmond przypomina sobie, że już przeżył ten dzień – opisuje, jak potraktował go Widmore, jak rzucił krawatem na ulicy, jak zaczęło padać… i w tym momencie zaczyna naprawdę padać.

Przemoczony Desmond pyta przyjaciela włóczącego się po uniwersytecie, co wie o podróżach w czasie. Przenoszą się do pubu, gdzie kolega Desmonda wyśmiewa go i uważa za chorego psychicznie twierdząc, że ten zmyślił całą historię, aby czuć się ważnym i potrzebnym, nie pamiętając jednocześnie zbyt wielu szczegółów ze swojej historii. Nagle Desmond mówi, że pamięta płynącą właśnie z muzycznej szafy piosenkę, przypomina sobie wynik meczu pokazywanego w TV krzycząc, że zaraz jeden z napastników minie bramkarza i strzeli pięknego gola… jednak ten pudłuje… Mówi, że w drzwiach zaraz stanie Jimmy, jednak pokazują się w nich dwie dziewczyny… Przyjaciel radzi mu, aby przestał się wahać i trzymać Penny w niepewności, od razu się z nią ożenić i zapomnieć o podróżach w czasie, które nie istnieją.

Po powrocie do mieszkania Des budzi Penny, która nie wydaje się być przejęta faktem, że Desmond nie dostał pracy u jej ojca oraz mówi mu, że kocha go, gdyż jest on dobrym człowiekiem.

Później Desmond udaje się do jubilera i ogląda zaręczynowe pierścionki. Kiedy przyznaje się sprzedawczyni, że jest niemal spłukany, kobieta oznajmia, że ma coś specjalnie dla niego i pokazuje prześliczny, skromny, elegancki pierścionek. Kiedy Desmond decyduje się go kupić, znienacka sprzedawczyni mówi, że z pewnością nie to miał na myśli, musi oddać jej pierścionek, ponieważ cały czas się waha, następnie zwraca się do niego po imieniu mówiąc, że przecież on nigdy się Penny nie oświadczy, że ją zostawi, a potem weźmie udział w międzynarodowych regatach dookoła świata i tym sposobem trafi na Wyspę, gdzie będzie wpisywał do komputera kod… A jeśli nie zrobi tego wszystkiego, wszyscy zginą! Tylko on jest w stanie ocalić świat, ma cierpieć dla większego dobra! Kiedy Desmond próbuje dowiedzieć się, skąd ta kobieta wszystko o nim wie, ta pyta się, czy Desmond lubi kasztany, po czym zabiera go na spacer. Wskazuje mu mężczyznę w czerwonych trampkach, zauważając ewidentnie słaby gust noszącego je człowieka. Desmond stwierdza, że ta kobieta to wytwór jego sumienia i decyduje się poślubić Penny, jednak w tym samym momencie pobliskie rusztowanie stojące na chodniku zawala się i przygniata mężczyznę w czerwonych butach… Desmond pyta, dlaczego nie zareagowała, skoro wiedziała, co się stanie… Ona odpowiada, że gdyby ostrzegła tego mężczyznę o zawalającej się budowie, następnego dnia zostałby potrącony przez taksówkę, a gdyby powiedziała mu o taksówce, kolejnego dnia poślizgnąłby się w kabinie prysznicowej i tym samym zginął, więc ostrzeganie go nie miało żadnego sensu… Nieodwołalne i nieodwracalne przeznaczenie kieruje życiem każdego z nas… Mówi Desmondowi, że częścią jego przeznaczenia jest udanie się na Wyspę, ponieważ wciskanie przycisku to jedyna naprawdę wielka rzecz, której dokona w całym swoim życiu. Desmond zabiera pierścionek i odchodzi, po drodze mijając punkt werbunkowy do wojska, gdzie przez chwilę przygląda się plakatowi, po czym kontynuuje swój spacer.

Kiedy spotyka się z Penny, jakiś stojący w pobliżu fotograf usiłuje ich namówić na zrobienie sobie wspólnego zdjęcia. Po kilku zmianach tła wybierają takie samo, które widniało na zdjęciu, które Desmond miał przy sobie podczas pobytu na Wyspie. Kiedy Desmond mu się przygląda, niespodziewanie mówi Penelope, że nie może sobie wyobrazić i dalej ciągnąć „tego” i „nas”. Mówi, że nie może wspierać Penny, że nie jest w stanie nawet zapłacić za głupią fotografię, że Penny zasługuje na kogoś lepszego. Dziewczyna jest bardzo zaskoczona tym faktem, a kiedy Desmond zaczyna mówić o drogim mieszkaniu, które opuściła, policzkuje go, po czym mówi, że wyprowadziła się z mieszkania, ponieważ on był zbyt dumny, aby tam mieszkać, a jeśli chce ją zostawić, niech powie jej prosto w twarz, że jest tchórzem, a nie wymyśla fałszywe powody. On odpowiada, że nie jest im sądzone bycie razem… Wracając do baru wyrzuca pierścionek zaręczynowy do Tamizy.

W barze prosi o najtańsze piwo, przyglądając się chwilę stojącej na barku butelce MacCutcheona. Mówi, że świętuje największy błąd swojego życia, a co gorsza ma przeczucie, że już go popełnił w przeszłości. Słyszy tą samą piosenkę, co dzień wcześniej, w TV widzi mecz, o którym mówił dzień wcześniej znajomemu… dociera do niego, że pomylił się o jedną noc i że ciągle może zmienić swój los. Kiedy do baru wchodzi facet z kijem baseballowym Desmond chce ostrzec barmana, aby ten się uchylił co skutkuje tym, że to Desmond otrzymuje cios, pada nieprzytomny na ziemię i…

Budzi się leżąc w dżungli, zupełnie nagi. Widzi resztki swojego ubrania oraz to, co zostało z Bunkra. Jakimś cudem leżące obok zdjęcie Penny i jego jest w bardzo dobrym stanie, zupełnie nie zniszczone przez implozję bunkra. Wpatrując się w nie błaga, aby pozwolono mu wrócić, gdyż tym razem na pewno załatwi wszystkie rzeczy we właściwy sposób…

Przenosimy się do sytuacji na plaży, kiedy Hurley stara się rozdzielić walczących ze sobą Charliego i Desmonda, który nagle zaczyna płakać i mówi, że niezależnie od jego wysiłków, nie może zmienić losu… przeprasza Charliego za to, że chciał go udusić, a ten za to, że nazwał Desmonda tchórzem, równocześnie pytając, co się stało po implozji bunkra. Desmond opowiada, że przed oczami przesunęło mu się całe jego życie, ale kiedy był cały czas na Wyspie, retrospekcje z jego życia się nie skończyły… Zatem: po implozji bunkra Desmond cofnął się do swojej przeszłości i dowiedział się, że przeznaczenia nie można zmienić, widział tam przebłyski swojej przyszłości na Wyspie, a następnie wrócił do „teraźniejszości”, jednak ciągle miał jakieś przebłyski przyszłości, ale tym razem zdecydował się coś z tym zrobić i zmienić bieg wydarzeń…

Jednak w ostatniej scenie mówi Charliemu, że nie miał zamiaru ratować Claire, za każdym razem ratował… Charliego. Gdyby nie zbudował piorunochronu, piorun zabiłby Charliego, gdyby nie rzucił się na pomoc Claire, Charlie zginąłby, próbując ją ratować… Na koniec mówi, że nie może cały czas powstrzymywać wszechświata i niezależnie od tego, co zrobi, Charlie zginie…

CIEKAWOSTKI:
:: Kiedy Desmond spotyka Charlie'go na ulicy, ten śpiewa: "I said maybe/You're gonna be the one that saves me?". To fragment utworu Oasis pod tytułem: "Wonderwall".
:: Zdjęcia promocyjne tego odcinka przedstawiały Hurley'a i Locke'a wspólnie łowiących ryby. Tę scenę wycięto jednak z odcinka.
:: Charles Widmore stwierdza, że whisky MacCutcheon została nazwana po Admirale MacCutcheonie, który zebrał masę medali. W rzeczywistości Admirał MacCutcheon to postać z ekranizacji powieści Juliusza Verne'a: "Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi" (1997), w której grał także Adewale Akinnuoye-Agbaje (Eko).
:: Charlie znajduje w skrytce Sawyera czasopismo "Playpen". Jest to fikcyjny magazyn często wykorzystywany w filmach, np: "Świat według Bundych".
:: Przed budynkiem Widmore Industries, zanim Desmond rzuci swój krawat na ziemię, widzimy starszego mężczyznę w garniturze idącego w stronę Desmonda. Wtedy następuje zmiana ujęcia i mężczyznę zastępuje inaczej ubrany młodzieniec. Po chwili, ujęcie znów się zmienia i wraca mężczyzna w garniturze.
:: Dookoła boiska piłkarskiego można zauważyć między innymi reklamy Apollo Candy, Hanso Foundation, Oceanic Airlines, Mr. Cluck's Chicken Shack, Gannon Car Rentals, Butties Diapers, Radio RPR 103.5.
:: Dużo nieścisłości wkradło się do scenografii londyńskiej, np: taksówka z typowo amerykańskim kogutem, amerykański pub. Także plakat zachęcający do wstąpienia do wojska nie wygląda na brytyjski - gdyby tak było słowo "honor" napisane byłoby w następujący sposób: "honour".
:: Nie ma pewności kiedy dokładnie miały miejsce wydarzenia z retrospekcji Desmonda. Co oczywiste akcja dzieje się po 1995 roku, kiedy opublikowany został utwór "Wonderwall". Jednakże, za plecami Charlie'go przejeżdża nowy Mini i Dodge Caliber. W tle widać także autobusy, które zostały wprowadzone do użytku w 2002 roku. Są to prawdopodobnie błędy produkcyjne, gdyż jak wynika z obliczeń wydarzenia te powinny mieć miejsce na 8 lat przed katastrofą, a więc w 1996 roku (5 lat Desmond spędził w więzieniu i trzy na Wyspie).
:: W biurze Charlesa Widmore'a widać malowidło, które przedstawia: słowo 'Namaste', góry, niedźwiedzia polarnego i Buddę.
:: "Make Your Own Kind of Music" w wykonaniu Cass Elliot to piosenka, którą słychać w pubie. To ten sam utwór, który Desmond odtwarza w bunkrze w odcinku "Man of Science, Man of Faith".

CYTATY:
Locke: Eko nie żyje. Wyspa go zabiła.

Penelope: Wiesz, że nie musisz zatrudniać się u mojego ojca.
Desmond: Nie chodzi o pracę. Chcę, żeby mnie szanował.

Charles Widmore: Dopilnuję, abyś otrzymał posadę w naszym Dziale Administracyjnym. Nie jest to zbyt porywające zajęcie, ale na początek... Porozmawiam z Kadrami.
Desmond: Z całym szacunkiem, ale nie przyszedłem tu ubiegać się o posadę w pana firmie. Przyszedłem prosić o rękę pana córki. Jesteśmy razem już od 2 lat. Penny wprowadziła się do mnie. Kocham ją. Bardzo zależy mi na pana zgodzie.
Charles Widmore: Zaimponowałeś mi, Hume. To szlachetny gest. Wiesz coś na temat tej whisky?
Desmond: Niestety nie.
Charles Widmore: To 60-letni MacCutcheon. Nazwano ją tak po Edisonie MacCutcheonie, admirale Królewskiej Marynarki. Odszedł na emeryturę mając więcej odznaczeń, niż jakikolwiek inny człowiek w całej historii. Resztę życia spędził mieszkając w górach. Admirał MacCutcheon był wspaniałym człowiekiem. To jego najwspanialsze dzieło. Ten łyk jest wart więcej, niż ty zarobiłbyś przez miesiąc. Dzielenie się nim z tobą byłoby marnotrawstwem i obrazą wobec wielkiego człowieka, który go stworzył. Ponieważ ty, Hume, nigdy nie będziesz wielkim człowiekiem.
Desmond: Panie Widmore, wiem, że nie jestem...
Charles Widmore: Nie jesteś... godny wypicia mojej whisky. Więc jak możesz być godny poślubienia mojej córki?

Desmond: Nie mogę tego zrobić. Czego? My... To... Ten związek...
Penelope: O czym ty mówisz?
Desmond: Jak miałbym...? Nie mogę się tobą opiekować. Nie mam pracy, nie mam... Nie stać mnie nawet na głupie zdjęcie. Zasługujesz na kogoś lepszego.
Penelope: Wiem, na co zasługuję. Wybrałam ciebie. Ciebie kocham.
Desmond: Miłość to za mało. Bycie dobrym człowiekiem to za mało. To wszystko dzieje się za szybko. Wprowadziłaś się, malujesz ściany, zmieniasz wystrój. Ja nawet nie lubię czerwonego! Po co wyprowadziłaś się ze swojego apartamentu?!
Penelope: Nie rób tego. Nie udawaj, że ci nie zależy. I nie przeinaczaj faktów. Wyprowadziłam się stamtąd, ponieważ ty byłeś zbyt dumny, żeby tam zamieszkać. Jeśli chcesz, żebym odeszła, jeśli mam cię zostawić, to nie zasłaniaj się tym, co robię, a czego nie. Przynajmniej powiedz wprost, że robisz to, ponieważ jesteś tchórzem.
Desmond: Przykro mi, Penny, ale... bycie razem nie jest nam pisane.

Charlie: I w takim przebłysku zobaczyłeś, że Claire się topi i pobiegłeś ją ratować?
Desmond: Nie ratowałem Claire. Ratowałem ciebie. Dzisiaj rano ty miałeś popłynąć jej na ratunek. Próbowałeś ją ratować... ale utonąłeś. Kiedy miałem wizję, jak piorun uderza w dach, to ciebie poraził prąd. I kiedy usłyszałeś, że to Claire jest w wodzie, utonąłeś próbując ją ratować. Dlatego ja popłynąłem, żebyś ty nie musiał. Próbowałem, bracie. Dwa razy próbowałem cię ocalić, ale... wszechświat zawsze wszystko koryguje. Nie mogę w nieskończoność tego robić. Przykro mi. Przykro mi... ale cokolwiek bym nie zrobił, ty i tak zginiesz, Charlie.

Sterujący łodzią Sawyer umila sobie czas, podśpiewując pod nosem, co bardzo irytuje Kate. Po chwili dziewczyna mówi, że muszą zawrócić, ponieważ nie mogą zostawić Jacka. Karl zwraca im uwagę, że jeśli zostaną złapani, z pewnością nie ujdą z życiem, a następnie mruczy słowa, które były częścią psychodelicznego wideo: „Bóg kocha cię tak, jak kochał Jakuba”. Sawyer udaje, że jest mu przykro, iż nie mogą wrócić po Jacka.

Tom przychodzi do celi Jacka mówiąc, że chcą go przenieść w inne miejsce. Jack rozumie przez to, że Inni chcą go zabić, jako że wypełnił on już swoje „zadanie”, przeprowadzając operację na Benie. Zdziwiony Tom pyta, za jakich ludzi Jack ich uważa, na co lekarz przypomina porwane dzieci, powieszenie Charliego na drzewie, porwanie Claire... Stukając w szklaną szybę pomieszczenia Tom sugeruje, że wręczy Jackowi kamienie na stłuczenie szklanego domu, w którym się obecnie znajduje... Kiedy wyprowadza on Jacka w kajdankach, na korytarzu mijają skutą Juliet, którą grupa Innych umieszcza w byłej już celi Jacka. Całej scenie przygląda się tajemnicza blondynka.

W retrospekcji widzimy Jacka... na wakacjach? Na tropikalnej plaży Jack próbuje poskładać latawiec, jednak idzie mu marnie do czasu, kiedy przyłącza się do niego przypadkowa Azjatka, wcześniej mu się przyglądająca i wyśmiewająca jego poczynania. Po puszczeniu latawca dziewczyna przedstawia się jako Achara i obdarza Jacka szerokim uśmiechem.

Na wyspie Jack został przeniesiony do klatki, którą wcześniej zajmował Sawyer. Kiedy Tom przynosi mu kanapkę lekarz mówi mu prosto w twarz, że Juliet je dla niego grillowała, a następnie pyta o kobietę, która była obecna przy zamianie celi. Tom nazywa ją „szeryfem” i jednocześnie informuje, że Juliet ma kłopoty. Jack nie pozwala Tomowi dokończyć pytania o jego przyjaciół, którzy zostawili go, uciekli i bardzo szybko przyrzekli, że po niego nie wrócą i kończy „pogawędkę”.

Kate jest zdania, że razem z Sawyerem powinni okrążyć Wyspę na łodzi aż do momentu, w którym ujrzą obóz rozbitków, jednak Sawyer uważa ten pomysł za głupi. Nie mają przecież mapy ani jedzenia, nie mogą również nawigować w ciemności.

honey_moon · Wysłany: 0:17:31 04-04-07 Temat postu:

cd

Kiedy Kate proponuje, że sama posteruje, Sawyer autorytarnie decyduje, że dobiją do brzegu i przenocują na skraju dżungli. W czasie noclegu Kate próbuje wypytać Karla o Innych i dowiaduje się, że na tamtej wyspie jedynie pracują, natomiast mieszkają na tej samej Wyspie co rozbitkowie. Karl twierdzi również, że poprzez porwanie dzieci Inni zapewnili im lepsze życie od życia rozbitków. Następnie zdradził, że nocami razem z Alex przyglądali się gwiazdom i nadawali im własne imiona, siedząc w swoim ogródku.

Jack kilkakrotnie naciska przycisk z narysowanymi sztućcami, jednak przestaje, będąc za każdym razem porażonym prądem. Po chwili do klatki podchodzi zaaferowana Juliet mówiąc, że w szwy Bena wdała się infekcja, jednak Jack odmawia udzielenia pomocy. Lekarka próbuje go przekonać mówiąc, aby zrobił to „nie dla nich, lecz dla niej”. Kiedy Jack myśli, że Juliet chce mu pomóc, aby móc wrócić do domu, ta odpowiada, że raczej dlatego, że znajduje się w kłopotach, ponieważ zabiła kogoś i że jest to skomplikowane. Jack natychmiast to upraszcza – nie pomoże Benowi ani ze względu na Juliet, ani na nikogo innego.

Jack z Acharą siedzą w tajskiej restauracji, próbując lokalną specjalność przyrządzoną przez brata dziewczyny. Achara mówi, że jej brat go polubił, na co Jack ripostuje, że przecież jest człowiekiem „do lubienia”. Achara chce wiedzieć, dlaczego Jack nie umie składać latawców, jednak przerywa mu, kiedy zaczyna opowiadać on o swoim ojcu mówiąc, że nie jest tym zainteresowana. Po chwili jakiś mężczyzna przynosi dziewczynie kopertę pełną pieniędzy, którą Achara nazywa „darem”...

Do klatki podchodzi blondynka, którą widzieliśmy w jednej z pierwszych scen odcinka. Odczytuje tatuaże Jacka, napisane po chińsku. Uważa je za ironiczne, następnie pytając, czy Jack zna ich treść. Na stanowczą odpowiedź Jacka, który zapewnia, że zna ich treść mówi, że w chińskim wiele rzeczy zostaje zgubionych w trakcie tłumaczenia. Kobieta przedstawia się jako Isabel i „zaprasza” Jacka na przesłuchanie do pokoju, z którego wychodzi Alex. Isabel poleca jej odwiedzić ojca, a Jack staje twarzą w twarz z Tomem i Juliet. „Pani Szeryf” pyta Jacka, czy to, co mówił o Juliet podczas operacji to rzeczywiście prawda, jednak lekarz zaprzecza twierdząc, że chciał jedynie wywołać chaos wśród Innych tak, aby szanse ucieczki dla jego przyjaciół były większe. Na pytanie Isabel, dlaczego kłamie odpowiada, że chciałby już wrócić do swojej klatki.

W Phukecie, Achara przychodzi do Jacka w nocy, jednak on chce coś o niej wiedzieć, zanim się z nią prześpi...

Kiedy Jack budzi się rano, widzi ludzi obserwujących jego zachowanie w klatce. Po chwili podchodzi do niego Cindy, stewardessa z lotu 815... wszyscy ci ludzie to osoby porwane z samolotu. Cindy tłumaczy, że przyszli tutaj, aby obserwować. W tym momencie mała dziewczynka mówi jej coś na ucho, a Cindy pyta, jak się miewa Ana-Lucia... To do reszty denerwuje i tak już poirytowanego Jacka, który wrzeszcząc każe im pójść obserwować to, co mają obserwować...

Kate zauważa, że Karl zniknął i budzi Sawyera. Po chwili grozy słyszą jednak jego płacz w dżungli. Mimo że Kate wyrywa się, aby porozmawiać z chłopakiem, Sawyer bierze to na siebie. Tłumaczy Karlowi, że warto jest walczyć o dziewczynę, którą się kocha i doradza mu, że powinien wrócić po Alex... nawet jeśli będzie kosztowało go to życie.

Alex niszczy kamerę skierowaną na klatkę Jacka i podchodzi do niej, aby porozmawiać z lekarzem. Chce wiedzieć, dlaczego Jack uratował Benowi życie po tym wszystkim, czego od niego doznali rozbitkowie i Jack osobiście. Jack domyśla się, że Alex jest córką Bena, chce też wiedzieć, co dzieje się z Juliet. Ta akurat jest sądzona za zabicie Danny’ego i Alex tłumaczy, że zrobiła to, aby pomóc uwolnić Kate i Sawyera. Jack odpowiada, że uratował Bena ponieważ obiecał mu, że tak zrobi a następnie pyta, czy Ben nadal jest tu dowódcą. Postanawia mu pomóc.

Wpada następnie na salę operacyjną i ironizuje na temat poziomu wyszkolenia chirurgicznego wśród Innych. Ben ripostuje, że mieli bardzo dobrego chirurga – Ethana... Jack uświadamia Benowi, że bez ścisłej i stałej opieki lekarza może się pojawić wiele komplikacji łącznie z trwałym kalectwem. Ben zdaje sobie sprawę, że taka opieka będzie go kosztować i pyta o cenę. Kiedy dowiaduje się, że Jack chce uratować Juliet bezlitośnie informuje go, że on (Jack) jej nie obchodzi, niezależnie od tego, jak się zachowuje, jednak chirurg nie zmienia swoich warunków, na które Ben ostatecznie przystaje.

W retrospekcji Jack śledzi swoją dziewczynę, która wychodzi z klubu ze striptizem i udaje się w nieznanym kierunku. Wpada do pomieszczenia, do którego wcześniej weszła Achara i ciekawie rozgląda się po nim... wygląda na salon tatuażu. Dziewczyna jest wściekła, że Jack ją śledził tłumacząc, że to jej miejsce pracy, a on nie powinien tu przychodzić. Kiedy Jack śmieje się, że jej „wielkim sekretem” jest bycie artystką tworzącą tatuaże, ta odpowiada, że to nieprawda, gdyż ona widzi, kim ludzie naprawdę są, a jej praca to nie dekoracja, a określanie ludzi. Kiedy Jack prosi ją o zdradzenie jego „definicji” ta wpada w panikę i próbuje się wywinąć mówiąc, że jest on „nietutejszy” i dlatego nie może mu tego powiedzieć, jednak ten naciska. Mówi mu, że jest liderem, wielkim człowiekiem, ale przez to jest samotny, przestraszony i wściekły. Jack zmusza dziewczynę, aby wytatuowała mu to na ramieniu...

Alex przerywa naradę Innych dostarczając Isabel notkę napisaną przez Bena, która po jej przeczytaniu oświadcza, że egzekucja Juliet została odwołana, jednak kobieta będzie „naznaczona”. Wszyscy wyglądają na zszokowanych.

Kiedy następnego dnia Jack próbuje puszczać na tajskiej plaży latawiec, podchodzi do niego 6 mężczyzn, którzy, po przeczytaniu tatuażu Jacka, boleśnie go biją i każą mu opuścić kraj. Na plaży widzimy płaczącą Acharę, przyglądającą się tej scenie.

Juliet przynosi Jackowi cudownie wygrillowaną kanapkę, a on prosi ją, aby pokazała, w jaki sposób została naznaczona. Kiedy pokazuje mu opuchnięte i zaczerwienione miejsce, gdzie możemy zauważyć gwiaździście wyglądający znak, Jack mówi jej, aby zerwała rosnące w pobliżu liście aloesu, które po połamaniu przykłada jej do pleców. Na pytanie kobiety Jack odpowiada, że pomógł jej, gdyż tylko działając razem są w stanie doprowadzić do tego, aby Ben puścił ich oboje z powrotem do domu, jak im wcześniej obiecał. Juliet oznajmia mu, że niedługo wszyscy przeniosą się na Wyspę, którą Ben nazywa „domem”.

Sawyer oznajmia Kate, że wypuścił Karla jako, że stanowił on cel, a on chce po prostu wrócić do obozu. Kiedy Kate wyrzuca mu, że podejmuje wszystkie decyzje bez porozumienia z nią lub wbrew jej woli Sawyer broni się mówiąc, żeby nie zrzucała teraz całej winy na niego. Kate myśli, że Sawyer mówi o Jacku, ale nie – mówi o tym, co zaszło między nimi i uważa, że Kate zrobiła to tylko dlatego, iż myślała, że Sawyer jest już trupem. Mieszanina uczuć na twarzy Kate nie pozwala poznać odpowiedzi na pytanie, czy Sawyer ma rację czy nie. Po chwili konsternacji ruszają w kierunku obozu.

Na wyspie Inni zbierają się do odpłynięcia. Stojąca na brzegu Isabel czyta tatuaże Jacka: „Mimo iż chodzi pomiędzy nami, nie jest jednym z nas”. Jack odpowiada, że tak jest napisane, jednak znaczenie jest inne...

Sawyer i Kate znajdują w lesie pochodnie, Karl spogląda w gwiazdy, to samo w tym czasie robi Alex. Juliet i Jack przyglądają się niebu i sobie podczas podróży statkiem...

CIEKAWOSTKI:
:: Tytuł odcinka może odnosić się do: Księgi Wyjścia, książki Roberta Heinleina pod tym samym tytułem lub do nazwanych tak samo piosenek U2 i Iron Maiden.
:: Sawyer śpiewa na łodzi piosenkę "Show Me The Way To Go Home", tę samą, którą śpiewał bohater filmu "Szczęki" zaraz przed tym jak jego łódź została zaatakowana przez rekina.

CYTATY:
Jack: Jeśli macie mnie zabić, to przynajmniej okażcie mi szacunek i nazwijcie to po imieniu.
Tom: Dlaczego mielibyśmy cię zabić?
Jack: Nie jestem wam już potrzebny.
Tom: Za kogo ty nas masz, Jack?
Jack: Nie wiem, Tom. Za ludzi, którzy porwali kobietę w ciąży, którzy powiesili Charliego na drzewie, którzy wywlekają moich przyjaciół z dżungli, którzy porywają dzieci. Właśnie tacy jesteście.

Kate: Ta wyspa, na której byliśmy? Mieszkacie tam?
Karl: Tylko pracujemy. Nad różnymi projektami.
Sawyer: Jasne. Np nad projektem "Porwać dzieciaka z tratwy."

Sawyer: Spotykałem się z wieloma dziewczynami. Jedne były warte zachodu, inne nie. Raz na jakiś czas trafia się taka, z którą wymyślasz głupie nazwy dla gwiazd. Ta dziewczyna... Alex vel. Proca...
Karl: Alex.
Sawyer: Tak. Kochasz ją?
Karl: Ponad wszystko.
Sawyer: Więc wracaj tam, gdzie są te wasze ogródki i ją odzyskaj.
Karl: Jeśli mnie złapią, tym razem mnie zabiją.
Sawyer: Ale i tak warto spróbować.

Isabel: Przebywa w naszym gronie, ale nie jest jednym z nas. To właśnie masz wytatuowane. Tak brzmi to zdanie.
Jack: Ale znaczenie ma inne.

W pierwszej scenie odcinka widzimy młodego chłopca niosącego skrzynkę z narzędziami w kierunku zepsutego samochodu. Po chwili podchodzi do niego jego ojciec i pyta, czy udało mu się już naprawić auto... Kiedy chłopiec zaprzecza, ojciec nakłania go do podjęcia próby uruchomienia samochodu. Wsiadają oboje do auta, jednak próby zapalenia samochodu bez uprzedniej wymiany części spełzają na niczym. Chłopiec mówi, że to głupota, jednak ojciec przekonuje go, że należy mieć wiarę i zawsze podejmować próby, nawet kiedy wszystko zdaje się wskazywać nas na porażkę. Chwilę później ojciec oznajmia, że musi pojechać do Vegas z powodu pracy i dlatego muszą przełożyć ich wycieczkę na inny dzień. Na pocieszenie ojciec daje chłopcu batonik oraz ironicznie komentuje zakaz jedzenia słodyczy nałożony przez mamę chłopca... to Hugo! Na jego twarzy maluje się niepewność, kiedy patrzy za odjeżdżającym na motorze ojcem...

Na Wyspie, Hurley przy grobie Libby opowiada o ostatnich wydarzeniach, które miały miejsce od czasu odpłynięcia Michaela. Mówi, że wszyscy się boją i że tylko będąc przy niej czuł się bezpiecznie. Tęskni za nią.

W następnej scenie Hurley podchodzi do golącego się Charliego i rozpoczynają rozmowę o „przepowiedni” Desmonda dotyczącej rychłej śmierci Charliego. Hurley twierdzi, że to jego wina, ponieważ on jest przeklęty... ich rozmowę przerywa Vincent, który nadbiega z wysuszoną ręką trzymającą w ręku klucz. Charlie nie podziela entuzjazmu Hurleya, który bez obaw biegnie za psem do dżungli usiłując go złapać... Vincent doprowadza Huga do... starego, rozbitego vana, znajdującego się w samym środku dżungli. Widzimy również zwłoki mężczyzny (Rogera), ubranego w kostium DHARMY. To jego rękę przyniósł na plażę pies.

W retrospekcji widzimy Tricię Tanakę, reporterkę telewizyjną, która przeprowadza z Hurleyem wywiad po tym, jak wykupił on Mr. Clucka i zatrudnił swojego byłego szefa na stanowisku sprzedawcy. Hurley wyraźnie nie jest przygotowany do wywiadu, a kiedy Tricia pyta go o szczęście, którego na pewno doświadczył po wygraniu na loterii, zaczyna wymieniać nieszczęścia, które mu się przytrafiły: śmierć dziadka, pożar w nowo kupionym domu, ucieczkę jego dziewczyny z przyjacielem... Zdenerwowana Tricia przerywa wywiad i prosi o pozwolenie na zrobienie kilku zdjęć w środku... Przesądny Hurley chce odmówić, jednak reporterka stawia na swoim. Chwilę później w Mr. Clucka uderza... meteoryt.

Na plaży rozbitkowie sporządzają listę zapasów, które posiadają, a Sun próbuje nauczyć Jina angielskiego, mówiąc do niego wyłącznie w tym języku. Jinowi bardzo się to nie podoba. Zaaferowany Hurley próbuje zwerbować grupę, która mogłaby mu pomóc naprawić samochód uważając, że tego właśnie potrzebują rozbitkowie po dramatycznych przeżyciach ostatnich dni... jedynie niewiele rozumiejący Jin zgadza się pójść z Hurleyem.

Kate i Sawyer znajdują się bardzo blisko obozu. Kate po raz kolejny jest poirytowana faktem, że zostawili Jacka samego i zastanawia się, jak wytłumaczą to rozbitkom, na co Sawyer odpowiada, że może powinni zadać im pytanie, dlaczego nikt nie przyszedł im z pomocą... Nieuważny Sawyer następuje na lotkę z bunkra i potrzebuje pomocy Kate aby ją wyciągnąć z buta. Kate mówi mu, że jeśli tylko powiedziałby on „przepraszam”, mogliby zacząć od nowa, z czystym kontem. Sawyer robi aluzję do „Małego Domku na Prerii”, jednak swobodny nastrój między dwójką zostaje przerwany, kiedy Sawyer mówi, że nie ma za co przepraszać... Kate komentuje: „Witaj w domu, Sawyer”.Kiedy rozbitkowie ich zauważają, natychmiast biegną w ich stronę i radośnie się z nimi witają.

Po zniszczeniu Mr. Clucka Hurley jedzie do domu, gdzie... czeka go kolejna niespodzianka: jego ojciec po 17 latach wrócił na łono rodziny... Hugo oczywiście jest przekonany, że ojciec pojawił się wyłącznie z powodu jego wygranej, matka natomiast próbuje wytłumaczyć mu, że jego pech się skończył.

W samochodzie Hurley i Jin znajdują puszki z piwem DHARMY i próbują postawić samochód na koła.

Na plaży natomiast Charlie chce się dowiedzieć od Desmonda, kiedy dokładnie ma się spodziewać swojej śmierci. Początkowo Desmond próbuje się wymigać mówiąc, że był pijany, jednak Charlie nie daje za wygraną. Desmond mówi mu, że to „nie działa w ten sposób”. Po chwili podchodzi do nich zdenerwowany Sawyer pytając, gdzie podziały się jego rzeczy: książki, jedzenie, pornosy, butelka szkockiej... Desmond wyznaje, że szkocką wypili w trójkę: on, Charlie i Hurley...

Sawyer odnajduje Jina i Hurleya w dżungli i zaskoczony przygląda się ich poczynaniom. Hugo bardzo żywiołowo reaguje na jego widok, niezmiernie ciesząc się z faktu, że Sawyer i Kate przeżyli. Nie przejmuje się za bardzo Jackiem, ponieważ „wszystko idzie w dobrym kierunku i na pewno dobrze się ułoży”. Po usłyszeniu o obecności piwa w samochodzie, Sawyer zgadza się pomóc.

Sayid wypytuje Kate o Jacka, Michaela i Walta oraz o łodzie posiadane przez Innych. Kate mówi im, że Inni mieszkają na tej samej Wyspie, a następnie wyrusza po pomoc w uwolnieniu Jacka... jednak nie mówi, od kogo chce ją otrzymać.

W kolejnej retrospekcji Hurley je z rodzicami kolację. Nadal pozostaje nieufny w stosunku do ojca i wymaga od niego, aby się wyniósł, jednak matka nalega, aby ojciec został, ponieważ „ona także ma swoje potrzeby, które nie były zaspokajane od 17 lat”. Każe również Hurleyowi zaprowadzić ojca do garażu i pokazać mu wrak samochodu, który usiłował naprawić będąc chłopcem...

Po odwróceniu auta rozbitkowie zaczynają myśleć nad możliwością uruchomienia go... Sawyer szybko daje sobie spokój i otwiera piwo, Jin po kilku chwilach również stwierdza, że nie da rady naprawić grata. Jedynie Hurley nie traci wiary i próbuje przekręcić kluczyk w stacyjce.

Ojciec budzi Hurleya, śpiącego ze słuchawkami na uszach tak, aby nie słyszeć nocnych sypialnianych igraszek rodziców... przekonuje Hurleya, żeby poszedł z nim w jedno miejsce, gdzie mu udowodni, że nie ma żadnej klątwy. Jeśli to mu się nie uda, Hurley będzie mógł pojechać do Australii, tak, jak planował wcześniej. Ojciec zabiera go do... wróżki, która z tarota czyta „koleje losu” Hurleya – wielką wygraną, niepewność, przeklęte Liczby oraz śmierć krążącą wokół Hurleya. Następnie prosi go o zdjęcie ubrania tak, aby mogła odczynić urok. Sceptyczny od początku Hugo wypytuje wróżkę, czy została namówiona do odegrania tej farsy przez jego ojca. Początkowo kobieta zaprzecza, jednak kiedy Hugo oferuje jej 10 000 dolarów, przyznaje się i potwierdza domysły chłopaka.

Przy samochodzie Sawyer uczy Jina podstawowych słówek: samochód, piwo... a siedzący niedaleko Hurley modli się o wiarę. Kiedy Sawyer rzuca w jego stronę piwo, którego Hurley nie łapie, Hugo zauważa pochyły stok i wpada na szaleńczy pomysł. Odnajduje na plaży Charliego mówiąc mu, że może przekonać się, czy przepowiednia Desmonda naprawdę działa... poprzez uruchomienie odnalezionego w dżungli samochodu. W międzyczasie Sawyer uczy Jina trzech zwrotów, które należy mówić każdej kobiecie: „Przepraszam. Miałaś rację. Nie wyglądasz w tych spodniach grubo”... przerywa im Hurley z Charliem mówiąc, że mają robotę do zrobienia. Sawyer jak zwykle stara się go zbyć rzucając jednym z przezwisk, jednak ten jest tak zdesperowany, że zbiera się na odpowiedzenie na zaczepkę i dogryzienie nietykalnemu dotąd Sawyerowi. Ten, będąc pod wrażeniem, natychmiast zmienia zdanie i przyłącza się do planu uruchomienia auta: razem z Jinem i Charliem popychają samochód, w którym siedzi Hurley. Na skraju stromego zbocza Hurley zatrzymuje się i próbuje zwerbować ochotników, którzy razem z nim będą eksperymentalnie próbowali zjechać na dno doliny... jedynie Charlie się zgadza.

Do pakującego się Hurleya przychodzi ojciec, który przyznaje, że początkowo chodziło mu tylko o pieniądze, jednak po tym, co zobaczył, zmienił zdanie. Namawia Hurleya do pozbycia się całej wygranej kwoty i rozpoczęcia nowego wspólnego życia, nowego rozdziału... Może mogliby pojechać na już dawno obiecaną wycieczkę do Wielkiego Kanionu...? Kiedy Hurley wychodzi z walizką ojciec mówi mu, że będzie na niego czekał, aż wróci z Australii.

Po kilku chwilach grozy przy niekontrolowanym zjeździe i deklaracjach Hurleya, że mocno wierzy w uruchomienie samochodu, nagle silnik się włącza, a z radia płynie muzyka... Całą czwórkę facetów ogarnia niepohamowana radość. Widać, że jest to dla nich ogromne odprężenie i odstresowanie po wydarzeniach, w których uczestniczyli wcześniej.

Jin przynosi Sun kwiatka, Charlie opowiada uśmiechniętej Claire o swoich przygodach... Sawyer z gorzkim wyrazem twarzy otwiera samotnie piwo, a Hurley siedzi w samochodzie i zapewne myśli o swoim ojcu...

Wędrującą samotnie po dżungli Kate doganiają Locke i Sayid, którzy robią jej wyrzuty, że sama zdecydowała się na taką wyprawę. Kate argumentuje, że mieli za małą motywację. Locke protestuje, że nie wiedzieli, gdzie mają szukać, lecz teraz się to zmieniło... Sayid trochę ironicznie komentuje, że to przez napis wyryty na lasce Mr. Eko, który John wziął za drogowskaz... Ich rozmowę przerywają strzały... Kate krzyczy, że wszystko jest w porządku i zaczyna rozmawiać z Danielle, prosząc o pomoc w poruszaniu się po Wyspie, którą ona zna najlepiej. Chce dostać się do obozu Innych i uważa, że Danielle powinna być zainteresowana, ponieważ kiedy przebywała u Innych poznała około 16-letnią dziewczynę o imieniu Alex i podejrzewa, że może być ona córką Rousseau.

CIEKAWOSTKI:
:: Plany, które znalazł Sawyer to mapa drogi do Łabędzia.

CYTATY:
Jin: Przepraszam.
Sawyer: Dobrze. Mów dalej.
Jin: Miałaś rację.
Sawyer: Punkt numer 2. Dalej.
Jin: Te spodnie wcale cię nie pogrubiają.
Sawyer: Właśnie tak! To jedyne trzy rzeczy, które trzeba mówić kobietom.
Hurley: Dalej, wstawajcie. Mamy robotę.
Sawyer: O co ci chodzi, ciężka artylerio?
Hurley: Zamknij się, pustogłowy kurduplu.
Sawyer: Touché.

Hurley: Pomożesz nam go naprawić?
Sawyer: Niby dlaczego?
Hurley: Bo w środku jest piwo.

Przechadzający się po plaży Sawyer, wyraźnie szuka Kate. Zauważa grupę rozbitków, którzy przygotowują miejsce do postawienia stołu pingpongowego. Hurley informuje go, że Jin znalazł blat stołu podczas zbierania drewna na opał i przypuszcza, że wylądował tam po eksplozji (implozji?) bunkra. Na pytanie o Kate, Hurley wyraża zdziwienie, że jeszcze nie wróciła, jednak nie przejmuje się za bardzo tą sprawą. Chwilę później Sawyer widzi Paulo trzymającego „jego” magazyny. Paulo wyjaśnia, że teraz grupa dzieli się swoimi zapasami, tak więc rzeczy Sawyera zostały rozdysponowane pomiędzy wszystkich.

Locke, Sayid, Kate i Danielle poruszają się po dżungli, cały czas posuwając się według wskazówki wyrytej na kiju Mr. Eko (305 stopni na kompasie). W ciągu 2 dni marszu nie natknęli się na nic godnego uwagi, jednak Locke jest przekonany o słuszności wybranej drogi, w przeciwieństwie do Sayida. Kiedy oddala się on w celu zebrania owoców, słyszy nagle… dzwonek wiszący na szyi pasącej się w pobliżu krowy. Chwilę później słyszy przywołujący ją gwizd i zaintrygowany, podąża za krową, która doprowadza go do farmera – jednookiego mężczyzny, którego widzieli rozbitkowie na ekranie w stacji Perła.

Na plaży Sawyer przynosi reszcie rozbitków piłeczkę pingpongową, której im brakowało, jednak chce zawrzeć układ: odda im ją jedynie wtedy, kiedy pozwolą mu ze sobą zagrać o jego rzeczy. Najlepszy z rozbitków ma się zmierzyć z Sawyerem. Ford jest tak pewny swego, że nie przewiduje możliwości przegranej, jednak pozwala rozbitkom przedstawić ich warunki. Po krótkiej naradzie z mężem, Sun proponuje, aby w razie przegranej Sawyer przez tydzień nie mógł używać przezwisk w stosunku do rozbitków.

Grupa poszukująca Jacka obserwuje dom farmera z ukrycia. Sayid wręcza Kate broń tłumacząc, że jeśli podejdzie do farmera nieuzbrojony zwiększy szanse na zdobycie zaufania nieznajomego i wyciągnięcie z niego informacji. Danielle decyduje się wycofać z całego planu mówiąc, że udało jej się przeżyć na Wyspie tyle lat między innymi dlatego, że nigdy nie dążyła do tego typu konfrontacji.

W retrospekcji widzimy Sayida pracującego w kuchni Le Portail D’Arabie, arabskiej restauracji znajdującej się w Paryżu. Zostaje on poproszony do sali głównej, gdzie klient imieniem Sami chwali przygotowane przez niego jedzenie i proponuje mu pracę w jego nowo otwartej restauracji. Nieufny Sayid wątpi, aby ktokolwiek chciałby zatrudnić kucharza na podstawie tylko jednego posiłku, jednak Sami tłumaczy, że również jest Irakijczykiem. Twierdzi, że „outsiderzy” muszą sobie pomagać w obcym kraju, a poza tym jego szef kuchni właśnie zrezygnował.

Sayid powoli zbliża się do farmy, bacznie obserwując okna i drzwi chaty. Niespodziewanie jednooki mężczyzna wyłania się z bronią i postrzela Irakijczyka w ramię. Chcącą biec na pomoc Kate powstrzymuje Locke, a mężczyzna krzyczy, że „nie przekroczył linii, takie były warunki rozejmu”. Sayidowi udaje się powiedzieć, że nie jest tym, kim mężczyzna myśli, wyjawia, że jest rozbitkiem i przeżył katastrofę samolotu. Mężczyzna wychodzi z domu, a Kate i Locke ruszają, aby go rozbroić. Mężczyzna przedstawia się jako Mikhail Bakunin, ostatni żyjący członek Inicjatywy Dharma. Wspólnie wnoszą Sayida do domu, gdzie Bakunin zręcznie zajmuje się opatrzeniem Sayida tłumacząc, że zdobył doświadczenie w Afganistanie w Armii Sowieckiej. Mikhail opowiada swoją historię, mówiąc między innymi o tym, jak jego pułk został rozwiązany po zakończeniu Zimnej Wojny. Czując potrzebę zrobienia czegoś dobrego odpowiedział na ogłoszenie umieszczone w gazecie: „Czy chcesz uratować świat?” i w ten sposób trafił do Dharmy. Twierdzi, że pozostaje na Wyspie od 11 lat, zajmując się stacją The Flame (Płomień), odpowiedzialną za komunikację ze światem zewnętrznym.

W czasie, gdy Bakunin opowiada tą historię Sayidowi, Kate i Locke przeszukują dom. Locke odnajduje włączony komputer, zapraszający go do gry w szachy.

Kilka lat temu Dharma stworzyła program „czystki przeciw wrogom”, jednak Mikhail nie brał w nim udziału. W rezultacie, wrogowie pozwolili mu przeżyć pod warunkiem, że nie przekroczy on linii wytyczonej wokół jego domu. Zabrali oni jedynie dwie krowy, co skłania Kate do zastanowienia się, dlaczego nie wzięli również anteny satelitarnej, którą rozbitkowie widzieli na dachu domu Bakunina. Mikhail odpowiada, że jest ona zepsuta od lat, a poza tym wrogowie, kimkolwiek są, znajdowali się na Wyspie długo przed Inicjatywą Dharmy.

W retrospekcji Sayid odwiedza Samiego w jego restauracji, gdzie zostaje przedstawiony żonie właściciela. Na jej rękach widzimy rozległe blizny. Powitanie zostaje przerwane, kiedy kobieta potwierdza, że Sayid to „on”, co skutkuje natychmiastowym atakiem znajdujących się w Sali mężczyzn. Sami kopie Sayida w głowę, pozbawiając go przytomności.

W czasie zszywania rany Sayida, Mikhail strofuje kotkę, Nadię, za darcie pazurami dywanu. Następnie idzie zobaczyć, co porabia Locke i znajduje go pochłoniętego grą w szachy. Wyjaśnia, że program ten został napisany przez trzech Wielkich Mistrzów i że oszukuje, dlatego jemu również nie udało się jeszcze z nim wygrać. Locke nie dowierza temu, aby program umiał oszukiwać…

W tym samym czasie Kate pyta Sayida, dlaczego Inni pozwolili Mikhailowi przeżyć po czystce, którą zorganizowała Dharma. Sayid twierdzi, że odpowiedź jest prosta – Mikhail nie jest członkiem Dharmy, jest Innym, a na dodatek nie przebywa w domu sam.

Na plaży Sawyer rozpoczyna tenisowy pojedynek z Hurleyem, który okazuje się bardzo dobrym graczem.

Bakunin wyjaśnia, że na Wyspie znajduje się sieć kablowa, łącząca poszczególne stacje i umożliwiająca komunikację pomiędzy nimi. Potwierdza również istnienie kabla prowadzącego do oceanu (to ten sam kabel, który odkrył Sayid przed spotkaniem Danielle). Kabel ten prowadzi do podwodnej boi, która wysyła sygnały naprowadzające podwodne łodzie na Wyspę. Jest on przekonany, że wrogowie zniszczyli lub zawładnęli łodziami, co tłumaczyłoby, w jaki sposób zdołali się oni dostać na jacht Sun, w czasie kiedy Sayid i Jin czekali na Innych na brzegu. Gdy Sayid podpuszcza Mikhaila mówiąc, że udało im się przynajmniej zabić jednego z Innych ten nie wytrzymuje i sugeruje „przeniesienie gry na następny poziom”, skoro wszyscy wiedzą, kto jest kim, po czym atakuje Sayida. Po krótkiej ale gwałtownej szamotaninie Kate udaje się ogłuszyć Bakunina.

Sami mówi Sayidowi, że został rozpoznany jako człowiek, który torturował jego żonę. Sayid przyznaje się, że imię, którym się przedstawił, było fałszywe i że torturował ludzi podczas wojny, jednak na pewno nie torturował żony Samiego, ponieważ pamięta twarz każdej ze swoich ofiar. Sami mu nie wierzy, gdyż jego żona pamiętała twarz swojego oprawcy tak dobrze, że zdołała rozpoznać Sayida po krótkim i przelotnym zauważeniu go w pracy.

Na farmie Sayid tłumaczy Locke’owi i Kate, że zrodziły się w nim podejrzenia, kiedy przed domem zobaczył koni osiodłanego dla znacznie niższej od Mikhaila osoby i że prawdopodobnie Inni wysłali do Flame kogoś po utraceniu łączności. Następnie odsuwa dywan, pod którym zauważamy wejście do właściwej części stacji.

Żona Samiego zostaje przyprowadzona przed oblicze Sayida, który pozostaje przykuty do podłogi. Sami zaczyna go bić i torturować, próbując zmusić go do przyznania się do torturowania jego żony. Kiedy jednak Sami sięga po metalowy pręt, jego żona powstrzymuje go twierdząc, że „to wystarczająca dawka na jeden dzień”. Sami ulega, jednak przestrzega Sayida, że z pewnością wróci nazajutrz.

W czasie gdy Kate i Sayid schodzą do podziemnej części bunkra, Locke pilnuje nieprzytomnego Mikhaila. Sayid zauważa, że ściany bunkra są obwieszone ładunkami wybuchowymi. Na górze, Locke po raz kolejny zasiada przed ekran komputera. Sayid znajduje półki pełne instruktaży Dharmy. Locke’owi udaje się wygrać, w konsekwencji na ekranie pojawia się wideo z Dr. Candle, podającym kolejne kody mające umożliwić komunikację z innymi stacjami lub światem zewnętrznym. Kiedy okazuje się, że sonar i satelita nie działają, Dr. Candle mówi, że w razie ataku wrogów, należy wcisnąć kod 77. Kiedy Locke zamierza wstukać kod, pojawia się Bakunin i przystawia mu nóż do gardła. W piwnicy Kate zostaje zaatakowana przez Mrs. Klugh, ale Sayidowi udaje się opanować sytuację. Po wyjściu na górę widzą, że Locke został wyprowadzony na zewnątrz przez trzymającego go „na muszce” Bakunina. Mrs. Klugh przeprowadza z Bakuninem po rosyjsku rozmowę, której finałem jest zastrzelenie jej przez Mikhaila. W wyniku bójki Bakunin zostaje powalony na ziemię. Prosi o śmierć, jednak Sayid daruje mu życie.

Na plaży Hurley przeprasza Sawyera za tak wysoką wygraną tłumacząc, że grał często w ping-ponga w piwnicy swojej mamy.

W czasie gdy Kate zbiera zapasy ze stacji, Locke po raz kolejny zasiada do komputera i zastanawia się nad wciśnięciem kodu 77. W tym samym czasie Sayid wyprowadza Mikhaila poza dom, próbując przywołać Danielle z dżungli. Bakunin przyznaje, że nigdy nie był członkiem Dharmy, ale przeprowadził się do stacji Flame po czystce. Sayid pokazuje mu odnalezioną przez siebie mapę z okablowaniem Wyspy, prowadzącą od Płomienia do miejsca oznaczonego jako „baraki”. Mikhail nie odpowiada, jednak przestrzega, że w momencie, kiedy Sayid będzie mniej czujny niż zwykle, z pewnością go zaatakuje. Danielle podchwytuje ten wątek i pyta po co mają utrzymywać Mikhaila przy życiu, skoro są w posiadaniu mapy Wyspy.

W ostatniej retrospekcji do uwięzionego Sayida przychodzi żona Samiego. Trzymając na rękach kota opowiada o tym, że po przyjeździe do Paryża bała się nawet wyjść na ulicę. Jednak pewnego dnia zauważyła dzieci znęcające się nad kotem i odważyła się wyjść z domu by uratować go z rąk małych oprawców. Mimo trzymania go i dobrego traktowania przez tak wiele czasu, czasem zdarza się mu drapać i atakować ją, ponieważ czasem zapomina, że nic mu już nie grozi. Żona Samiego wybacza to kotu, ponieważ zna to uczucie, kiedy nie jest się bezpiecznym, a zna je „dzięki” Sayidowi. Domaga się od Irakijczyka przyznania się do tego, co jej zrobił i wtedy Sayid przyznaje, że ją pamięta, że jej twarz prześladowała go od dnia, w którym opuścił Irak. Przeprasza kobietę, która mu wybacza i mówi, że przekona swojego męża, że popełniła straszną pomyłkę i że to nie Sayid ją torturował. Tłumaczy, że nie chce stać się oprawcą.

Wysiłki Danielle, aby przekonać Sayida do zabicia Mikhaila spełzają na niczym. Sayid twierdzi, że to jego więzień i że to on będzie za niego odpowiadał. Locke mówi, że udało mu się pokonać komputer w szachy i wie już, dlaczego Mikhail nie chciał do tego dopuścić. W tym samym momencie farma wybucha. Po raz kolejny nadzieje Sayida na komunikację ze światem zewnętrznym zostały zniweczone przez czyny Locke’a.

Kiedy grupa wyrusza z powrotem do dżungli, światło latarki Sayida pada na szarego kota siedzącego w dżungli, bliźniaczo podobnego do tego, którego żona Samiego trzymała na kolanach.

CIEKAWOSTKI:
:: W czasie bójki w The Flame, Sayid przerzuca Mikhaila na krzesło. W tym momencie dokładnie widać, że aktorzy zastępowani są przez kaskaderów.
:: Michał Aleksandrowicz Bakunin (ur. 30 maja 1814 w Priamuchinie, zm. 1 lipca 1876 w Bernie) - rosyjski myśliciel, rewolucjonista. Uznawany za jednego z ojców anarchizmu, a ściślej - jego kolektywistycznej wersji.

CYTATY:
Mrs. Klugh: Mikhail, wiesz co robić.
Mikhail: Ciągle mamy wyjście.
Klugh: Nie możemy ryzykować... znasz warunki.
Mikhail: Jest inne wyjście...
Klugh: Mają nas. Nie możemy pozwolić im wejść na terytorium. Wiesz co robić, to rozkaz.
Mikhail: Jest inne wyjście!
Klugh: Zrób to, Mikhail!
Mikhail: Wybacz mi! (strzela)

Młoda dziewczyna odzyskuje przytomność... Jesteśmy świadkami wypadku samochodowego, a siedzącą za kierownicą osobą jest... Claire. Początkowo trudno ją poznać ze względu na długie włosy ufarbowane na czarno i mocniejszy makijaż. Claire rozgląda się po wnętrzu samochodu, widzimy poduszki powietrzne i... wybitą przednią szybę auta – pasażer, który podróżował z dziewczyną wypadł przez szybę na ulicę... Zdezorientowana i zszokowana Claire panicznie próbuje się wydostać z wraku auta, wygrzebuje się wreszcie z siedzenia i podbiega do leżącej na ulicy kobiety... jej matki.

Na plaży Claire po przebudzeniu widzi przygotowane dla niej owoce. Znajdujący się w pobliżu Charlie opiekuje się Aaronem. Owoce określa mianem „aperitifu z tajemniczych owoców wyspy” i zaprasza Claire na przygotowany na plaży piknik. Claire jest zdziwiona nagłą zmianą zachowania muzyka, który wcześniej przez dłuższy czas snuł się z kąta w kąt i nie chciał spędzać czasu z innymi. Charlie tłumaczy, że skończył z użalaniem się nad sobą i chce hołdować regule „carpe diem”. Przekonana Claire z radością przyjmuje zaproszenie Charliego „na przechadzkę”.

W głębi Wyspy, Sayid analizuje mapę zabraną z The Flame, próbując określić kierunek, w którym mają się posuwać. Locke poddaje w wątpliwość precyzję i adekwatność mapy, na co Sayid kąśliwie odpowiada, że z pewnością mapa jest mniej precyzyjna od tajemniczych słów wystruganych na patyku. Locke broni się, że zawiodło ich to do stacji... którą Locke wysadził, czego nie omieszkuje wypomnieć mu Sayid. Locke zarzuca Irakijczykowi, że gdyby ten ostrzegł go, że całe pomieszczenie pełne jest ładunków wybuchowych, może zastanowiłby się dłużej nad wpisaniem kodu 77. Przysłuchujący się tej wymianie zdań Bakunin uśmiecha się pod nosem, wyraźnie zadowolony z niesnasek pomiędzy rozbitkami. Wtedy, Locke zwraca się do Sayida z kolejną pretensją: dlaczego właściwie utrzymujemy go przy życiu? Sayid pyta, czy ma go po prostu zastrzelić jak psa, na co Locke mówi, że nie, ponieważ lubi psy... Danielle przyznaje rację Locke'owi twierdząc, że Inni na pewno nie zgodzą się na wymianę Jacka za Bakunina. Kate gwałtownie przerywa tą wymianę poglądów proponując dalszą wędrówkę.

Na plaży Charlie i Claire dochodzą do przygotowanego przez Charliego miejsca na piknik. Zanim jednak zaczynają jeść, z krzaków wyłania się Desmond ze strzelbą, a na twarzy Charliego pojawia się wyraźny niepokój. Desmond proponuje Charliemu udział w polowaniu na dzika, Charlie początkowo odmawia, jednak Desmond nalega mówiąc, że to najlepszy sposób na spędzenie tego dnia. Nagle Claire dostrzega grupę ptaków lecących w stadzie i uświadamia sobie, że ma pomysł na wydobycie rozbitków z Wyspy i... odbiega od mężczyzn.

Biegnie do Sun i Jina prosząc ich o przygotowanie sieci i ryby. Prosi o pośpiech, ponieważ muszą złapać ptaki, które Claire widziała chwilę wcześniej. Przysłuchujący się rozmowie Sawyer cynicznie komentuje, że szykuje się niezła zabawa. Upomniany wzrokiem przez Sun, powtarza swoje pytanie dotyczące sieci posługując się imieniem Claire, a nie kolejnym przydomkiem, którym chciał ją obdarzyć. Claire tłumaczy, że widziała grupę migrujących ptaków, które prawdopodobnie są zaobrączkowane, więc jeśli uda im się złapać jakiegoś, przyczepić mu do nogi wiadomość to istnieje szansa, że ktoś w Australii czy Nowej Zelandii odczyta tą wiadomość kiedy złapie ptaki w celu badań. Przysłuchujący się z boku Charlie ma poważne wątpliwości co do skuteczności tego sposobu i próbuje odwieść Claire od zrealizowania tego pomysłu. Pyta, skąd Claire wie tyle o ptakach, na co dziewczyna odpowiada, że oglądała filmy przyrodnicze ze swoją mamą. Charlie komentuje, że to nie czyni z niej eksperta. Claire zauważa przyglądającego się z boku Desmonda, zadowolonego z wyniku rozmowy.

W szpitalu Claire zostaje odwiedzona przez policjanta, chcącego dowiedzieć się więcej o wypadku, w którym uczestniczyła dziewczyna. Przyznała się, że prowadziła samochód, kiedy ciężarówka zmusiła ją do zjechania z drogi. Nie może powiadomić ojca o wypadku, ponieważ zginął on, kiedy Claire miała 2 lata. Claire nie potrafi określić, z jaką prędkością prowadziła i z płaczem pyta policjanta, dlaczego zadaje jej on te wszystkie pytania. Policjant tłumaczy, że to standardowa procedura w przypadku zgonu ofiary. Claire oponuje, że jej matka przechodzi operację i jeszcze nie umarła.

Na postoju w dżungli Kate dziwi się Danielle, dlaczego nie pyta ona o Alex, swoją córkę, skoro twierdzi, że tak bardzo ją kocha. Danielle mówi, że boi się odpowiedzi, ponieważ kompletnie nie zna swojego dziecka. Pyta Kate, czy zależy jej na Jacku i prosi, aby wyobraziła sobie, że spotyka się z nim po 16 latach bez żadnego kontaktu... Jack nigdy by się nie dowiedział, że jej na nim zależało, tak jak Alex nie wie, jak bardzo Danielle zależy na niej.

Kate pyta Bakunina w jaki sposób znalazł się na Wyspie. Mikhail zdradza, że Inni dysponują łodzią podwodną, co bardzo interesuje Locke'a. Bakunin przyznaje, że Inni mogli swobodnie opuszczać i wracać na Wyspę kiedy chcieli, aż do czasu, kiedy pojawił się bardzo silny impuls elektromagnetyczny. Kiedy Kate wątpi, że ktokolwiek chciałby powrócić na Wyspę, Bakunin odpowiada, że nie jest ona w stanie tego pojąć, ponieważ nie znajduje się ona nawet na liście, tego, który przyprowadził wszystkich na Wyspę. Kate myśli, że chodzi o Bena, jednak Mikhail zaprzecza. Mówi, że nie znaleźli się oni na liście, bo mają w sobie gniew, są słabi i przestraszeni. Sayid próbuje przerwać tą wymowę sugerując, że Mikhail nie powinien zwracać się do nich tak, jakby ich znał. Bakunin z uśmiechem mówi, że oczywiście, że ich nie zna: Sayida Jarraha, Kate Austen. John Locke wydaje mu się znajomy, jednak zachowuje się teraz zupełnie inaczej. Tą prowokację przerywa Danielle, która zauważa coś w dżungli. Cała grupa podchodzi do rzędu słupów wytwarzających pole elektromagnetyczne, mające funkcje ochronne.

Na plaży Jin i Claire konstruują pułapkę na ptaki. Podczas oporządzania ryb Sun śmieje się, że jej matka obawiała się, że właśnie tak Sun skończy pewnego dnia – oporządzając ryby jako żona rybaka. Claire wyznaje, że jej mama była bibliotekarką. Była? - pyta Sun. Claire zostawia pytanie bez odpowiedzi.

W następnej scenie Claire wchodzi do pokoju, gdzie leży jej mama podłączona do szpitalnej aparatury. W kącie stoi kobieta, ciocia Claire, która wyrzuca jej, że nie przejmuje się zbyt mocno stanem matki. Lekarz oznajmia Claire, że jej matka ma bardzo rozległe obrażenia i prawdopodobnie nie wybudzi się ze śpiączki, w której przebywa. Zapewnia obie kobiety, że w szpitalu będą się bardzo dobrze opiekować chorą i że nie muszą one martwić się o żadne wydatki, gdyż wszystkie koszty zostały już pokryte. Obie są bardzo zaskoczone.

Kiedy Jin jest o krok od złapania jednego z ptaków w pobliskim lesie rozlegają się strzały, które płoszą całe stado. Desmond przeprasza mówiąc, że strzelał do dzika. Claire podejrzewa, że to spisek uknuty przez Charliego do spółki z Desmondem, ten zaprzecza. Claire domyśla się, że Desmond nie chce, aby złapała ona ptaki i pyta dlaczego.

Sayid tłumaczy, że te słupy to system alarmowy. Mikhail przyznaje mu rację, jednak mówi, że nie działa on od lat. Sayid mówi, że obejdą go, ze względów bezpieczeństwa. Bakunin próbuje go przekonać, że nawet z mapy, którą ma w posiadaniu Irakijczyk wynika, że system otacza całą osadę Innych. Po rzuceniu okiem na mapę Sayid przyznaje mu rację. Zdenerwowany Locke popycha Bakunina w kierunku ogrodzenia i całą grupa jest świadkiem szybkich i gwałtownych zmian, którym zostaje poddany Mikhail. Z ust leci mu piana, szarpią nim drgawki, z uszu leci mu krew. Po kilkunastu sekundach – umiera. Kate wyrzuca Locke'owi, że potrzebowali Bakunina, Locke zaprzecza twierdząc, że nie mieli pewności, czy uda im się wymienić go na Jacka, a poza tym Bakunin był gotowy zabić jedną ze swoich. Locke rozpoczyna z Sayidem kolejną dyskusję, widać, jak bardzo panowie sobie nie ufają i nie zgadzają się ze swoimi metodami postępowania. Kate wymyśla, że mogą przedostać się na drugą stronę ogrodzenia wspinając się po specjalnie przygotowanej belce, opartej o jeden ze słupów. Kiedy Sayid chce wyjąć siekierę z plecaka Locke'a, znajduje w nim ładunek wybuchowy wzięty ze stacji... tyle, jeśli chodzi o prawdomówność Locke'a.

Układający Aarona do snu Charlie zostaje zaatakowany słownie przez Claire, która wypytuje o jego związki z Desmondem. Claire oskarża go o kłamstwa i mówi, żeby się wynosił.

Kiedy Claire odwiedza mamę w szpitalu dowiaduje się, że przy jej łóżku znajduje się „amerykański doktor”. Zaskoczona Claire nie wie, kim jest ten człowiek. Kiedy wchodzi do pokoju, widzimy ojca Jacka, który na widok Claire robi dziwną minę i patrzy na dziewczynę natarczywie. Po chwili niezręcznej ciszy Christian przeprasza i mówi, że nie powinno go tu być. Kiedy się zbiera, do pokoju wchodzi ciocia Claire i jest wyraźnie zdenerwowana obecnością Sheparda. Kiedy Claire pyta, kim jest ten człowiek, ciocia mówi jej, że to nieważne i prosi Christiana o wyjście. Lekarz natomiast wyznaje dziewczynie, że jest jej ojcem. Claire domyśla się, że to on pokrywa wszystkie koszty związane z opieką szpitalną matki.

Sayid, Locke, Danielle i Kate przygotowują się do przejścia przez ogrodzenie. Jako pierwsza po belce wspina się Kate, po chwili niepewności zeskakuje na ziemię... na szczęście nic się nie dzieje.

Podczas przewijania Aarona na plaży Sun i Claire widzą dyskutujących ze sobą Desmonda i Charliego. Claire podejmuje pewną decyzję i prosi Sun o przypilnowanie syna.

W kolejnej retrospekcji widzimy Claire w salonie tatuażu i piercingu, w którym pracuje. W pewnym momencie przychodzi do niej Christian i zaprasza ją na kawę tłumacząc, że to ich ostatnie spotkanie i że nigdy więcej się nie zobaczą. Christian dowiedział się o wypadku od znajomego lekarza. Na pytanie Claire, dlaczego mama nigdy jej o nim nie wspominała, ojciec przyznaje, że prawdopodobnie dlatego, że miała tak wiele „cudownych wspomnień” z ich związku... Christian tłumaczy, że pokłócił się z jej matką i kiedy wrócił do LA dowiedział się, że będzie mieć z nią dziecko. Claire pyta, dlaczego nigdy jej nie odwiedził, na co odpowiada, że przecież ją odwiedzał, przywoził pluszaki i śpiewał kołysanki. Przestał to robić, ponieważ matce Claire nie podobało się, że prowadzi podwójne życie. Claire pyta, dlaczego nie załatwił wszystkiego ze Stanów, nie opłacił rachunków itd. Lekarz tłumaczy, że przyjechał, aby pomóc... pomóc matce Claire odejść w „legalny” sposób. Claire jest oburzona samym pomysłem i propozycją, mówi, że nie pozwoli zabić swojej matki. Mówi, że Christian ma wrócić do USA, nawet, jeśli on jest jej ojcem, to ona nie zna jego imienia i woli, aby tak to zostawić. Christian usiłuje powstrzymać dziewczynę prosząc, aby nie utrzymywała ona matki przy życiu ze złych względów. Mówi, że zna różnicę między nadzieją a poczuciem winy... Następnie żegna się z Claire i odchodzi.

Na Wyspie, Claire śledzi Desmonda udającego się na klif na Wyspie. Zaintrygowana przyłapuje go, kiedy stara się on złapać jednego z ptaków, siedzących na kępie trawy. Claire pyta, skąd wiedział, że ten ptak będzie tu siedział i nie wierzy w jego zaprzeczenia, że nie miał o tym pojęcia. Claire zauważa, że szedł w to miejsce prosto, bez żadnych wątpliwości – musiał wiedzieć. Po chwili milczenia Desmond opowiada Claire, że z pobliskiej skały, spadł Charlie po tym, jak się poślizgnął, a jego ciało obijało się o skały, aż skręcił sobie kark... Desmond opowiada Claire całą historię swoich widzeń...

Jakiś czas później Claire przychodzi z ptakiem w rękach do Charliego. Oboje zauważają, że ten egzemplarz jest zaobrączkowany, więc istnieje szansa, że ktoś przeczyta ich list. Claire mówi, że wie o tajemnicy Desmonda i Charliego.

W ostatniej retrospekcji widzimy Claire w zaawansowanej ciąży. Wchodzi do pokoju mamy i „rozmawia” z nią pytając, kto wyłączył jej telewizor, skoro ona tak bardzo lubi oglądać programy przyrodnicze. Kiedy Claire włącza telewizor, widzimy program o migrujących ptakach. Zbliżając się łóżka matki Claire mówi, że musi jej coś wyznać – jest w ciąży i chce oddać dziecko do adopcji. Dopiero teraz uświadomiła sobie, jak ciężko musiało być jej matce samotnie ją wychowywać, kiedy ona była taka okropna i trudna. Z płaczem przeprasza mamę za wszystkie złe słowa, które powiedziała jej wtedy w aucie, za to, że jej nienawidziła, że życzyła jej śmierci, przeprasza za wypadek, za wszystko...

Na plaży Charlie z Claire przyczepiają list do nogi ptaka i puszczają go wolno... patrząc z nadzieją, jak odlatuje.

W dżungli Kate, Locke, Sayid i Danielle docierają wreszcie do wioski Innych. Kiedy Kate widzi biegnącego w ich stronę Jacka, myślą, że ten chce uciec, jednak to tylko pozory... Jack gra z Tomem w futbol amerykański!

CIEKAWOSTKI:
:: Wg Claire rozbitkowie są już na Wyspie od 80 dni, a zatem data to 10 grudnia 2004 roku.
:: W odcinku można odnotować małą wpadkę, potwierdzoną przez producentów: po rzekomym przyczepieniu wiadomości do obrączki, kawałek kartki ciągle widać w ręku Charliego.

CYTATY:
List Claire: Do tego, kto znajdzie wiadomość. Jesteśmy rozbitkami z lotu 815 linii Oceanic. Przetrwaliśmy na tej wyspie już 80 dni. W 6 godzinie lotu pilot poinformował nas, że zboczyliśmy z kursu i lecimy w kierunku Fidżi. Potem wpadliśmy w turbulencje i samolot rozbił się. Cały czas czekamy tutaj na ratunek, który nie nadchodzi. Nie wiemy, gdzie jesteśmy. Wiemy tylko, że nas nie znaleźliście. Staramy się jakoś żyć na tej wyspie. Niektórzy z nas pogodzili się z tym, że możemy już nigdy jej nie opuścić. Od czasu katastrofy nie wszystkim z nas udało się przetrwać. Ale pojawiło się też nowe życie, a razem z nim pojawiła się nadzieja. Żyjemy. Błagam, nie spisujcie nas na straty.

Bakunin: Człowiek, który sprowadził tu mnie, nas wszystkich, on jest wspaniałym człowiekiem.
Kate: Skoro Ben jest taki wspaniały, to dlaczego potrzebował jednego z nas, żeby go uratował?
Bakunin: Nie chodzi mi o Bena. Spróbuję to wyjaśnić w możliwie najprostszy sposób. Nie jesteście na liście, ponieważ macie wady. Czujecie złość, jesteście słabi i przestraszeni.

Odcinek zaczyna się od sceny, w której John Locke jest przepytywany przez pracownicę opieki społecznej, której zadaniem jest ocenienie, czy nadal będzie mu przysługiwała renta z tytułu niezdolności do pracy. Po pytaniach o imię i stan cywilny (wolny, brak dziewczyny) przychodzą pytania o rodziców. Kiedy pracownica słyszy, że Locke wychowywał się w rodzinie zastępczej pyta, czy kiedykolwiek usiłował odszukać swoich biologicznych rodziców. Następnie tłumaczy, że przestał przynosić rachunki za terapię mającą mu pomóc uporać się z depresją, ponieważ ją przerwał, uważając ją za stratę czasu. W związku z tym pracownica wstrzymuje płatności z opieki społecznej, a Locke pyta, czy jest tylko „czasowo niezdolny” do ich pobierania, po czym wstaje i odchodzi.

Locke, Sayid, Kate i Danielle obserwują Jacka i Toma, widzą również Juliet, która usiłuje porozmawiać z Jackiem. W tym samym czasie Rousseau odłącza się od grupy rozbitków i znika w lesie. Juliet prowadzi Jacka do siedzącego na wózku inwalidzkim Bena, z którym Jack wymienia uścisk ręki. Kate chce natychmiast przedostać się do Jacka i pomóc mu w ucieczce, jednak Sayid przytomnie zauważa, że być może Jack wcale nie chce być uratowany. Kate sugeruje, że być może Inni faszerują Jacka narkotykami lecz, bądźmy szczerzy, wcale na to nie wygląda. John mówi, że Jack z pełnym poświęceniem ratował ludzi z wraku samolotu tuż po katastrofie, więc musi mieć dobry powód, żeby teraz wymieniać uściski ręki i rozmawiać z Innymi. Proponuje, aby poczekać do zmroku, kiedy będą mogli zastać Jacka samego i wtedy na spokojnie z nim porozmawiać i dowiedzieć się, o co chodzi.

W następnej retrospekcji widzimy Locke’a jedzącego samotnie w swoim mieszkaniu. Zupełnie niespodziewanie młody człowiek, Peter Talbot, puka do drzwi i pyta Locke’a, czy zna Adama Stewarda, który twierdzi, że jest emerytowanym informatykiem z Ontario i który oświadczył się jego matce. Chłopak jest pełen podejrzeń ze względu na znaczny majątek jego matki i szperając trochę w dokumentach dowiedział się, że Adam Steward otrzymał od Locke’a nerkę, z tym że wtedy posługiwał się tożsamością Anthony’ego Coopera. Peter miał nadzieję, że Locke będzie mógł udzielić mu kilku informacji na temat tego człowieka, jednak Locke, nie chce nic ujawnić i twierdząc, że był anonimowym dawcą i nigdy nie spotkał Stewarda vel. Coopera.

Nocą na Wyspie, Juliet odprowadza Jacka do drzwi jego pokoju. Kate przypada zadanie wejścia do środka i porozmawiania z Jackiem. Po wejściu do domku Kate widzi Jacka pochłoniętego grą na pianinie. Kiedy ją zauważa, każe jej natychmiast odejść wskazując na obserwujące go kamery zamieszczone przy suficie. Jest jednak za późno – dwóch „ochroniarzy” powala Kate na ziemię, a przez drugie drzwi pozostali przyprowadzają Sayida. Kate twierdzi, że nikt więcej z nimi nie przyszedł do wioski Innych, licząc na to, że Locke z Rousseau wymyślą jakiś sposób na uwolnienie ich.

W tym samym czasie Ben zostaje obudzony przez Johna, który niepostrzeżenie zakradł się do jego domu w celu dowiedzenia się, gdzie Inni trzymają łódź podwodną. Ben próbuje się wymigać od odpowiedzi jednak zmienia zdanie, kiedy Locke wspomina o Bakuninie i jego śmierci. Przywołana wcześniejszymi krzykami ojca Alex wchodzi do pokoju i natychmiast zostaje wciągnięta przez Locke’a do szafy, w której on także się chowa, kiedy do pokoju Bena wchodzi Tom z Richardem. Tom informuje Bena o złapaniu Kate i Sayida i wychodzi, natomiast Richard otrzymuje rozkaz przyprowadzenia „człowieka z Tallahassee”. Po jego wyjściu Locke domaga się, aby Alex przyniosła mu plecak Sayida, na co Ben się zgadza.

W kolejnej retrospekcji Locke doprowadza do spotkania ze swoim ojcem w kwiaciarni, gdzie obserwuje go razem z jego przyszłą żoną. Domaga się od niego odwołania ślubu i zniknięcia z życia tej kobiety, oskarżając go o manipulację i oszukiwanie ludzi. Mówi również ojcu o tym, że Peter Talbot coś podejrzewa i grozi, że jeśli ojciec sam tego nie zakończy, on powie pani Talbot prawdę. Będąc w takiej sytuacji Cooper zgadza się wszystko zakończyć.

Ben prosi Locke’a o pomoc w przeniesieniu go na wózek, na co Locke niechętnie się zgadza. Ben wypytuje Johna w jaki sposób chce kierować łodzią podwodną, przecież nie ma o tym najmniejszego pojęcia. Pyta również, co znajduje się w plecaku Sayida, dlaczego John tak desperacko chce go otrzymać. Drogą dedukcji dochodzi do wniosku, że John wcale nie zamierza sterować łodzią podwodną, a jedynie wysadzić ją w powietrze przy pomocy ładunku wybuchowego, wziętego ze stacji The Flame, ukrytego w plecaku. Ben mówi do Johna: „Znam cię, Johnie Locke”, po czym streszcza krótko jego życie, jego dorastanie w rodzinie zastępczej, wspomina 4 lata na wózku inwalidzkim i sposób, w jaki Locke się na tym wózku znalazł. Zapytał, czy to bolało, na co Locke odpowiada gorzko, że czuł, jak pęka jego kręgosłup. Jak to mogło nie boleć?

Kate jest przetrzymywana w pokoju rekreacyjnym. Siedząc na stole bilardowym próbuje się oswobodzić, kiedy wchodzi Tom, przyprowadzając Jacka i ostrzegając go, żeby był ostrożny, wskazując na obecność podsłuchu i kamer. Jack wyjaśnia Kate, że właśnie w tej wiosce żyją Inni, a porwane wcześniej dzieci są tu bezpieczne. Twierdzi, że nie trzyma niczyjej strony i wyjawia Kate, że zawarł z Innymi umowę, na mocy której następnego dnia rano opuści tą Wyspę, aby powrócić do „domu”. Zaraz jednak przyrzeka, że wróci na Wyspę, wróci po Kate. Na pytanie, dlaczego zaufał Innym odpowiada, że to Kate powiedziała mu, aby im zaufał – wtedy, kiedy prosiła go o wykonanie operacji po to, aby uratować Sawyerowi życie.

W retrospekcji, Locke’a zaczepia para policjantów, wypytując o Petera Talbota. Locke początkowo zaprzecza jakimkolwiek powiązaniom czy znajomości z tym człowiekiem, jednak zmienia zdanie, kiedy słyszy, że Peter nie żyje.

Ben jest bardzo ciekawy o rekonwalescencję Johna na Wyspie. Czy mógł chodzić zaraz po katastrofie, czy czucie w nogach wracało mu stopniowo? Locke zastanawia się, dlaczego rekonwalescencja Bena trwa tak długo i dlaczego Ben w ogóle zachorował, skoro całe swoje życie spędził na Wyspie. Ben pyta natomiast, czy Locke chce zniszczyć łódź ze strachu, że znowu będzie zmuszony poruszać się na wózku inwalidzkim.

Kiedy Alex odbiera z rąk strażnika plecak Sayida ten mówi jej, że jest bardzo podobna do swojej matki. Alex odpowiada, że jej matka nie żyje, co Sayid kwituje stwierdzeniem: „Jestem pewien, że to właśnie ci powiedzieli”.

John pyta, skąd Inni mają prąd, na co Ben żartuje o dwóch ogromnych chomikach napędzających cały system. Ben próbuje namówić Locke’a do rezygnacji z planu wysadzenia łodzi w powietrze tłumacząc, że zaowocuje to ogromnym problemem między nim a jego ludźmi, którzy w łodzi upatrują szansę wydostania się z Wyspy, jeśli zajdzie taka potrzeba. W zamian za to Ben oferuje Johnowi zobaczenie rzeczy, na których mu bardzo zależy. Opowiada, że na Wyspie znajduje się bardzo duże pudełko, które zapewnia wszystko, co chce się zobaczyć. Locke ma nadzieję, że pudełko jest dostatecznie duże, aby pomieścić nową łódź podwodną dla ludzi Bena. Oskarża go o bycie hipokrytą, skoro używa elektryczności i broni na tej Wyspie. Kiedy Ben z ironią pyta, skąd Locke może znać Wyspę lepiej niż on, który spędził na Wyspie całe swoje życie, Locke odpowiada, że zna ją lepiej dlatego, że to nie on teraz siedzi na wózku inwalidzkim.

Po powrocie Alex, John żąda, aby zaprowadziła go do łodzi podwodnej. Ben próbuje go od tego odwieść, mówiąc mu o umowie, którą zawarł z Jackiem. Jeśli łódź podwodna opuści Wyspę, nie będzie mogła na nią powrócić, ponieważ wszelka łączność i komunikacja stały się niemożliwe, więc finalny rezultat będzie taki sam jak w przypadku zniszczenia łodzi. Locke pozostaje jednak nieugięty.

Na zewnątrz Alex mówi Locke’owi, że Ben wszystkimi manipuluje i sprawia, że ludzie myślą, że realizują swoje pomysły, kiedy w rzeczywistości postępują zgodnie z myślą i wolą Bena. Alex pokazuje mu przystań i łódź podwodną a my widzimy Danielle, która obserwuje swoją córkę zza drzew.

Do domu Bena wchodzą Juliet i Jack, chcąc się pożegnać. Jack prosi Bena o ostatnią przysługę – o puszczenie jego przyjaciół wolno. Ben obiecuje puścić ich jak tylko Jack opuści Wyspę. Juliet dziękuje Benowi za dotrzymanie danego jej słowa.

Po opuszczeniu łodzi Locke spotyka grupę odprowadzającą Juliet i Jacka na pokład. John przeprasza Jacka na moment przed eksplozją łodzi podwodnej…

Locke odwiedza swojego ojca domagając się wyjaśnień w sprawie śmierci Petera Talbota. Cooper twierdzi, że pani Talbot odwołała ślub po śmierci syna, jednak John chce usłyszeć to od niej i próbuje do niej zadzwonić. W momencie, kiedy sięga po telefon, ojciec rzuca się na niego i wypycha przez okno… Locke spada z wysokości 8 pięter.

W szpitalu detektywi przepytują Locke’a i informują go, że Cooper udał się do Meksyku i tam zniknął. Rozmowę przerywa terapeuta, który chce przeprowadzić codzienny trening ze swoim pacjentem. Próbuje nakłonić Johna do skorzystania z wózka inwalidzkiego, jednak Locke pozostaje niechętny temu pomysłowi mówiąc, że nie może tego zrobić. Rehabilitant odpowiada, że John spadł z 8 piętra i przeżył, niech więc nie mówi mu, czego nie potrafi zrobić… Kiedy po posadzeniu Locke’a na krześle rehabilitant na chwilę wychodzi, John patrzy bezradnie na swoje stopy i zaczyna płakać.

Później widzimy Bena i Richarda odwiedzających przykutego do rury Locke’a. John zdaje sobie sprawę, że spełnił życzenie Bena, co ten potwierdza mówiąc, że pozwoliło mu to wyjść z twarzą z zaistniałej sytuacji. Gdyby pozwolił Jackowi odejść, jego ludzie postrzegaliby to jako jego porażkę, jeśli natomiast zdecydowałby się zabić lekarza, wyszedłby na oszusta, ponieważ Inni słyszeli, jak zawierał umowę z Jackiem. Wysadzenie łodzi przez Locke’a było prawdziwym zrządzeniem losu.

Locke pyta o „magiczne pudełko”, a Ben mówi, że za chwilę pokaże mu, co z niego wyszło… W czasie drogi Ben pyta, czy Johna bolało, kiedy jego ojciec usiłował go zabić, a następnie wysuwa teorię, że Locke zniszczył łódź, ponieważ boi się swojego ojca, a Wyspa jest jedynym miejscem, w którym Cooper go nie znajdzie. Locke ma wiele wspólnego z Wyspą i to czyni go bardzo ważnym.

W ostatniej scenie widzimy „człowieka z Tallahassee” – to Anthony Cooper, pobity i związany…

CIEKAWOSTKI:
:: Locke spadł z 8 piętra i był sparaliżowany przez 4 lata, to kolejne powiązania z Liczbami.
:: Z liter "Anthony Cooper, Adam Seward" można ułożyć: "Sawyer, the con man, a poor dad" (Sawyer, oszust, słaby ojciec).
:: Tallahassee to stolica stanu Floryda. W odcinku "Lockdown", Sawyer twierdzi, że tam był, a w epizodzie "What Kate Did", Kate kupuje bilet do tego miasta.
:: Ojciec Locke'a pije whisky MacCutcheon. Pił ją także Charles Widmore.
:: Kiedy Locke rozmawia z ojcem w kwiaciarni w tle przejeżdża złoty Pontiac. Właśnie taki samochód potrącił Michaela, zderzył się z uciekająca innym samochodem Kate w odcinku "Born to Run" oraz potrącił Johna na parkingu przed supermarketem ("Deux Ex Machina").

CYTATY:
Locke: Jesteście oszustami. Komunikujecie się ze światem zewnętrznym. Odpływacie stąd, kiedy chcecie. Macie elektryczność, wodę, broń. Jesteś hipokrytą. Faryzeuszem. Nie zasługujesz na to, aby być na tej wyspie. Gdybyś wiedział, czym naprawdę jest to miejsce... nie chowałbyś kurczaka do lodówki.
Ben: Jesteś tu od 80 dni, a ja od urodzenia. Dlaczego sądzisz, że znasz tę wyspę lepiej ode mnie?
Locke: Ponieważ ty siedzisz na wózku, a ja nie.

Ben: Wcześniej nazwałeś mnie oszustem. Powiedziałeś, że nie zasługuję na to, aby mieszkać na tej wyspie. Podając rękę Jackowi desperacko starałem się wymyślić jakiś sposób, aby go tu zatrzymać, ponieważ uwolnienie go byłoby oznaką słabości, przegranej. Moi ludzie by to dostrzegli, wiedzieliby o tym, a to oznaczałoby mój koniec. Ale zabicie go... To byłoby oszustwem. Moi ludzie słyszeli, jak coś mu obiecałem i gdybym złamał tę obietnicę, to też oznaczałoby mój koniec. I wtedy ty przymaszerowałeś prosto z dżungli... i spełniłeś moje marzenie.
Locke: Chyba nie zaczniesz znowu gadać o magicznym pudełku, co?
Ben: Nie, John. Pokażę ci, co w nim było. Kiedy wcześniej zapytałem cię, czy bolało cię, kiedy spadłeś, źle mnie zrozumiałeś. Kiedy ktoś uderza o ziemię po tym, jak wyrzucono go z okna, to oczywiste, że trochę go to zaboli. Ja jednak nie pytałem o fizyczny ból. Chcę wiedzieć co czułeś, kiedy twój ojciec próbował cię zabić. To z jego powodu zniszczyłeś łódź, prawda? Boisz się go. A to jest jedyne miejsce, w którym cię nie znajdzie. Tutaj nigdy nie dotrze. Nie wiem, jak to się stało, ale zdajesz się być w jakiś sposób połączony z tą wyspą. A to czyni cię kimś bardzo ważnym. Na razie nie masz pojęcia, o czym mówisz, ale z czasem wszystko stanie się dla ciebie jasne. A czego ja chcę? Ja chcę ci pomóc, John.
Locke: Dlaczego?
Ben: Ponieważ ja poruszam się na wózku, a ty nie.

Nikki gorączkowo próbuje coś zakopać w dżungli, po czym wybiega na plażę, gdzie Hurley i Sawyer grają w pingponga. Dziewczyna przewraca się i coś niewyraźnie szepcze, po czym... umiera.

Hurley i Sawyer powiadamiają Jina, Sun i Charliego o całym zdarzeniu i decydują, że trzeba powiedzieć o całym zdarzeniu Paulo, którego znajdują... martwego w dżungli. Również na jego ciele nie ma żadnych śladów bójki, zranienia nożem itd. Jedyne, co rozbitkowie zauważają to brud pod paznokciami Nikki i brakujący but Paola, który znajduje się na pobliskim drzewie. Chcąc dowiedzieć się czegokolwiek o dwójce zmarłych (Sawyer cały czas powtarza: „kim oni w ogóle są?”), Sawyer przeszukuje ich namiot i znajduje walkie-talkie. Przypomina sobie, że taki sam sprzęt był w posiadaniu Innych, z czego wysnuwa wniosek, że Nikki i Paulo kontaktowali się i kolaborowali z Innymi. Hurley niezmiennie jest zdania, że Nikki i Paulo zostali zabici przez Potwora.

W retrospekcji widzimy Nikki występującą w klubie ze striptizem. W czasie występu zauważa ona pewnego mężczyznę wchodzącego do pokoju szefa. Po występie Nikki wchodzi do tego samego pokoju gdzie zostaje zastrzelona przez Billie Dee Williamsa... Okazuje się, że Nikki jest aktorką i gra jedną z głównych ról w serialu „Exposé”. Po zakończeniu zdjęć Nikki podchodzi do reżysera, starszego człowieka i mówi, że nie wróci do LA (serial jest kręcony w Sydney), ponieważ go kocha. Później widzimy, że Paulo jest kucharzem w rezydencji reżysera i podaje parze obiad, w czasie którego Nikki otrzymuje piękną bransoletkę z zapewnieniem, że następny będzie pierścionek. Nagle reżyser krztusi się i.... umiera. Nikki woła Paulo i we dwoje patrzą na ciało, po czym kobieta zdecydowanym ruchem otwiera koszulę mężczyzny i zrywa mu z szyi łańcuszek z kluczykiem do sejfu, z którego wyjmują diamenty.

4 dni później para znajduje się na lotnisku i czeka na lot do USA. Siedząc w restauracyjce obserwują kłócących się Boone’a i Shannon.

Po katastrofie samolotu Nikki szaleńczo szukała Paula, natrafiając po drodze na Arzta i Boone’a, szukającego długopisu. Kiedy w końcu zauważa Paula, od razu pyta, czy ma on ze sobą torbę z diamentami...

Podczas następnych kilku dni para stara się odnaleźć torbę, jednak bez rezultatu. Spotykają Ethana, który oferuje swoją pomoc, a następnie Nikki udaje się do Dr.Arzta, aby spytać, czy potrafi on przewidzieć trajektorię lotu (upadku?) samolotu tak, aby móc mniej więcej wyznaczyć teren, na który mogła spaść ich torba. Przy okazji zauważa, że Arzt posiada całkiem pokaźną kolekcję różnych stworzeń, o których on sam mówi, że są to nowo odkryte gatunki i z dumą prezentuje bardzo jadowitego pająka, którego jad jest tak silny, że paraliżuje człowieka na kilka godzin i wprowadza w stan tak podobny do śmierci, że nawet lekarze mogą mieć problem z wydaniem trafnej opinii na temat stanu pacjenta. Rozmowie tej przygląda się z boku Paulo i widać, jak bardzo mu się ona nie podoba.

Paulo zaczyna być zazdrosny i zastanawia się, dlaczego Nikki z nim jest – czy dlatego, że go kocha, a może jednak tylko dlatego, że jest jej potrzebny w odzyskaniu diamentów? Przemierzając dżunglę natrafiają na nigeryjski samolot, jednak Paulo odmawia wejścia do niego tłumacząc, że wygląda bardzo niestabilnie. Następnie zauważają stację Perła i otwierają pokrywy, jednak Nikki nie chce schodzić na dół po długiej drabinie nie wiadomo dokąd prowadzącej.

Odszukanie walizki staje się prawdziwą obsesją Nikki. Pewnego dnia słyszy, jak Kate kłóci się z Arztem i Sun o broń, którą znaleźli z Sawyerem pod wodą w walizce Haliburtona. Nikki nie interesują pistolety, chce jedynie dowiedzieć się, gdzie dokładnie może znaleźć to jeziorko z wodospadem...

Kiedy dociera tam razem z Paulo, rozkazuje mu wskoczyć do wody i wyciągnąć torbę. Widzimy, że Paulo bez trudu ją odnajduje, zaczepioną o podwodne kamienie, jednak kiedy wynurza się mówi Nikki, że nic nie znalazł...

Potem widzimy go, jak na plaży stara się wykopać dziurę, w której mógłby schować torebkę z diamentami. Przeszkadza mu Locke, który mówi, że każdy może mieć swoje tajemnice, jednak na tej Wyspie nic długo nie pobędzie w ziemi... a następnie tłumaczy Paulowi, że miejsce, w którym kopie jamę zostanie podmyte przez przypływ.

W końcu Paulo powraca do stacji Perła i tam chowa woreczek w spłuczce toalety. Kiedy chce wyjść, do Perły wchodzą Ben i Juliet i rozmawiając obserwują Jacka siedzącego w Łabęziu. Juliet pyta, jak Ben chce nakłonić Jacka do przeprowadzenia operacji, na co ten odpowiada, że tak, jak to robił do tej pory – manipulując ludźmi i grając na ich uczuciach. Do sprowadzenia Kate, Sawyera i Jacka do wioski Innych zamierza wykorzystać Michaela. Następnie oboje wychodzą a niezauważony Paulo spokojnie może wrócić na plażę, wziąwszy wcześniej działające walkie-talkie zostawione przez Innych.

Później widzimy znaną już nam scenę, w której Locke pyta się, kto chce iść z nim do Perły. Paulo boi się, że Nikki jakimś cudem odnajdzie schowane w toalecie diamenty i dołącza do grupy. W czasie gdy reszta ogląda monitory i urządzenia znajdujące się w stacji, Paulo wyciąga diamenty ze spłuczki i chowa je za paskiem.

Na plaży przy kopaniu grobów rozbitkowie spekulują, że to Inni byli przyczyną śmierci Nikki i Paulo. Zwłaszcza Sun jest o tym przekonana, zwracając uwagę, jak łatwo Inni przedostali się wcześniej do obozu i ją uprowadzili. Kiedy zostaje sam na sam z Charliem, ten przyznaje się, że to on ją wtedy porwał, chcąc upokorzyć Locke’a. Opowiada również o udziale Sawyera w całym przedsięwzięciu.

Hurley zwraca się do Desmonda prosząc o rozwiązanie zagadki, wyraźnie liczy na „nadprzyrodzone” zdolności Szkota. Desmond nie wie jednak, kto zabił Nikki i Paulo, jednak przypomina sobie, że tego samego dnia wcześniej widział jak Sawyer kłócił się o coś z Nikki. Jako że Sawyer wcześniej powiedział, że nie znał dziewczyny, Hurley zaczyna być podejrzliwy i domaga się od mężczyzny zwrotu broni, którą ten się wcześniej pochwalił. Sawyer przyznaje, że pokłócił się z Nikki ponieważ prosiła go o pożyczenie broni a on nie chciał jej dać, widząc jej wzburzenie i zdenerwowanie. Następnie poszukał tego, co Nikki chciała zakopać w dżungli i znalazł diamenty, które teraz przekazuje Sun. Rozbitkowie domyślają się, że Nikki z Paulo musieli się wzajemnie pozabijać.

Kiedy Sawyer kopie grób, podchodzi do niego Sun i oddaje mu diamenty mówiąc, że na Wyspie są one bezużyteczne.

honey_moon · Wysłany: 0:32:05 04-04-07 Temat postu:

Policzkuje go za upozorowanie jej porwania razem z Charliem. Mówi jednak, że nie wyjawi Jinowi prawdy, gdyż, jak to określa, musieliby wykopać jeszcze jeden grób.

W czasie pogrzebu pary widzimy w finałowej retrospekcji Paulo siedzącego na plaży, który mówi znajdującej się obok Nikki, że cieszy się z faktu nie znalezienia diamentów, gdyż one mogłyby ich rozdzielić. Kiedy oddala się aby znaleźć coś do jedzenia, z kieszeni wypadają mu gumy nikotynowe, które miał w tej samej torbie, w której znajdował się woreczek z diamentami... Wściekła Nikki idzie do Sawyera, który odmawia dania jej broni.

Nikki wraz z Paulo udają się do dżungli, gdzie dziewczyna oznajmia, że znalazła diamenty. Kiedy zszokowany Paulo nie wie, jak się zachować, Nikki wyjaśnia sytuację: wie, że jej chłopak je posiada i prosi o ich zwrot. Paulo stara się wytłumaczyć, że bał się, iż ją straci, kiedy znajdą diamenty, na co ona rzuca na niego pająka ze słoika Dr. Arzta. Mężczyzna pada sparaliżowany na ziemię, a Nikki zaczyna go przeszukiwać i znajduje diamenty. Nagle kręcący się w pobliżu pająk ukąsza Nikki w kostkę. Dziewczyna biegnie przez dżunglę wiedząc, że ma niewiele czasu na zakopanie diamentów i dobiegnięcie do plaży. Widzimy teraz pierwszą scenę odcinka, jednak tym razem wyraźniej słyszymy słowa wypowiedziane przez Nikki do Sawyera i Hurleya: „Jestem sparaliżowana”...

Podczas pogrzebu Hurley wygłasza mowę pożegnalną, a Sawyer rozsypuje diamenty na ciała pary. W pewnym momencie Nikki otwiera oczy, jednak nikt tego nie zauważa, a Sawyer i Hurley kontynuują zasypywanie grobu... W ostatniej scenie odcinka widzimy dwa nowe kopczyki z piasku, które dołączyły do pokaźnej już kolekcji cmentarzyka. Wygląda na to, że tym razem rozbitkowie pochowali dwie osoby żywcem...

CIEKAWOSTKI:
:: Gazetą, którą czyta Paulo na lotnisku datowana jest na 24 września 2004, czyli dwa dni po katastrofie.
:: Po tym jak Nikki ostrzega Paulo, że popiół z papierosa może być dowodem ich zbrodni, sama otwiera sejf zostawiając odciski palców. Gdzie tu logika?
:: Jin mówi do Hurleya po koreańsku, na co on odpowiada: "Tak, wiem.". Czyżby?

Kate siedzi uwięziona w pokoju, szukając okazji do wydostania się. Kiedy widzi postać zbliżającą się do drzwi, szybko się tam przemieszcza, w dłoni trzymając metalową rurkę. Tuż po otwarciu drzwi przez niosącą kanapkę Juliet, Kate uderza, jednak Juliet szybko i sprawnie powala Kate na ziemię.

W retrospekcji widzimy noszącą na głowie dżokejkę Kate, która została zmuszona do wezwania pomocy drogowej, ponieważ zerwał jej się pasek klinowy w czasie jazdy przez stan Iowa. Mężczyźnie z pomocy drogowej przedstawia się jako Lucy i nie może uwierzyć, że wymiana paska klinowego potrwa 2-3 dni. Kiedy podjeżdżają na lokalną stację benzynową Kate widzi awanturującego się gościa, który chce wezwać policję twierdząc, że kobieta usiłująca sprzedać mu łańcuszki jest oszustką. Kobietą tą jest Cassidy Phillips, była dziewczyna Sawyera. Kate, która nie może sobie pozwolić na to, aby policja ją zobaczyła, odgrywa scenkę, mówi, że jej ojciec prowadzi sklep jubilerski i kupuje od Cassidy jeden z łańcuszków, rozładowując tym samym napięcie. Kiedy mężczyźni się rozchodzą, Kate prosi Cassidy o zwrot pieniędzy, na co kobieta pyta, dlaczego Kate zdecydowała się jej pomóc. Po chwili domyśla się, że Kate miała powód, aby gliny jej nie zobaczyły i proponuje jej podwiezienie do miasta i pójście na drinka.

W wiosce Innych Kate siedzi w pokoju i sama ze sobą gra w tryk traka. Przerywa tą czynność, kiedy wchodzi John, ciągle noszący ślady zadrapań i siniaków po wysadzeniu łodzi. Przyznaje się, że jest tymczasowo przetrzymywany, jednak przyszedł się pożegnać, ponieważ odchodzi z Innymi. Mówi również zdumionej i nie mogącej w to uwierzyć Kate, że Jack zostaje w wiosce. Kate próbuje Locke’owi wytłumaczyć, że Inni nie umożliwią mu powrotu do domu, jednak on nie szuka drogi do domu… Locke starał się przekonać Innych, że Kate to dobra, godna zaufania, szczera i bystra osoba, jednak dowiedział się od nich, kim Kate naprawdę jest i za co była ścigana.

Na plaży Hurley zbliża się do Sawyera i ostrzega go, że rozbitkowie poważnie rozmawiali o możliwości wygnania Sawyera po tym, co stało się z Nikki i Paulo i że nazajutrz nastąpi głosowanie i debata na ten temat. Zaskoczony Sawyer pyta, gdzie może zostać wygnany, na co Hurley zupełnie serio odpowiada, że konsensusem jest kilometr z dala od obozu rozbitków. Hurley pokazuje Sawyerowi furtkę, która pozwoliłaby mu zostać w obozie – musi pogodzić się z rozbitkami, bardziej się z nimi zżyć, naprawić szkody które wyrządził. Wkurzony Sawyer mówi Hurleyowi, żeby znikał.

Po obudzeniu się w pokoju Kate zaczyna jeść resztki kanapki przyniesionej przez Juliet. Po usłyszeniu jakichś trzasków i hałasów zbliża się do okna i widzi grupę Innych pakujących się i zakładających na twarz maski gazowe. Kiedy przechodzą koło pokoju Kate wrzucają kilka pojemników z gazem. Mimo rozpaczliwej obrony, Kate traci przytomność.

W lokalnym barze Kate przedstawia się Cassidy jako Lucy po czym przyznaje się, że kilka miesięcy wcześniej zabiła swojego ojczyma i ucieka przed oficerem, który chce ją aresztować. Tłumaczy, że zabiła ojczyma, bo był złym człowiekiem. Wróciła do Iowy, ponieważ chce porozmawiać ze swoją matką; nie odstrasza jej nawet fakt, że jej matka musi być teraz nieustannie obserwowana przez agentów federalnych. Cassidy zgadza się pomóc Kate, argumentując, że zakochała się kiedyś w złym facecie, który ją oszukał i poniżył, a przynajmniej jedna z nich (ona lub Kate) zasługuje na coś dobrego.

Kate budzi się w dżungli i zdaje sobie sprawę, że jest przykuta kajdankami… do nieprzytomnej Juliet.

Na plaży Sawyer usiłuje złowić ryby i uśmiecha się do stojących obok Sun i Jina, jednak oni całkowicie go ignorują. „Nie dostanę koreańskiego głosu” – mruczy pod nosem Sawyer, jednak jego rozmyślania zostają przerwane przez rybę, która nadziała się na jego wędkę. Sawyer szybko uświadamia sobie, że nie ma pojęcia, jak musi ją wypatroszyć i oporządzić. Po kilku żałosnych próbach podchodzi do wieszającego pranie Hurleya i przystaje na jego warunki współpracy.

Kate zauważa składany scyzoryk w kieszeni Juliet. Udaje jej się niepostrzeżenie go wyjąć, jednak Juliet budzi się na dźwięk prostowanego ostrza i łapie Kate za nadgarstek. Kate stara się otworzyć kajdanki za pomocą noża, jednak jest on zdecydowanie za duży. Juliet twierdzi, że pojemnik z gazem wpadł do jej domu przez okno, kiedy robiła sobie herbatę. Nie miała pojęcia, że Inni mieli zamiar opuścić wioskę. Denerwuje Kate, mówiąc o Innych „oni” tak, jakby nie była jedną z nich. Juliet nie wie, gdzie mogli udać się Inni.

W retrospekcji widzimy Kate pukającą do drzwi jednego z domków. Drzwi otwiera jej matka, Diane, jednak szybko zostaje odsunięta na bok przez agentów, którzy powalają Kate na ziemię. Zaraz… to nie Kate, tylko Cassidy, z peruką na głowie. Cassidy twierdzi, że sprzedaje Biblie i faktycznie w jej podręcznym kuferku agenci odnajdują kilka egzemplarzy Pisma Świętego. Widzimy Kate, z pewnej odległości obserwującej całą scenę. Później Cassidy przyjeżdża do motelu, w którym zatrzymały się obie z Kate i żąda od dziewczyny wyjaśnień. Mówi, że nie wycofała się z pomocy, jednak skoro musiała okłamać agenta federalnego, chciałaby przynajmniej znać motywy postępowania Kate. Dziewczyna opowiada, jak wysadziła dom, pozorując wypadek i tym samym umożliwiając jej mamie uzyskanie pieniędzy z polisy ubezpieczeniowej. Chce się teraz spotkać z Diane aby spytać, dlaczego matka wydała ją policji, „wybierając” ojczyma Kate, a nie swoją córkę. Kate chce się dowiedzieć, dlaczego matka zdradziła ją w taki sposób.

W dżungli Kate próbuje odszukać ślady, które doprowadzą ją z powrotem do wioski Innych. Juliet proponuje poczekać do rana tym bardziej, że ma przeczucie, iż zaraz zacznie padać. Kate jednak nie zgadza się i zastanawia się, z jakiego powodu Inni skuli je razem i przenieśli do dżungli, na co Juliet ripostuje, że Ben jest dobry w różnych umysłowych gierkach. Juliet prowokuje Kate mówiąc, że ma nadzieję, że Kate nie wraca do wioski po niego, Jacka, po tym, jak powiedział jej, że ma nigdy po niego nie wracać i po tym, jak w wyniku jej nieplanowanego powrotu zniszczyła jego szanse na wydostanie się z Wyspy. Kate uderza Juliet i zaczyna bójkę w strugach deszczu. Niechcący w czasie bójki wyrywa ze stawu rękę Juliet, jednak jej przeprosiny zostają przerwane przez ryk Potwora, wynurzającego się z ciemności. Przerażona Juliet pyta, co to jest…

Kate i Juliet dobiegają do grupy drzew. Nagle zbliżający się Potwór produkuje serię błysków świetlnych, po czym wycofuje się… Juliet pyta, czy już są bezpieczne.

Na plaży Sawyer i Hurley obserwują zajmującą się dzieckiem Claire. Hurley informuje, Sawyera, że Claire jest bardzo wpływową osobą na Wyspie i jeśli Sawyerowi uda się przekonać ją do siebie, jego szanse na pozostanie w obozie znacząco wzrosną. Hurley proponuje, aby Sawyer wykazał trochę zainteresowania Aaronem, na co Sawyer odpowiada, że jedynie co wie o synu Claire to to, że głośno płacze i śmierdzi. Hurley wręcza Sawyerowi kocyk, który ten ma dać Claire dla Aarona. Sawyer niezręcznie próbuje nawiązać rozmowę z Claire, a następnie próbuje powiedzieć coś miłego o Aaronie, jednak jedyne, co mu przychodzi do głowy to spostrzeżenie, że nie jest on już tak pomarszczony, jak parę tygodni wcześniej. Claire się śmieje z tego i z wdzięcznością przyjmuje kocyk.

Zdumiona Kate pyta Juliet, czy naprawdę nigdy wcześniej nie widziała Potwora ani go nie słyszała… Twierdzi też, że Jack nie chciał, aby wróciła ona po niego ponieważ bał się, że stanie jej się coś złego. Juliet bezlitośnie wyprowadza ją z błędu – informuje o kamerach zamontowanych przy klatkach i mówi, że Jack widział Kate z Sawyerem. Podsumowuje to mówiąc, że Kate złamała Jackowi serce i z tego właśnie powodu nie chciał, aby Kate po niego wróciła. Kate nie może w to uwierzyć.

Na plaży Sawyer towarzyszy Desmondowi w polowaniu na dzika. Desmond bezbłędnie wyczuwa, że Sawyer ma w tym jakiś interes i próbuje go o to wypytać.

W innym miejscu dżungli Kate i Juliet budzą się po koszmarnej nocy i kontynuują wędrówkę.

W kolejnej retrospekcji widzimy Cassidy jedzącą w restauracji obiad. Kiedy obok stolika przechodzi Diane, pracująca w tej restauracji, Cassidy „przypadkowo” oblewa ją zupą, przez co Diane musi udać się do toalety, gdzie czeka na nią Kate. Diane tłumaczy córce, że nie ma się żadnego wpływu na to, kogo się kocha, kochała ojca Kate na dobre i na złe… a Kate spaliła go żywcem. Mówi również, że Kate nie zrobiła tego dla niej, a dla samej siebie. Mówi, że tym razem nie powiadomi policji o obecności Kate, jednak następnym razem kiedy ją zobaczy, od razu zacznie krzyczeć o pomoc.

Podczas wędrówki przez dżunglę Kate pyta, czy to Jack powiedział Juliet o tym, że ma złamane serce. Juliet mówi, że wcale nie musiał tego robić. Rozmowę przerywa kolejny ryk Potwora. Kiedy w czasie ucieczki kobiety dobiegają do elektrycznego ogrodzenia Kate próbuje powstrzymać Juliet przed przekroczeniem go wiedząc, że skutkuje to śmiercią, jednak ta twierdzi, że ogrodzenie jest wyłączone. Juliet wyjmuje z kieszeni spodni klucz od kajdanek, podbiega do panelu ogrodzenia, wstukuje kod i aktywuje ogrodzenie, kiedy obie kobiety znajdują się już „w środku”. Dym rozbija się o niewidzialną powłokę i zawraca. Juliet przyznaje, że Inni nie wiedzą, czym dokładnie jest Dym/Potwór, jednak zauważyli, że nie potrafi on przedostać się poprzez ich ogrodzenie. Kate nie dba jednak o kłamstwo w sprawie Potwora, jest wkurzona o to, że Juliet przez cały czas miała ze sobą klucz od kajdanek. Juliet próbuje wytłumaczyć, że została opuszczona i zdradzona przez ludzi, z którymi mieszkała i żyła przez trzy lata i myślała, że jeśli uda się jej przekonać Kate, że tkwią w tym razem, nie zostanie opuszczona po raz kolejny. Kate bez słowa odwraca się i zmierza w kierunku wioski Innych.

Na plaży Sawyer przygotowuje ucztę z dzika, polewając go piwem Dharma. Sawyer rozmawia z Charliem, wspominając naradę, która ma się odbyć tej nocy, jednak Charlie nie ma pojęcia, o czym ten mówi. Mężczyzna orientuje się, że został przez Hurleya nabrany i idzie do niego chcąc wyjaśnić sprawę. Hurley tłumaczy, że po tym, jak odszedł Jack, Locke, Sayid i Kate, Sawyer musi być tymczasowym liderem rozbitków i że wszyscy chcieli szukać u niego pomocy i rady po sytuacji z Nikki i Paulo. Stwierdzenie Sawyera, że nie chce być liderem, Hugo kwituje prosto: Jack też nie chciał nim być.

Kate i Juliet docierają do opuszczonej wioski Innych. Juliet idzie poszukać Sayida namawiając Kate, aby ta poszukała Jacka, którego znajduje nieprzytomnego na podłodze. Kate obwinia siebie o wszystkie kłopoty, które niedawno były jej udziałem i sprawką, a Jack pyta, czy Juliet również opuściła wioskę. Na pytanie Kate, co teraz zrobią, Jack odpowiada, że muszą wrócić do obozu rozbitków.

W finałowej retrospekcji Cassidy podwozi Kate do warsztatu, gdzie czeka na nią gotowy do dalszej drogi samochód. Kate pyta o faceta, który oskubał Cassidy, na co ta odpowiada, że jest z nim w ciąży i że ciągle go kocha. Na sugestię Kate, aby Cassidy zadzwoniła na policję i wydała go władzom, retorycznie pyta, czy Kate kiedykolwiek wybaczy swojej matce, że ta ją wydała.

W wiosce Jack, Juliet, Sayid i Kate rozpoczynają powrót na plażę, mimo poważnych sprzeciwów Irakijczyka, który nie chce, aby Juliet szła razem z nimi.

CIEKAWOSTKI:
:: W magazynie Innych widać grę planszową "Pułapka na myszy".
:: Granat dymny, którym została potraktowana Kate to "ALSG272 Continuous Discharge, Smoke Grenade, CS".
:: Natomiast scyzoryk Juliet to Kershaw Chive.
:: Kiedy Cassidy oblewa zupą Diane, plama początkowo nie sięga sukienki i znajduje się jedynie na fartuchu. Sytuacja w cudowny sposób zmienia się po zmianie ujęcia, by wizyta w toalecie stała się konieczna.

CYTATY:
Sawyer: Sukinsyn. Nikt nie planował żadnego głosowania.
Hurley: Ale chyba miło było być miłym?
Sawyer: Podstępem zmusiłeś mnie do bycia przyzwoitym? To najbardziej kiczowate oszustwo w historii.
Hurley: To nie było oszustwo. Skoro masz być naszym przywódcą, to musisz nad sobą popracować.
Sawyer: Przywódcą? O czym ty gadasz?
Hurley: Nie ma ani Jacka, ani Locke'a, ani Kate i Sayida. Zostałeś tylko ty. Kiedy zginęli Paulo i Nikki, polegaliśmy na tobie. Potem próbowałeś ukraść diamenty, ale i tak chcieliśmy na tobie polegać. Rozejrzyj się. Sprawiłeś, że wszyscy są szczęśliwi. Chociaż przez jeden dzień mogą jeść dzika, śmiać się i zapomnieć, że mają przechlapane na całej linii. A wszystko to zawdzięczają tobie.
Sawyer: A jeśli ja nie chcę być przywódcą?
Hurley: Jack też chyba nie chciał. Wpadłeś w kanał, koleś.

Jack, Juliet, Sayid i Kate idą przez Wyspę w kierunku obozu rozbitków. Kiedy decydują się rozbić obóz na postój, Jack i Kate idą nazbierać drewna, a Juliet zostaje sama z Sayidem. Na pytanie Kate o tydzień spędzony w obozie Innych Jack lapidarnie opowiada o układzie, który zawarł z Benem i nie chce zdradzać więcej szczegółów. Sayid w tym samym czasie domaga się od Juliet wyjawienia wszystkich informacji. Kobieta odpowiada, że znając te informacje zabiłby ją.

W retrospekcji widzimy Juliet, która wraz z siostrą podjeżdża do siedziby firmy Mittelos, spotyka tam Ethana i Richarda. Mówią oni zaskoczonej pani doktor, że musi już przy bramie pożegnać się ze swoją siostrą, ze względu na poufność informacji i procedury bezpieczeństwa. Juliet żegna się i obiecuje, że wróci do Miami przed rozwiązaniem siostry.

Sayid odpowiada Juliet, że zabije ją, jeśli nic nie powie. W tym momencie Jack mówi, żeby Irakijczyk zostawił ją w spokoju. Juliet odpowie na wszystkie pytania, kiedy będzie gotowa, a do tej chwili pozostawać będzie pod protekcją i ochroną Jacka... Kate i Sayid nawet nie próbują ukryć zaskoczenia.

Na plaży Charlie słyszy płacz Aarona i zaniepokojony podchodzi do namiotu. Nie może dobudzić Claire, która się źle czuje.

Podczas przeprawy przez dżunglę Juliet wyraża wątpliwości, czy rozbitkowie ją przyjmą i zrozumieją.

Podczas pobytu w Mittelos, Juliet zostaje poproszona o pozwolenie na zmierzenie jej ciśnienia i o wypicie soku pomarańczowego ze środkami nasennymi. Juliet początkowo odmawia, jednak Richard sprytnie argumentuje, że ta praca będzie ukoronowaniem jej dotychczasowej pracy badawczej, przekonuje ją o wyjątkowości jej geniuszu... Juliet wypija sok duszkiem i...

... budzi się przypięta do łóżka. Nie, do koi – Juliet znajduje się w łodzi podwodnej. Niepewnie wychodzi po drabince na górę i widzi Wyspę oraz zatokę. Po prowizorycznym molo zmierza ku niej Ben, witając ją radośnie i wyrażając głęboką nadzieję, że uda jej się rozwikłać problem trapiący kobiety przebywające na tej Wyspie.

Na plaży Hurley próbuje przygotować jedzenie dla Aarona. Zbliża się Claire pytając o aspirynę. Przechodzący obok Sawyer ofiaruje się, że zaraz ją dostarczy, jednak po drodze widzi pojawiającego się nagle Jacka i komentuje to pod nosem w nieparlamentarnych słowach. Na jego twarzy maluje się wielka ulga, kiedy tuż za lekarzem pojawia się Kate. Jack jest serdecznie przez wszystkich witany. Kate najpierw nieśmiało patrzy na Sawyera, a potem długo do niego się przytula. Sielankę przerywa zauważenie przez Saywera Juliet, stojącej poza obozem rozbitków i nie śmiejącej wejść na jego teren.

Później do siedzącej Juliet, podchodzi Hurley i niezręcznie próbuje zacząć rozmowę. Juliet szybko domyśla się, że Hurley został oddelegowany do pilnowania jej. Hurley pokazuje jej miejsce, gdzie został pochowany Ethan.

W następnej retrospekcji widzimy Juliet i Ethana, którzy bezskutecznie walczyli o życie ciężarnej pacjentki. Wszyscy przekonują lekarkę, że to nie jej wina. Następnie, do siedzącej samotnie na nabrzeżu Juliet podchodzi Ben i próbuje ją pocieszyć. Juliet sądzi, że „to” dzieje się w momencie poczęcia dziecka i aby się o tym przekonać, musi zabrać kobiety z Wyspy, na co Ben kategorycznie się nie zgadza. Juliet mówi, że nic więcej nie może zrobić, przeprasza za to i prosi, aby odesłali ją do domu, ponieważ jej siostra za 3 miesiące urodzi dziecko... Ben po chwili niepewności mówi Juliet, że jej siostra szybciej umrze, ponieważ miała nawrót raka, podpierając swoją wypowiedź odpowiednimi dokumentami lekarskimi. Ben mówi, że Juliet może pojechać do domu i spędzić ostatnie chwile z siostrą lub zostać na Wyspie, w zamian za co sam Jacob uleczy raka Rachel.

Jack próbuje przekonać resztę rozbitków aby zaufali Juliet. Jack mówi również o Locku, który poszedł z Innymi, jednak nikt nie wie dokąd. Charlie prosi Jacka o pomoc dla Claire. Jack próbuje pomóc, czemu z boku przygląda się Juliet. Kobiecie udaje się przekonać Kate aby porozmawiała z Jackiem, gdyż wie ona, co Claire dolega, ponieważ... sama jej to zrobiła. Juliet tłumaczy, że wszystkie kobiety, które zajdą w ciążę i znajdą się na Wyspie, umierają, ponieważ ich własny organizm „zwalcza” siebie. Aby temu zapobiec, Claire zostały wstrzyknięte leki przez Ethana, mające utrzymać ją przy życiu. Teraz organizm Claire reaguje na ich niedobór. Juliet przekonuje Jacka, że jedynym wyjściem jest znalezienie przez Juliet leków zostawionych tam przez Ethana i podanie ich Claire. Juliet tłumaczy też, że porwania Claire nigdy nie było w planie, jednak Ethan musiał improwizować po tym, jak rozbitkowie odkryli, że nie było go na pokładzie samolotu.

W następnej scenie widzimy Juliet w łóżku z Goodwinem. Chwilę później kobieta otrzymuje zlecone wcześniej zdjęcia rentgenowskie Bena i widzi szybko rozwijającego się guz w okolicy kręgosłupa, o czym niezwłocznie informuje chorego. Ben jest zaskoczony i przestraszony. Juliet oskarża go o kłamstwo – skoro mówił, że Inni są w stanie wyleczyć raka, dlaczego on na niego zachorował? Domaga się natychmiastowej rozmowy z siostrą i chce powrotu do domu, jednak Ben odmawia.

Kiedy Juliet znajduje leki ukryte w dżungli, od tyłu zachodzą ją Sawyer i Sayid, grożąc jej i domagając się odpowiedzi. Juliet zachowuje zimną krew i wyswobadza się z opresji przechodząc do ataku i wypominając im, że oni również nie przyznali się do zabicia ludzi i nie zdradzili reszcie rozbitków swojej przeszłości.

Następnie widzimy zapłakaną Juliet wkładającą CD do odtwarzacza. Widzimy migawki z dnia katastrofy, widzianą oczyma Innych, z perspektywy ich wioski. Ben zaprasza Juliet do odbycia przechadzki. Idą do stacji, w której przebywa Bakunin i tam Ben pokazuje Juliet nagranie na żywo z USA, gdzie jeden z Innych filmuje Rachel, bawiącą się ze swoim synkiem, Julianem, na placu zabaw. Juliet płacze i niemal „przylepia” się do ekranu. Gwałtownie reaguje, kiedy obraz zostaje wyłączony. Juliet po raz kolejny prosi o możliwość powrót do domu, jednak Ben mówi, że być może na pokładzie samolotu znajduje się jakaś kobieta w ciąży, co oznacza kontynuowanie pracy.

Na plażę wraca Juliet z walizką pełną leków i wstrzykuje Claire dawkę. Jack mówi, że jeśli coś stanie się Claire, Juliet nie będzie już mogła liczyć na jego ochronę i opiekę. W następnej scenie widzimy, że Claire budzi się cała i zdrowa.

Jack przynosi siedzącej poza obozem Juliet koce i skromne wyposażenie namiotu, który może sobie ona zbudować wykorzystując wolny „stelaż”. Jack mówi, że ufa Juliet i wie, że jest jedną z rozbitków, ponieważ kiedy Locke wysadził łódź podwodną, Jack zobaczył w oczach lekarki, że wydostanie się z tej Wyspy jest jej absolutnym priorytetem, tak jak dla reszty rozbitków.

Następnie widzimy wcześniejszą rozmowę Juliet z Benem, w której powtarzają oni dokładnie plan – Juliet ma przykuć się kajdankami do Kate i próbować ją przekonać, że Inni zagazowali również ją. Jeśli to się jej nie uda, powie, że chciała w ten sposób zdobyć jej zaufanie. Później Jack zaprowadzi ją do obozu, jednak Juliet musi zrobić coś, aby przekonać rozbitków do siebie. Ben mówi, że aktywowali już substancję wstrzykniętą wcześniej Claire i że w ciągu 48 godzin powinny pojawić się pierwsze symptomy choroby. Walizka z lekami pojawi się w umówionym miejscu tak, aby Juliet mogła ją wziąć. Juliet ma powiedzieć Jackowi, że może uratować Claire, uwierzy jej na pewno, ponieważ jej ufa... Ben zostawia Juliet na stole maskę gazową.

CIEKAWOSTKI:
:: Kiedy Ben chce udowodnić Juliet, że rak ponownie zaatakował jej siostrę, podaje jej dokumenty z wynikami badań. Biedna Juliet nie zauważa, że według papierów jej siostra jest teraz mężczyzną i waży prawie 85 kilogramów! To prawdopodobnie wpadka producentów.
:: Kiedy Juliet znajduje się na "lotnisku" Innych na ścianie widać logo: 'Herarat Aviation'. To prawdopodobnie anagram od nazwiska słynnej amerykańskiej pilotki Amelii Mary Earhart.
:: Co to za tajemniczy znak na drzewie, przy którym Juliet znalazła leki? To cyrylica, jednak fani UFO również znajdą tu coś dla siebie. Według ufologów jest to symbol planety Ummo, znajdującej się w innym układzie słonecznym. To podobno jej mieszkańcy mieli kontaktować się z Ziemianami.

CYTATY:
Hurley: Cześć.
Juliet: Cześć.
Hurley: Jesteś jedną z tamtych, co?
Juliet: Jestem Juliet.
Hurley: Nie było cię wtedy na przystani. Kiedy założyli nam na głowy worki. Po tym, jak do nas strzelali.
Juliet: Miałam dzień wolny.

Sayid: Powiedziałaś, że jeśli powiesz mi o wszystkim, to ja cię zabiję.Sprawdzę, czy rzeczywiście tak będzie.
Juliet: Nie mamy na to czasu.
Sawyer: My nie mamy nic w planie. Mamy tyle czasu, ile chcemy.
Juliet: Wiecie, co jest interesujące? To, że teraz wy dwaj macie się za strażników moralności. Powiedz mi, Sayid. Ile czasu minęło, zanim powiedziałeś im ile dokładnie osób torturowałeś? James, ty na pewno zaraz po katastrofie zebrałeś wszystkich w około i powiedziałeś im o człowieku, którego zastrzeliłeś z zimną krwią na dzień przed odlotem. Więc może darujemy sobie tę waszą udawaną prawość. Zabieram te leki do Claire. A wy mi na to pozwolicie. Jeśli ich nie dostanie, umrze. A ostatnią rzeczą, jakiej teraz potrzebujecie, jest więcej krwi na waszych rękach.

W pierwszej scenie odcinka widzimy Desmonda, Hurleya, Charliego i Jina idących w deszczu przez dżunglę. Charlie i Hurley dyskutują na temat tego, kto jest szybszy – Superman czy Flash. W pewnym momencie Charlie następuje na ukrytą w gąszczu linę, która zwalnia jedną z pułapek zastawionych przez Danielle w dżungli... strzała przeszywa szyję muzyka, który krztusi się krwią i umiera... Desmond przeprasza go za to, co się stało.

Następnie widzimy obrazy, które są „widzeniami” Desmonda: Hurleya wyciągającego z piasku linę, Jina, słyszymy słowa Charliego o Supermanie, zdjęcie Desmonda i Penny, całą czwórkę rozbitków w dżungli ściągających jakiegoś spadochroniarza i... widzimy Desmonda, który analizuje wszystkie te obrazy podczas łowienia ryb. Kiedy spogląda w kierunku obozu rozbitków, widzi Charliego. Chwilę potem pyta Hurleya, gdzie ukryty jest kabel. Mówi, że to bardzo ważna sprawa, ponieważ ktoś przybędzie na Wyspę...

W następnej scenie widzimy Desmonda modlącego się w klasztorze. Po chwili do jego celi przychodzi przełożony bractwa i wręcza mu habit – Desmond przeszedł próbę milczenia i stał się członkiem bractwa zakonnego.

Do Jacka podchodzą Desmond i Hurley, prosząc o pożyczenie apteczki z materiałami pierwszej pomoc. Desmond mówi, że skręcił sobie kostkę, jednak nie chce, aby lekarz ją obejrzał. Jack spostrzega dziwne zachowanie Hurleya i pyta, czy stało się coś złego, jednak Hurley mówi, że wszystko w porządku i obaj odchodzą. Desmond mówi mu wtedy, że tym razem jego wizje są inne - widzi puzzle, niepoukładane obrazy i nie wie, co dokładnie się stanie, jednak zna ich początek – Hurley wyciągający kabel z piasku. Desmond mówi, że nie chce niczego zmieniać, na co Hurley domyśla się, że tym razem Desmond nie chce nie dopuścić do zdarzenia się czegoś, ale wręcz przeciwnie – dąży do tego, aby się to stało.

Sawyer zagląda do namiotu Kate, kiedy ta się przebiera. Pyta, czy Kate powiedziała Jackowi „o nich”, na co ta informuje go, że Jack widział dzięki jednej z kamer Innych. Sawyer próbuje namówić Kate na następną „randkę”, ale dziewczyna go spławia.

Desmond i Hurley obserwują z oddali Jina, którego Desmond musi przekonać do pójścia z nimi do dżungli. Nie ma jednak bladego pojęcia, jak to zrobić. Hurley mówi po prostu, że ma naśladować mistrza i... proponuje Jinowi udział w małym męskim wypadzie z noclegiem przy ognisku. Jin oczywiście się zgadza. Desmond idzie wziąć ze sobą Charliego... Muzyk domyśla się, że Desmond znowu coś widział, Desmond przyznaje, że wie, że ktoś przybędzie na Wyspę, jednak kłamie mówiąc, że tym razem Charlie nie zginie i że nie ma to z nim nic wspólnego. Charlie się zgadza.

Widzimy całą czwórkę – Charliego, Hurleya, Jina i Desmonda idącą wzdłuż plaży i gwiżdżących jakąś piosenkę. Hurley rozpoznaje miejsce, w którym znalazł linę, po chwili Jin krzyczy, że ją ma. Wszystko układa się dokładnie tak jak w wizjach Desmonda. Hurley ostrzega przed czającymi się w dżungli pułapkami Danielle i rozbitkowie decydują się założyć obóz na nocleg na plaży i wyruszyć w głąb dżungli następnego dnia.

W następnej retrospekcji widzimy Desmonda pracującego w zakonnej winiarni. Jego pracę i rozmowę z przeorem przerywa jakiś mężczyzna, który uderza Desmonda w twarz, po czym bez słowa wychodzi.

Kate siedzi w obozowej „kuchni”, do której wchodzi Jack. Kate zagaja rozmowę mówiąc o tym, jak dziwnie jest powrócić do obozu, nie uciekać, nie szukać wyjścia z klatki... Jack wyraźnie nie jest w nastroju do rozmów i zwierzeń, prosi Kate o łyżkę i odchodzi. Kate zabiera się za zmywanie naczyń i widzi Jacka i Juliet jedzących razem kolację. Widać, jak bardzo jest tym zaskoczona i zraniona. Wchodzi do namiotu Sawyera i natychmiast zaczyna go całować mówiąc, że ma się zamknąć. Sawyer zauważa, że Kate płacze.

Przy ognisku Jin się wygłupia i straszy Hurleya. Charlie zauważa Desmonda wpatrującego się w zdjęcie jego i Penny i pyta go o dziewczynę. Mówi, że zostawił ją, bo był tchórzem. Desmond jest przekonany, że Penelope od trzech lat go szuka zgodnie z tym, co kiedyś powiedziała – że mając odpowiednio dużo pieniędzy i determinacji można znaleźć każdego człowieka.

Nagle wszyscy słyszą silnik helikoptera, który spada do morza... Jin zauważa spadochroniarza, który spada gdzieś w dżunglę. Po krótkiej naradzie i kłótni (Charlie nie chce iść po ciemku w głąb dżungli z uwagi na pułapki Danielle), Desmond postanawia wyruszyć o świcie wraz z resztą, aby nie zmienić widzianej wcześniej przez niego sekwencji zdarzeń.

W następnej retrospekcji Desmond odwiedza siostrę mężczyzny, który go uderzył. Okazuje się, że tydzień przed zaplanowanym ślubem Desmond poczuł powołanie i bez słowa zostawił dziewczynę. Ta nazywa go tchórzem i nie wierzy w prawdziwość jego powołania.

Na plaży Sawyer przerywa tete-a-tete między Juliet a Jackiem wyzywając lekarza na pojedynek w ping-ponga. W trakcie meczu prowadzą między sobą utarczkę słowną, w czasie której Sawyer dowiaduje się, że Kate rozmawiała dzień wcześniej z Jackiem, a potem widziała go w towarzystwie Juliet. Domyśla się, że to było powodem jej przyjścia do namiotu.

Idąc przez dżunglę Charlie pyta Desmonda o dalsze kawałki układanki. Zdenerwowany Desmond wszystkich popędza. Nagle Charlie podnosi laleczkę zwalniającą pułapkę Danielle, jednak... nic się nie dzieje. Desmond zauważa plecak leżący na drzewie, z którego wyciąga książkę „Ardil 22”, rozładowany telefon satelitarny. W książce znajduje zdjęcie jego i Penelope, co przekonuje go całkowicie, że w helikopterze leciała jego dziewczyna.

Rozżalony Sawyer wprost mówi Kate, że wie o powodach, które nią kierują, jednak rozbrajająco przyznaje, że kiedy tylko chce, może go wykorzystywać, bo doskonale wie, jak to zrobić.

Charlie pyta Desmonda, dlaczego wcześniej nie powiedział, że chodzi o odzyskanie jego dziewczyny, przecież żaden z nich nie zrobiłby niczego, co uniemożliwiłoby mu uratowanie Penny... W tym momencie zaczyna padać ulewny deszcz.

W klasztorze Desmond pociesza się butelkami wina, które były przeznaczone na cele charytatywne. Przyłapuje go na tym przeor i w trakcie rozmowy wyraża swoją opinię, że Desmond nie jest stworzony do zakonnego życia i że Bóg ma względem niego większe plany... sugeruje tym samym, że Desmond ma opuścić zgromadzenie.

Kontynuując wędrówkę Hurley i Charlie zaczyna dyskusję na temat Flasha i Supermana, co uświadamia Desmondowi, że nadchodzi krytyczny moment. W trakcie, gdy pozostali zajęci są rozmową, on szuka strzały, która ma przebić szyję Charliego, widzi linkę, na którą po chwili muzyk staje... w ostatnim momencie Desmond biegnie w jego kierunku i powala Charliego na ziemię, ratując mu życie.

Czwórka rozbitków rozdziela się, aby znaleźć spadochroniarza; Charlie wyrzuca Desmondowi, że trzymał przed nim w tajemnicy pułapkę Danielle, na co Desmond odpowiada, że według jego wizji miał pozwolić mu umrzeć... myśli jednak, że być może te powtarzające się wizje o śmierci muzyka to swoistego rodzaju próba – jeśli przez nią przejdzie, jeśli uratuje Charliego – zaliczy ją. W tym momencie słyszą krzyk Hurleya i Jina, którzy znaleźli wiszącego na drzewie spadochroniarza w kasku... wszyscy są przekonani, że to Penny...

Desmond opuszcza zakon, jednak przeor zleca mu ostatnie zadanie – ma pomóc załadować wina na samochód, który po nie właśnie przyjechał. Kiedy podchodzi do samochodu, poznaje Penelope Widmore, która ma zawieźć wina dla swojego ojca. Oboje wywierają na sobie duże wrażenie i zaczynają rozmowę, w czasie której uzgadniają, że Desmond pomoże dziewczynie rozładować pakunek w Carlisle.

Kiedy na Wyspie rozbitkowie opuszczają spadochroniarza, przejęty Desmond zdejmuje mu kask...Okazuje się, że rzeczywiście spadochroniarzem jest kobieta, jednak zdecydowanie nie jest to Penelope. Półprzytomna kobieta wypowiada pod nosem: „Desmond”...

CIEKAWOSTKI:
:: Nieuczciwi mnisi: etykieta naklejana na butelkę wina informuje, że wyrób pochodzi z 1995 roku. Dlaczego więc na skrzynce widnieje data 1989 rok? Kolejna wpadka producentów.
:: Ardil-22 to portugalska wersja książki Josepha Hellera 'Catch 22'. Warto o tym wspomnieć, gdyż naukowcy wynajęci przez Penny porozumiewali się właśnie w tym języku.
:: Jeśli się dobrze przyjrzycie na biurku brata Campbella widać jego zdjęcie z kobietą - Mrs. Hawking, którą już wcześniej poznaliśmy w sklepie jubilerskim.
:: Telefon satelitarny, znaleziony w dżungli, to Motorola 9500 Portable Satellite Phone, jednak jego interfejs został specjalnie spreparowany na potrzeby serialu. W rzeczywistości wygląda on zupełnie inaczej.
:: Piosenka, którą Desmond śpiewa podczas picia wina to The Celtic Song. Można ją usłyszeć przed każym meczem Celticu Glasgow na stadionie Celtic Park.

CYTATY:
Sawyer: Mam nadzieję, że w niczym nie przeszkadzam. Kłócicie się o to, kogo z tamtych lubicie najbardziej?

Jack: Skąd macie ten stół?
Sawyer: Nie poznajesz? Spadł z nieba po wybuchu bunkra. Jak nie będziemy rozgrywać meczu co 108 minut, wyspa eksploduje.

Do pracującej w ogródku Sun podchodzi Jack i zadaje jej pytania dotyczące jej ciąży. Sun zaczyna coś podejrzewać...

W retrospekcji widzimy Sun, która rozmawia przez telefon ze swoim świeżo poślubionym mężem. Sielski nastrój przerywa kobieta, która dosiada się do Sun na ławce w parku. Początkowo chce ją zaszokować wieścią, że Jin jest synem rybaka, jednak Sun o tym wie. Kobieta szantażuje dziewczynę, że jeśli ta nie zapłaci jej w ciągu trzech dni okupu w wysokości 100 000 $, wszyscy dowiedzą się, że Jin jest również synem prostytutki...

Jin, Hurley, Desmond i Charlie zastanawiają się, co zrobić z ranną dziewczyną, która w różnych językach powtarza, że umiera... Zastanawiają się, czy nie pobiec po Jacka, kiedy zauważają ranę w jej tułowiu. Charlie dodaje, że nie mogą tak po prostu przejść sobie przez Wyspę, ponieważ mogą się natknąć na Innych. W momencie kiedy Desmond mówi, że nikt nie wie o miejscu ich pobytu, Hurley przypadkowo wystrzeliwuje w niebo racę znalezioną w plecaku dziewczyny.

Jin wraca po pracy do domu, który urządzają razem z Sun. Przy przeglądaniu rodzinnych zdjęć Sun próbuje wypytać o zdjęcia rodziny Jina, jednak ten wykręca się odpowiedzią, że nie było ich stać na aparat fotograficzny. Przy okazji myli się i mówi Sun, że jego ojciec zmarł, kiedy Jin był w armii, mimo że wcześniej powiedział jej, że miał 16 lat kiedy jego ojciec umarł. Zdenerwowany szybko kończy temat.

Podczas rozmowy na plaży Sun zwierza się Kate, że boi się, że Jack współpracuje z Innymi i chce odebrać jej dziecko... Kate mówi, że to wszystko z powodu Juliet, która była lekarzem do spraw płodności i przeprowadzała badania na ciężarnych kobietach na Wyspie. Sun natychmiast do niej idzie i dowiaduje się, że wszystkie ciężarne kobiety na Wyspie umarły...

Desmond desperacko stara się dowiedzieć, kim jest dziewczyna, która miała w książce zdjęcie jego i Penny i z tego właśnie powodu czuje się najbardziej odpowiednim człowiekiem do wydawania poleceń i zarządzania całą sytuacją. Cała czwórka rozbitków słyszy nagle kogoś biegnącego w ich stronę. Po chwili zza drzew wyłania się... Bakunin, który po chwilowej konsternacji odwraca się na pięcie i ucieka. W ślad za nim rusza Jin, a po nim Desmond i Charlie. Po złapaniu Mikhaila, Desmond grozi mu bronią, a Charlie domyśla się, że to człowiek, o którym opowiadali Sayid i Kate, a Hurley słusznie zauważa, że przecież Locke go zabił, popychając na ogrodzenie... Bakunin mówi, że był lekarzem polowym w sowieckiej armii, na co Desmond bez wahania przekazuje dziewczynę w jego ręce. Mikhail mówi, że gałąź drzewa przebiła płuco dziewczyny i za cenę pomocy żąda puszczenie go wolno... Desmond wyraża zgodę.

Siedząca samotnie na plaży Sun przypatruje się Claire i Aaronowi...

W retrospekcji widzimy, że odwiedza ona ojca Jina, który jest zdziwiony, ale też uszczęśliwiony jej wizytą. Wypytuje ją, jaki był ich ślub i jest szczęśliwy szczęściem syna. Tłumaczy Sun, że dla Jina byłoby wielkim wstydem zaproszenie ojca na ślub. Pan Kwon potwierdza opowieść kobiety z parku i tłumaczy, że nie był nawet pewny, czy to jego syn, ale musiał się nim zaopiekować ponieważ wiedział, że nikt inny tego nie zrobi. Jinowi powiedział, że jego matka umarła przy porodzie i prosi Sun, aby nie wyprowadzała swojego męża z błędu.

Do śpiącej na plaży Sun podchodzi Juliet i proponuje jej pomoc, pod warunkiem natychmiastowego udania się z nią w pewne miejsce. Jeśli poczęcie dziecka nastąpiło poza Wyspą, Sun nie umrze i tego właśnie chce się dowiedzieć lekarka. Obie idą do stacji, którą kiedyś odkryły Claire, Danielle i Kate. Juliet mówi, że stacja wcale nie jest opuszczona, a kobiety po prostu nie wiedziały, gdzie szukać.

W kolejnej retrospekcji Sun udaje się do ojca i prosi go o 100 000 USD. Mówi, że jeśli chce, aby dalej udawała, że nie wie nic o jego prawdziwej działalności, ma jej dać te pieniądze i nie zadawać pytań. Ojciec domyśla się, że pieniądze są w jakiś sposób powiązane z Jinem i mówi, że to mąż Sun będzie musiał je oddać. Decyduje również, że od tej pory Jin będzie pracował bezpośrednio dla niego.

Desmondowi i Bakuninowi udaje się pomyślnie przeprowadzić zabieg i uratować rannej życie. Dziewczyna mówi coś w jakimś języku, Bakunin tłumaczy słowa jako : „dziękuje za uratowanie życia”, jednak Desmond nie wygląda na zbyt przekonanego co do tej wersji.

Juliet i Sun docierają do stacji. Sun przyznaje, że dziecko może nie być Jina, ponieważ przed przybyciem na Wyspę miała pozamałżeński romans. Mówi też Juliet o tym, że Jin jest (był?) bezpłodny. Ze swojej strony Juliet tłumaczy, że pomaga Sun, ponieważ w USA oznajmianie kobietom o ciąży było bardzo dobrą i szczęśliwą wiadomością. Na Wyspie w ciągu 3 lat straciła 9 pacjentek... Juliet chce znowu przekazać dobrą wiadomość – że Sun zaszła w ciążę poza Wyspą. Juliet otwiera ukryte drzwi za pomocą dźwigni znajdującej się w jednej z szafek i kobiety wchodzą do pomieszczenia, w którym upchane stoją zabawki dziecięce oraz łóżeczko, a także aparat USG. Juliet mówi też, że do tego właśnie pokoju przyprowadzano kobiety, które miały umrzeć.

Bakunin mówi, że rozbitkowie muszą utrzymywać ranę kobiety tak czystą jak to tylko możliwe, a w ciągu 1-1,5 dnia kobieta będzie się czuła dużo lepiej. Charlie wyraża co do tego wątpliwości, jednak Mikhail ripostuje mówiąc, że niezwykłe właściwości Wyspy przyspieszą rekonwalescencję dziewczyny. Desmond puszcza Bakunina wolno, jednak w tym samym momencie Jin zauważa brak telefonu w plecaku rannej i rozpoczyna szaleńczą pogoń za Rosjaninem. Zdenerwowany Charlie zdecydowanie sprzeciwia się wypuszczeniu Bakunina, jednak Desmond ponownie puszcza go wolno, powołując się na konieczność dotrzymania słowa.

Przy badaniu USG Sun mówi, że niezależnie od wyniku, „przegra”. Jeśli przeżyje – dziecko nie jest Jina, jeśli natomiast Jin jest ojcem, oznacza to, że Sun umrze...

W kolejnej retrospekcji Sun zapomina o wyjęciu poczty i mówi mężowi, by ten wyjął klucz z jej torebki, zapominając o schowanej tam kopercie z pieniędzmi... Tłumaczy, że są to pieniądze od ojca na meble i miesiąc miodowy. Dotknięty Jin mówi, że potrafi zadbać o swoją żonę i że będą mogli kupić meble oraz udać się na miesiąc miodowy, zajmie im to jedynie trochę więcej czasu, a on nie chce być jeszcze bardziej zadłużony u jej ojca i prosi Sun o oddanie tej kwoty.

Dziecko Sun jest bardzo silne i zdrowe. Dla obu kobiet oglądanie go na ekranie USG jest radosnym przeżyciem, które zostaje przerwane oszacowaniem, że dziecko zostało poczęte około 8 tygodni wcześniej, czyli już po katastrofie samolotu... Sun jednocześnie płacze i się śmieje, ciesząc się, że dziecko jest Jina, a jednocześnie mając świadomość, że umrze...

Sun przychodzi na spotkanie z kobietą i wręcza jej kopertę, domyślając się jednocześnie, że to ona jest matką Jina. Grozi jej, że jej rodzina jest bardzo wpływowa i że musi uważać, aby „przypadkowo” nie stracić życia, jeśli kiedykolwiek jeszcze chciałaby spróbować szantażu względem nich.

Po wyjściu ze stacji Sun pyta, ile czasu jej zostało. Większość kobiet udało się przeżyć do połowy drugiego trymestru, żadna z nich nie przeżyła do trzeciego... co daje Sun około 2 miesięcy. Sun zapewnia jednak, że Juliet przyniosła jej radosne wieści, za co lekarka jej dziękuje. Juliet mówi, że musi wrócić do bunkra, aby posprzątać, jednak widzimy, że po zejściu z powrotem wyciąga dyktafon ukryty w jednej z szafek, aby... zdać raport Benowi: „Ben, jest sobota, 6 rano. Kwon jest w ciąży, ze swoim mężem, dziecko zostało poczęte na Wyspie, płód jest silny i zdrowy. Jin był wcześniej bezpłodny. Zbieram próbki pozostałych kobiet, niedługo powinnam mieć próbkę Austen. Zamelduję się ponownie wkrótce”. Po wyłączeniu dyktafonu dodaje: „Nienawidzę cię”.

Charlie, Desmond i Jin przygotowują nosze do przetransportowania rannej. Charlie nadal uważa, że powinni byli co najmniej uwięzić Bakunina, bo fakt, że Jack przyprowadził jedną z Innych do obozu nie oznacza, że rozbitkowie mogą Innym ufać.

Czuwający przy rannej Hurley jest świadkiem odzyskania przez dziewczynę przytomności, która pyta się, gdzie się znalazła. Hurley pyta, czy przybyła z pomocą, opowiada o katastrofie samolotu Oceanic 815. Dziewczyn nie wierzy: lot 815 z Sydney do LA? To niemożliwe, bo przecież znaleziono szczątki samolotu, nikt nie przeżył katastrofy...

CIEKAWOSTKI:
:: Podczas retrospekcji mającej miejsce około roku 2001, Sun ma na sobie sukienkę z kolekcji Catherine Malandrino 2007 Wiosna/Lato.
:: Przystań, gdzie pracował ojciec Jina i przystań, gdzie znajdowała się łódź podwodna Innych to w rzeczywistości jedno i to samo miejsce (na Hawajach).
:: Bakunin celowo źle przetłumaczył wypowiedziane przez spadochroniarkę słowa w języku portugalskim. Nie powiedziała ona "dziękuje bardzo za pomoc", lecz "nie jestem sama".

CYTATY:
Desmond: Kim jesteś? Pytałem, kim jesteś?
Charlie: To ten facet, który postrzelił Sayida. Kate mówiła, że mieszkał w tej stacji, którą wysadził Locke. To jeden z tamtych.
Hurley: Myślałem, że ten elektryczny płot go zabił.
Desmond: Masz 5 sekund, żeby coś powiedzieć. Albo wystrzelę.
Bakunin: To pistolet na flary.
Desmond: Jakie to będzie uczucie? Oberwać flarą z tej odległości?
Bakunin: Jak już zauważył wasz kolega, już raz umarłem w tym tygodniu.

W pierwszej scenie odcinka widzimy Locke’a czytającego jakieś akta, a po chwili słyszymy kogoś uwięzionego w pomieszczeniu obok. Locke mówi tej osobie, że nikt nie zdoła usłyszeć jej krzyków, więc nie musi się tak wysilać.

Przenosimy się do retrospekcji Locke’a, która pokazuje wydarzenia sprzed... 8 dni, kiedy Locke zobaczył swojego ojca na Wyspie. Ben żąda od Locke’a wyjaśnień, usiłując go przekonać, że to John sprowadził ojca na Wyspę. Kiedy Locke zdejmuje ojcu szmatę krępującą mu usta chcąc dowiedzieć się, jakim cudem trafił na Wyspę, Anthony gryzie go w rękę. Anthony pyta Johna czy naprawdę nie wie, gdzie oni wszyscy się znajdują... Po wyjściu z pomieszczenia Ben zapowiada, że następnego dnia Inni przenoszą się do nowego miejsca i proponuje Johnowi pójście wraz z nimi, na co Locke po krótkiej chwili wahania przystaje.

W czasie teraźniejszym na plaży widzimy Kate i Sawyera leżących razem w jego namiocie. Kiedy Kate wychodzi tłumacząc, że nie może zasnąć w nie swoim namiocie, Sawyer korzysta z okazji i wychodzi „za potrzebą”, po drodze zauważając Hurleya i Jina wyraźnie czymś zaaferowanych. Nie udaje mu się jednak niczego dowiedzieć od dwójki rozbitków.

Kiedy Sawyer odchodzi na stronę, znienacka z dżungli wyłania się Locke. Przyznaje, że szukał Sawyera, ponieważ udało mu się porwać Bena i tłumaczy, że nie przystał do Innych, a jedynie ich infiltrował. Chce, aby Sawyer zabił Bena, argumentując, że jest to człowiek, który go torturował, bił i poniżał. Mówi, że czytał akta Sawyera i wie, że zabił on w Sydney człowieka i dlatego właśnie uznał, że Sawyer jest najlepszym kandydatem do zamordowania Benjamina. Widząc, że Saywer jest przeciwny pomysłowi, odwraca się i prosi jedynie o to, aby Sawyer nikomu nie mówił o tej rozmowie.

3 dni wcześniej John pomagał Cindy rozłożyć namiot. Stewardessa mówi, że wszyscy są podekscytowani jego długo oczekiwanym przybyciem. Tom przekazuje Locke’owi, że Ben czeka na niego w swoim namiocie, gdzie John zastaje go słuchającego raportu Juliet o ciąży Sun. Ben mówi Johnowi, że chcą zabrać z obozu rozbitków ciężarne kobiety, jednocześnie zapewniając go, że nic się im nie stanie. Po chwili widzimy, jak szybko postępuje rekonwalescencja Bena, który może się już poruszać za pomocą laski. Ben twierdzi, że musi to zawdzięczać Johnowi, gdyż z jego pojawieniem się jego stan bardzo się poprawił. Chce pokazać Locke’owi pozostałe tajemnice Wyspy, niestety John nie jest jeszcze gotowy, ponieważ nie wyzwolił się jeszcze spod wpływu swojego ojca. Musi on zapewnić Innych o swojej chęci przystania do nich i w związku z tym musi zabić swojego ojca... z własnej nieprzymuszonej woli.

Na plaży Charlie zbiera jedzenie dla Naomi, kiedy do kuchni wchodzi Jack, wypytujący o to, jak przebiegła wycieczka czwórki rozbitków. Zmieszany Charlie odpowiada półsłówkami i z ulgą idzie do namiotu. Próbuje przekonać resztę, że muszą wtajemniczyć Jacka, jednak Desmond mu nie ufa i jest temu pomysłowi zdecydowanie przeciwny. Proponuje w zamian wtajemniczenie kogoś zaufanego.

Podczas drogi przez dżunglę Sawyer pyta o inne informacje zawarte w jego aktach. Locke mówi, niewiele, np. nie ma opisanego motywu, dla którego ojciec Sawyera zabił swoją żonę, a następnie siebie. Zdenerwowany Sawyer nokautuje Johna i domaga się wyjawienia celu podróży i motywów postępowania Locke’a. John mówi, że poprosił go o zabicie Bena, ponieważ sam nie był w stanie tego zrobić.

Sawyer mówi, że nikogo nie zabije i kiedy dotrą na miejsce, zabiorą zakładnika do obozu. Locke zgadza się, jednak jest przekonany, że kiedy Sawyer usłyszy, co uwięziony ma do powiedzenia, na pewno zmieni zdanie.

Hurley decyduje się wtajemniczyć Sayida, który również jest zdania, że Jack powinien pozostać nieświadomy sytuacji. Naomi mówi Irakijczykowi, że znaleziono wrak samolotu Oceanic 815 u wybrzeży Bali. Samolot był zanurzony w całości i nikomu nie udało się przeżyć. Odnaleziono wszystkie ciała. Informuje go też, że jej helikopter wystartował ze statku znajdującego się około 80 mil morskich od Wyspy. Dodaje, że nie szukali rozbitków, a jedynie Desmonda. Jej firma została zatrudniona przez Penelope Widmore, która podała im namiary na Wyspę. Początkowo sądzili, że są one błędne, ponieważ wskazywały na środek oceanu, jednak 3 dni wcześniej Naomi przypadkowo zauważyła kawałek lądu wyzierającego spoza chmur. Wtedy przyrządy nawigacyjne zaczęły wariować i kobieta musiała wyskoczyć ze spadochronem, by uratować swoje życie. Powątpiewający Sayid pyta, czy którykolwiek z rozbitków widział helikopter, jednak jest bardziej przekonany o prawdziwości słów dziewczyny, kiedy ta pokazuje mu technicznie zaawansowany telefon satelitarny.

Na postoju w dżungli Sawyer próbuje wypytać Locke’a o Bena, po czym przyznaje się, że nie zamierzał zabić tamtego człowieka w Sydney i zrobił to jedynie dlatego, że myślał, że to ktoś inny.

Trzy dni wcześniej podczas noclegu do śpiącego Locke’a podszedł Ben i oznajmił, że nadszedł właściwy czas. Podał mu nóż ze słowami, że nie będzie to proste, jednak im szybciej tym lepiej. Anthony nie wierzy, że John jest zdolny do zabicia go, nawet pomimo podjudzania go przez Bena. Całej scenie zaczyna się przyglądać niemal cały obóz. Po chwili pełnej napięcia John opuszcza nóż i mówi, że nie może zabić swojego ojca. Odbierając od niego nóż Ben oznajmia wszystkim zgromadzonym, że John nie jest tym, o kim myśleli...

Sawyer z Lockiem dochodzą do wraku Czarnej Skały, gdzie Locke ukrył więźnia. Tłumaczy Sawyerowi, że statek służył do przewozu niewolników w XIX wieku oraz że w skrzyniach znajduje się dynamit. Wchodząc do pomieszczenia Sawyer jeszcze raz oświadcza, że nikogo nie zabije. Przygląda się postaci z nasuniętym na głowę workiem. Nagle John zamyka za sobą drzwi od zewnątrz, w związku z czym Sawyer zostaje sam na sam z więźniem, który zaczyna krzyczeć. Chcąc go uciszyć, Sawyer zdejmuje mu worek i widzi, że siedzi przed nim nie Ben, ale obcy człowiek (ojciec Locke’a, ).

Sayid próbuje naprawić radio, po uruchomieniu go stwierdza, że istnieje jakiś sygnał blokujący, który uniemożliwia wysyłanie wiadomości z Wyspy. W tym momencie siedzących na piasku Sayida i Hurleya dostrzega Kate, która natychmiast podchodzi i pyta, co robią. Hurley próbuje wymigać się mówiąc, że znaleźli radio w bagażu, jednak Sayid postanawia wtajemniczyć kobietę.

Do Czarnej Skały niespodziewanie wchodzi Rousseau, która tłumaczy zaskoczonemu Locke’owi, że potrzebuje dynamitu. Słyszy dobijającego się Sawyera, jednak za namową Johna nie zadaje żadnych pytań.

Dwa dni wcześniej Locke widzi, że jego rany już dawno się zagoiły. W pewnym momencie podchodzi do niego Richard i mówi, że Ben chciał go ośmieszyć i wiedział, że nie zdoła on zabić swojego ojca. Chciał to zrobić, ponieważ ludzie byli przekonani, że John jest kimś bardo wyjątkowym, skoro trafił na Wyspę jako kaleka i natychmiast zaczął chodzić. Ben nie chciał, aby ludzie uważali Johna za kogoś wyjątkowego. Richard twierdzi, że Ben tracił czas zajmując się między innymi płodnością kobiet, gdyż tak naprawdę Inni powołani są do wyższych celów. Aby móc poprowadzić Innych, John musi znaleźć ten cel, ale żeby tak się stało ojciec Locke’a musi zginąć. Skoro John nie jest w stanie zrobić tego osobiście... Richard proponuje mu kogoś innego i wręcza mu teczkę z danymi tej osoby – jest nią Sawyer.

Anthony przyznaje przed Sawyerem, że Locke jest jego synem. Zaskoczony Sawyer pyta, w jaki sposób znalazł się on na Wyspie. Anthony opowiada, że ktoś niespodziewanie uderzył w tył jego samochodu, a jedyną rzeczą, którą pamięta to fakt przenoszenia go do karetki, gdzie jeden z sanitariuszy dziwnie się do niego uśmiechał. Następną rzeczą, którą pamiętał to bycie związanym w ciemnym pomieszczeniu, gdzie jako pierwszą osobę zobaczył Johna Locke’a, swojego martwego syna. Mówi, że wypadnięcie Johna z okna spowodowało u niego trwały paraliż, natomiast umarł w wyniku katastrofy lotniczej na Pacyfiku. Sawyer mu nie wierzy mówiąc, że John nie jest kaleką i że samolot nie wpadł do oceanu, a rozbił się na tej Wyspie. Cooper pyta go, czy jest pewny, że jest to wyspa, sugerując, że znajdują się oni w piekle...

Cooper opowiada, jak oszukał swojego syna, aby zdobyć jego nerkę. Sawyer zaczyna łączyć fakty i pyta, jak Cooper się nazywa... jednym z imion, które wymienia jest Tom Sawyer, twierdząc, że czyniło go ono czarującym.

Dzień wcześniej Locke widzi, że Inni zwijają obóz. Idzie do Bena, który mówi mu, że nie może im towarzyszyć dopóki nie będzie gotowy. Inni zostawią mu ślady, za którymi będzie mógł podążyć, jeśli zabije swojego ojca i przyniesie jego ciało na plecach.

W Czarnej Skale Sawyer pyta, czy Anthony był kiedykolwiek w Jasper w Alabamie, próbując się upewnić, czy to naprawdę człowiek, który zniszczył mu życie. Sawyer podaje Cooperowi list, który napisał będąc małym chłopcem i każe mu go przeczytać. Cooper naigrywa się z listu i ironizuje, że Sawyer przyjął jego imię jako zemstę. Cooper mówi, że oszukał w ten sposób co najmniej 2 tuziny kobiet, a Mary, matka Sawyera, niemal błagała go o wzięcie jej pieniędzy i wyrwania jej z nędznego życia, które prowadziła. Anthony mówi, że on jedynie wziął od rodziców Sawyera pieniądze, nie skłaniając nikogo do morderstwa. Poirytowany Sawyer krzyczy, że Cooper ma dokończyć czytanie listu, a kiedy ten go drze rzuca się na niego i dusi kawałkiem łańcucha. John Locke mu za to dziękuje.

Do rozmawiających na plaży Juliet i Jacka podchodzi Kate i prosi o rozmowę na osobności, prosząc go o rozmowę w cztery oczy, jednak Jack się na to nie zgadza. Zdenerwowana Kate mówi mu, że to przez Juliet nikt Jackowi nie ufa i nie chce powiedzieć o rannej dziewczynie.. Jacka interesuje jednak tylko jeden aspekt całej sprawy – w jaki sposób można skontaktować się z łodzią. W tym momencie Juliet mówi, że powinni powiedzieć Kate o „czymś”, ale Jack się nie zgadza mówiąc, że jest za wcześnie.

Locke przyznaje się Sawyerowi, że nigdy nie infiltrował Innych, a chciał do nich dołączyć. Cooper zrujnował jego i Sawyera życie i zasłużył na to, co się stało. Zdradza też Sawyerowi, że Juliet jest szpiegiem i za trzy dni Inni napadną na obóz rozbitków, aby wziąć ze sobą ciężarne kobiety. Jako dowód daje mu dyktafon z nagraną przez Juliet wiadomością o ciąży Sun. Przed odejściem Sawer pyta, czy rzeczywiście John jest kaleką, na co ten odpowiada, że „już nie”, po czym zabiera on ze sobą ciało Coopera i wyrusza w drogę...

CIEKAWOSTKI:
:: Sun i Claire nie pojawiają się w tym epizodzie.
:: Bryg (The Brig)- historyczna klasa żaglowych okrętów wojennych, używanych w XVII-XIX wieku. Okręt ten, znacznie mniejszy od liniowców czy fregat, używany był zarówno do ochrony portów i wybrzeży jak i do służby rozpoznawczej i walki na pełnym morzu. Często używany jako okręt eskortowy statków handlowych. Stał się popularnym okrętem bojowym używanym przez korsarzy na Karaibach. Brygi miały wyporność od 75 do 150 łasztów, długość kadłuba wynosiła najczęściej 33 metry, a szerokość 10 metrów. Zanurzenie okrętu - 5 metrów. Cała artyleria znajdowała się na górnym pokładzie - na ogół 16 do 24 dział. Załoga liczyła średnio 150 ludzi. Nazwa okrętu pochodzi od typu jego ożaglowania. [wikipedia.pl]

CYTATY:
Sawyer: Idziesz dalej bawić się u nich w tajniaka?
Locke: Nigdy nie byłem żadnym tajniakiem. Podążam teraz własną drogą.
Kate: Muszę z tobą porozmawiać. Na osobności.

Jack: Możesz to powiedzieć przy niej.
Kate: Nie to.
Juliet: Pójdę.
Jack: Nie, nie. Zostań.
Kate: Rzeczywiście powinnaś zostać. W końcu to przez nią nikt nie chciał ci powiedzieć, że w namiocie Hurleya jest kobieta, która wczoraj wyskoczyła z helikoptera.

Cooper: Najpierw mam wypadek, a potem budzę się na statku piratów w środku dżungli? Jeśli to nie jest piekło... To gdzie my jesteśmy?

Richard: Kiedy dotarły do nas wieści, że w samolocie jest człowiek ze złamanym kręgosłupem, który nagle znowu zaczął chodzić, ludzie byli bardzo podekscytowani, ponieważ to mogło spotkać jedynie kogoś bardzo wyjątkowego. Ben nie chce, żeby ludzie uważali cię za wyjątkowego.

adriano17 · Wysłany: 8:30:42 09-04-07 Temat postu:

Lost 3x15 "Left Behind"

Flashbacki. Kate przyjeżdża do Iowa, żeby po raz ostatni spotkać się ze swoją matką. W miasteczku Kate psuje się samochód. Na szczęście od razu z pomocą przybywa jej nieznajomy kierowca, który twierdzi, że w samochodzie popsuł się pasek klinowy i jego naprawa potrwa 3 dni. Ponieważ Kate nie może, aż tyle czasu czekać przystaje na propozycję Cassie (matka dziecka Sawyera), nowo poznanej dziewczyny na stacji benzynowej, która w zamian za drinka postanawia podwieźć Kate do miasta. Kate i Cassie zaprzyjaźniają się, jednak Kate nie ufa jej do końca i ukrywa się pod imieniem Lucy. Kate opowiada Cassie dlaczego zabiła swojego ojczyma i czemu musi się spotkać z matką, która doniosła na nią policji. Cassie postanawia pomóc Kate, co nie będzie łatwe, bo jej matka cały czas jest obserwowana przez policję. Po kilku nieudolnych próbach wreszcie dochodzi do spotkania matki i córki. Kate, jednak zupełnie inaczej wyobrażała sobie ich spotkanie. Matka oznajmia Kate, że nie chce jej więcej widzieć ...

Kate atakuje Juliet, która przynosi jej śniadanie, jednak Juliet łatwo obezwładnia Kate. Zaraz po Juliet, Kate ma kolejnego gościa. Tym razem Kate odwiedza...John Locke, który przyszedł, żeby się z nią pożegnać. Locke mówi jej, że on razem z Tamtymi opuszczają baraki. Kate nie może w to uwierzyć, że Locke przeszedł na stronę Innych i stara się wyciągnąć od niego przyczynę zmiany jego zachowania, ale ten milczy. Wkrótce okazuje się, że Locke mówił prawdę i Inni opuszczają baraki. Kate widzi jak Tamci pakują się, zakładają sobie na twarze maski gazowe i opuszczają swój obóz. Przedtem, jednak ktoś wrzuca do pomieszczenia w którym się znajduje Kate butlę z gazem. Gdy Kate odzyskuje przytomność, jest już z dala od obozu Innych. Teraz znajduje się w środku dżungli i na dodatek jest przykajdankowana do nieprzytomnej Juliet. Kiedy Juliet odzyskuje przytomność twierdzi, że jej także ktoś podrzucił ładunek z gazem kiedy parzyła sobie herbatę. Podobnie Kate, jak i Juliet nie są zachwycone z powodu kajdanek, ale zgodnie postanawiają wrócić po śladach do obozu Innych. Tego zadania nie ułatawia im burza i deszcz, który zmywa wszytskie ślady. Na dodatek pomiędzy Kate i Juliet dochodzi do ostrej wymiany zdań, a nawet do bójki. Przyczyną szarpaniny jest oczywiście Jack. Walkę przerywa dopiero czarny dym, który unosi się nad całą dżunglą. Kate i Juliet próbują uciekać, ale wtedy okazuje się, że Juliet podczas bójki zwichnęła ramię i teraz Kate musi jej go nastawić. Po tym jak Kate nastawia Juliet ramię obie kobiety znajdują schronienie pod drzewem, gdzie decydują się przeczekać deszcz. Kiedy burza mija Juliet i Kate idą dalej, lecz ponownie napotykają na czarny dym. Tym razem to Juliet ratuje życie Kate i kobiety ukrywają się za słupem (takim samym przez jaki zginął Mikhail). Na początku Kate ma obawy czy zaufać Juliet i przejść przez słup, ale po tym jak Juliet wpisuje do słupu jakiś kod liczbowy przechodzi na drugą stronę. Kate jest zaskoczona, że czarny dym zatrzymał się przez pole, które wytworzył słup. Wtedy okazuje się, że Juliet ma przy sobie kluczyk do kajdanek i to ona przykuła się do Kate, żeby mogły się do siebie zbliżyć. Wściekła Kate uwalnia się z kajdanek i każda osobno powraca do obozu Innych, gdzie zastają nieprzytomnego Jacka i Sayida. Następnie Jack postanawia, że wszyscy muszą natychmiast opuścić obóz Innych. Sayid i Kate nie ukrywają swojego zaskoczenia, kiedy okazuje się, że Jack chce zabrać na plażę ze sobą Juliet.

Hurley mówi Sawyerowi, że rozbitkowie dzisiaj wieczorem urządzają głosowanie na jego temat. Sawyer nie może uwierzyć w to, że część rozbitków chce, aby on odszedł z ich obozu, ale woli nie przekonywać się na własnej skórze do czego reszta jest zdolna. Zgodnie za namową Hurleya, Sawyer przechodzi metamorfozę i staje się dla wszystkcih miły i uprzejmy. Wkrótce wychodzi na jaw, że Hurley oszukał Sawyera i chciał tylko, aby ten zmienił swoje nastawienie do reszty rozbitków, bo teraz to właśnie Sawyer jest ich przywódcą.

Ansza · Wysłany: 12:02:15 18-04-07 Temat postu:

Pojawiła się pierwsza zapowiedź prasowa dziewiętnastego odc. Oto ona:
Postacią która dostała w tym odc. swoje retro jest John Lock'e Z oficjalnego opisu wynika, że John powróci na plażę po Sawyera i wspólnie udadzą się w odosobnione miejsce, gdzie stawią czoła wspólnemu wrogowi, który wyrządził wiele złego w ich życiu. Z kolei uratowana przez Desmonda spadochroniarka Naomi wyjawi rozbitkom pewne wstrząsające informacje o locie 815.

W odcinku gościnnie pojawią się: M.C. Gainey jako Tom, Kevin Tighe jako Anthony Cooper, Mira Furlan jako Danielle Rousseau, Nestor Carbonell jako Richard Alpert, Kimberly Joseph jako Cindy i Marsha Thomason jako Naomi.

Autorami scenariusza są Damon Lindelof i Carlton Cuse ('Enter 77', 'I Do', 'Live Together, Die Alone', 'Lockdown', 'Exodus', '?'), zaś reżyserią zajął się Eric Laneuville ('S.O.S.', 'The Other 48 Days', 'Tricia Tanaka Is Dead').
Odcinek będzie miał swoją premierę w Ameryce 2 maja.

03x17 "Catch-22" (Desmond)

Desmond będzie miał kolejne przebłyski, po których będzie namawiał Hurley'a, Jin'a i Charliego na wyprawę w głąb dżungli.Hurley stanie się podejrzliwy, gdyż jego zdaniem Des zmierza do własnego celu nie myśląc o tym, że w konsekwencji coś może się stać pozostałym rozbitkom.Desmond wyjawi, że w przebłyskach widział kabel który znalazł najpierw Sayid, a następnie Hurley w pierwszy sezonie.Odcinek zakończy się odnalezieniem dziewczyny wiszącej na drzewie.

03x18 "Date of Conception" (Sun/Jin)

Juliet dowie się, że Sun jest w ciąży i powie jej, że wszystkie kobiety które zaszły w ciąże na wyspie umierają.Sun zdradzi jej, że nie zaszła w ciążę na wyspie i, ze nie jest to dziecko Jin'a.Obydwie pójdą do bunkra medycznego w celu ustalenia daty poczęcia dziecka (Date Of Conception).W tym samym czasie Desmond, Hurley, Charlie i Jin będa strali się uratować wiszącą na drzewie spadochroniarkę o imieniu Naomi.Pomoże im jeden z innych - Mikhail Bakunin.

03x19 "The Brig" (Locke)

Locke ucieknie innym i zabierze Sawyer'a z plaży.W pewnej odosobnionej celi skonfrontuje go ze swoim ojcem - Anthonym Cooperem.Spotkanie Sawyer - Locke - Anthony wyjaści jedną z wielkich tajemnic pierwszego sezonu.W retrospekcjach zobaczymy, co Locke robił podczas ucieczki z Innymi.W tym samym czasie Naomi wraz z grupą Desmond'a pojawi sie na plaży i wyjawi rozbitkom szokujące informacje na temat lotu 815.

03x20 "The Man Behind The Curtain" (Ben)

W tym odcinku zobaczymy przeszłośc Wyspy.Dowiemy się m.in. jak pojawiła się na niej DHARMA oraz czy któryś z jej członków jeszcze żyje.Oprócz tego zobaczymy dzieciństwo Ben'a oraz poznamy tożsamość tajemniczego Jacob'a.

Niestety nie mam obrazkówale może wkrótce.

03x21 "Greatest Hits" (Charlie)

Rozbitkowie lotu 815 dowiadują się, że mają wielke szanse na wydostanie się z wyspy.Jednak najpierw ktoś musi ponownie włączyć podwodny sonar.Charlie wiedząc, ze i tak zginie, zgłasza się na ochotnika.

03x22 "Through the Looking Glass" (Jack)

W finale sezonu dojdzie do wielkiego i długo oczekiwanego przez fanów, bezpośredniego spotkania rozbitków z Innymi.W obozie rozbitków powstaną dwie grupy - co jednak nie jest pomysłem żadnego z rozbitków.Jedna ma popierać Jack'a a druga Sawyer'a.

Dzięki tym informacjom apetyt fanów na kolejne odcinki sezonu jeszcze bardziej wzrósł.Niestety, nie pozostaje nam nic innego, jak tylko czekać.

honey_moon · Wysłany: 12:31:58 18-04-07 Temat postu:

Nie moge sie doczekac 20 epizodu i retrospekcji Bena..

adriano17 · Wysłany: 18:03:11 18-04-07 Temat postu:

A ja tych wszystkich. Podobno do końca sezonu mają zginąc 2 osoby w tym jedna z głównych postaci.

honey_moon · Wysłany: 1:28:39 19-04-07 Temat postu:

Mi sie wydaje ze jedna z tych osob bedzie Charlie. Przewaznie postacie, ktore mialy zginac w danym odcinku, mialy w nim retro.. adriano15 jak myslisz? Kto zginie?

adriano17 · Wysłany: 13:17:55 20-04-07 Temat postu:

Teraz jest nowe info. Do końca sezonu zginie 5 osób. Też tak myślałem ,ze Charlie ,ale chyba nie on. Bo krążą ploty ,że on nie zginie. Ale ma zginąc jeden z głównych bohaterów,
Ja obstawiam Jina, Sayida, Rose, Alperta i Johna.

honey_moon · Wysłany: 1:57:19 21-04-07 Temat postu:

Tylko nie Sayid.. on jest najbardziej konkretny i bezwzgledny ze wszystkich rozbitkow

a John... nie lubie go.. jakis taki dziwny jest, jakby falszywy? Wazne zeby Bena nie zabili, bo on w tej chwili jest moja ulubiona postacia w Zagubionych.

adriano17 · Wysłany: 11:23:10 21-04-07 Temat postu:

A moja Juliett, Jack, Kate i Sawyer i także Cindy ,która znów pojawi się w 3x19.

Ansza · Wysłany: 19:29:13 22-04-07 Temat postu:

A podobno jeden z rozbitków jest gejem myślę że to Locke. Ma to się wyjaśnić w tym odcinku!

honey_moon · Wysłany: 21:59:26 23-04-07 Temat postu:

W tym odcinku tzn w ktorym?

adriano17 · Wysłany: 9:35:55 24-04-07 Temat postu:

To miało się wyjaśnic w Expose. I ta postac miała się tam pojawic w tym odcinku. I powiedzieli ,że to nie Paulo i Boone.

honey_moon · Wysłany: 23:16:00 09-05-07 Temat postu:

Zauwazylam ze powstal nowy temat "Streszczenia odcinkow" ale ja chyba jednak zostane przy tym starym.